21
كَلَّآ اِذَا دُكَّتِ الْاَرْضُ دَكًّا دَكًّاۙ ٢١
- kallā
- كَلَّآ
- hayır
- idhā
- إِذَا
- zaman
- dukkati
- دُكَّتِ
- dümdüz edildiği
- l-arḍu
- ٱلْأَرْضُ
- yer
- dakkan
- دَكًّا
- sarsıla
- dakkan
- دَكًّا
- sarsıla
Ama yer, çarpılıp paralandığı zaman; ([89] Fecr: 21)Tefsir
22
وَّجَآءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّاۚ ٢٢
- wajāa
- وَجَآءَ
- ve geldiği (zaman)
- rabbuka
- رَبُّكَ
- Rabbine
- wal-malaku
- وَٱلْمَلَكُ
- melekler
- ṣaffan
- صَفًّا
- sıra
- ṣaffan
- صَفًّا
- sıra
Melekler sıra sıra dizilip, Rabbinin buyruğu gelince, ([89] Fecr: 22)Tefsir
23
وَجِايْۤءَ يَوْمَىِٕذٍۢ بِجَهَنَّمَۙ يَوْمَىِٕذٍ يَّتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ وَاَنّٰى لَهُ الذِّكْرٰىۗ ٢٣
- wajīa
- وَجِا۟ىٓءَ
- ve getirildiği
- yawma-idhin
- يَوْمَئِذٍۭ
- o gün
- bijahannama
- بِجَهَنَّمَۚ
- cehennem
- yawma-idhin
- يَوْمَئِذٍ
- işte o gün
- yatadhakkaru
- يَتَذَكَّرُ
- anlar
- l-insānu
- ٱلْإِنسَٰنُ
- insan
- wa-annā
- وَأَنَّىٰ
- artık ne (yararı) var?
- lahu
- لَهُ
- kendisine
- l-dhik'rā
- ٱلذِّكْرَىٰ
- anlamanın
O gün, cehennem ortaya konur. O gün insan öğüt almaya çalışır ama artık öğütten ona ne? ([89] Fecr: 23)Tefsir
24
يَقُوْلُ يٰلَيْتَنِيْ قَدَّمْتُ لِحَيَاتِيْۚ ٢٤
- yaqūlu
- يَقُولُ
- der ki
- yālaytanī
- يَٰلَيْتَنِى
- ah keşke ben
- qaddamtu
- قَدَّمْتُ
- (iyi işler) gönderseydim
- liḥayātī
- لِحَيَاتِى
- bu hayatım için
"Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaymışım" der. ([89] Fecr: 24)Tefsir
25
فَيَوْمَىِٕذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهٗٓ اَحَدٌ ۙ ٢٥
- fayawma-idhin
- فَيَوْمَئِذٍ
- o gün
- lā yuʿadhibu
- لَّا يُعَذِّبُ
- azab edemez
- ʿadhābahu
- عَذَابَهُۥٓ
- O'nun yapacağı azabı
- aḥadun
- أَحَدٌ
- hiç kimse
O gün, hiç kimse, Allah'ın azabettiği gibi azabedemez. ([89] Fecr: 25)Tefsir
26
وَّلَا يُوْثِقُ وَثَاقَهٗٓ اَحَدٌ ۗ ٢٦
- walā
- وَلَا
- ve
- yūthiqu
- يُوثِقُ
- bağ vuramaz
- wathāqahu
- وَثَاقَهُۥٓ
- O'nun vuracağı bağı
- aḥadun
- أَحَدٌ
- hiç kimse
Hiç kimse O'nun vurduğu bağ gibisini bağlayamaz. ([89] Fecr: 26)Tefsir
27
يٰٓاَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَىِٕنَّةُۙ ٢٧
- yāayyatuhā
- يَٰٓأَيَّتُهَا
- ey
- l-nafsu
- ٱلنَّفْسُ
- nefis
- l-muṭ'ma-inatu
- ٱلْمُطْمَئِنَّةُ
- huzura eren
Ey huzur içinde olan can! ([89] Fecr: 27)Tefsir
28
ارْجِعِيْٓ اِلٰى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً ۚ ٢٨
- ir'jiʿī
- ٱرْجِعِىٓ
- dön
- ilā rabbiki
- إِلَىٰ رَبِّكِ
- Rabbine
- rāḍiyatan
- رَاضِيَةً
- razı olarak
- marḍiyyatan
- مَّرْضِيَّةً
- rızasını kazanarak
O, senden, sen de O'ndan hoşnut olarak Rabbine dön! ([89] Fecr: 28)Tefsir
29
فَادْخُلِيْ فِيْ عِبٰدِيْۙ ٢٩
- fa-ud'khulī
- فَٱدْخُلِى
- ve gir
- fī
- فِى
- arasına
- ʿibādī
- عِبَٰدِى
- kullarım
Ey can! İyi kullarımın arasına gir. ([89] Fecr: 29)Tefsir
30
وَادْخُلِيْ جَنَّتِيْ ࣖࣖ ٣٠
- wa-ud'khulī
- وَٱدْخُلِى
- ve gir
- jannatī
- جَنَّتِى
- cennetime
Cennetime gir. ([89] Fecr: 30)Tefsir