وَسِيْقَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْٓا اِلٰى جَهَنَّمَ زُمَرًا ۗحَتّٰىٓ اِذَا جَاۤءُوْهَا فُتِحَتْ اَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَآ اَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنْكُمْ يَتْلُوْنَ عَلَيْكُمْ اٰيٰتِ رَبِّكُمْ وَيُنْذِرُوْنَكُمْ لِقَاۤءَ يَوْمِكُمْ هٰذَا ۗقَالُوْا بَلٰى وَلٰكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكٰفِرِيْنَ ٧١
- wasīqa
- وَسِيقَ
- ve sürülürler
- alladhīna
- ٱلَّذِينَ
- kimseler
- kafarū
- كَفَرُوٓا۟
- inkar eden(ler)
- ilā jahannama
- إِلَىٰ جَهَنَّمَ
- cehenneme
- zumaran
- زُمَرًاۖ
- bölük bölük
- ḥattā
- حَتَّىٰٓ
- nihayet
- idhā
- إِذَا
- zaman
- jāūhā
- جَآءُوهَا
- oraya geldikleri
- futiḥat
- فُتِحَتْ
- açılır
- abwābuhā
- أَبْوَٰبُهَا
- kapıları
- waqāla
- وَقَالَ
- ve şöyle der
- lahum
- لَهُمْ
- onlara
- khazanatuhā
- خَزَنَتُهَآ
- onun bekçileri
- alam yatikum
- أَلَمْ يَأْتِكُمْ
- gelmedimi?
- rusulun
- رُسُلٌ
- elçiler
- minkum
- مِّنكُمْ
- kendi aranızdan
- yatlūna
- يَتْلُونَ
- okuyan
- ʿalaykum
- عَلَيْكُمْ
- size
- āyāti
- ءَايَٰتِ
- ayetlerini
- rabbikum
- رَبِّكُمْ
- Rabbinizin
- wayundhirūnakum
- وَيُنذِرُونَكُمْ
- ve sizi uyaran
- liqāa
- لِقَآءَ
- kavuşacağınıza
- yawmikum
- يَوْمِكُمْ
- gününüze
- hādhā
- هَٰذَاۚ
- bu
- qālū
- قَالُوا۟
- derler
- balā
- بَلَىٰ
- evet
- walākin
- وَلَٰكِنْ
- ama
- ḥaqqat
- حَقَّتْ
- hak olmuştur
- kalimatu
- كَلِمَةُ
- sözü
- l-ʿadhābi
- ٱلْعَذَابِ
- azab
- ʿalā
- عَلَى
- üzerine
- l-kāfirīna
- ٱلْكَٰفِرِينَ
- kafirler
İnkar edenler, bölük bölük cehenneme sürülür. Oraya vardıklarında kapıları açılır; bekçileri onlara: "Size içinizden Rabbinizin ayetlerini okuyan ve bugüne kavuşacağınızı ihtar eden peygamberler gelmedi mi" derler. "Evet geldi" derler. Lakin azap sözü inkarcıların aleyhine gerçekleşir. ([39] Zümer: 71)Tefsir
قِيْلَ ادْخُلُوْٓا اَبْوَابَ جَهَنَّمَ خٰلِدِيْنَ فِيْهَا ۚفَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِيْنَ ٧٢
- qīla
- قِيلَ
- denilir
- ud'khulū
- ٱدْخُلُوٓا۟
- girin
- abwāba
- أَبْوَٰبَ
- kapılarından
- jahannama
- جَهَنَّمَ
- cehennemin
- khālidīna
- خَٰلِدِينَ
- ebedi kalmak üzere
- fīhā
- فِيهَاۖ
- içinde
- fabi'sa
- فَبِئْسَ
- ne kötüdür
- mathwā
- مَثْوَى
- yeri
- l-mutakabirīna
- ٱلْمُتَكَبِّرِينَ
- kibirlenenlerin
Onlara: "Temelli kalacağınız cehennemin kapılarından girin; böbürlenenlerin durağı ne kötüdür!" denir. ([39] Zümer: 72)Tefsir
وَسِيْقَ الَّذِيْنَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ اِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا ۗحَتّٰىٓ اِذَا جَاۤءُوْهَا وَفُتِحَتْ اَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلٰمٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوْهَا خٰلِدِيْنَ ٧٣
- wasīqa
- وَسِيقَ
- ve sevk edilirler
- alladhīna
- ٱلَّذِينَ
- kimseler
- ittaqaw
- ٱتَّقَوْا۟
- korunan(lar)
- rabbahum
- رَبَّهُمْ
- Rablerinin (azabından)
- ilā l-janati
- إِلَى ٱلْجَنَّةِ
- cennete
- zumaran
- زُمَرًاۖ
- bölük bölük
- ḥattā
- حَتَّىٰٓ
- nihayet
- idhā
- إِذَا
- zaman
- jāūhā
- جَآءُوهَا
- geldikleri
- wafutiḥat
- وَفُتِحَتْ
- ve açılır
- abwābuhā
- أَبْوَٰبُهَا
- onun kapıları
- waqāla
- وَقَالَ
- ve derler
- lahum
- لَهُمْ
- onlara
- khazanatuhā
- خَزَنَتُهَا
- onun bekçileri
- salāmun
- سَلَٰمٌ
- selam
- ʿalaykum
- عَلَيْكُمْ
- size
- ṭib'tum
- طِبْتُمْ
- (ne) hoşsunuz
- fa-ud'khulūhā
- فَٱدْخُلُوهَا
- buraya girin
- khālidīna
- خَٰلِدِينَ
- ebedi kalmak üzere
Rablerine karşı gelmekten sakınanlar, bölük bölük cennete götürülürler. Oraya varıp da kapıları açıldığında, bekçileri onlara: "Selam size, hoş geldiniz! Temelli olarak buraya girin" derler. ([39] Zümer: 73)Tefsir
وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِيْ صَدَقَنَا وَعْدَهٗ وَاَوْرَثَنَا الْاَرْضَ نَتَبَوَّاُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاۤءُ ۚفَنِعْمَ اَجْرُ الْعٰمِلِيْنَ ٧٤
- waqālū
- وَقَالُوا۟
- ve derler
- l-ḥamdu
- ٱلْحَمْدُ
- hamdolsun
- lillahi
- لِلَّهِ
- Allah'a
- alladhī
- ٱلَّذِى
- o ki;
- ṣadaqanā
- صَدَقَنَا
- bize yerine getirdi
- waʿdahu
- وَعْدَهُۥ
- verdiği sözünü
- wa-awrathanā
- وَأَوْرَثَنَا
- ve bizi varis kıldı
- l-arḍa
- ٱلْأَرْضَ
- yurda
- natabawwa-u
- نَتَبَوَّأُ
- oturacağımız
- mina
- مِنَ
- (-ten)
- l-janati
- ٱلْجَنَّةِ
- cennet
- ḥaythu
- حَيْثُ
- yerinde
- nashāu
- نَشَآءُۖ
- dilediğimiz
- faniʿ'ma
- فَنِعْمَ
- ne güzeldir
- ajru
- أَجْرُ
- ücreti
- l-ʿāmilīna
- ٱلْعَٰمِلِينَ
- çalışanların
Onlar: "Bize verdiği sözde duran ve bizi bu yere varis kılan Allah'a hamdolsun. Cennette istediğimiz yerde oturabiliriz. Yararlı iş işleyenlerin ecri ne güzelmiş!" derler. ([39] Zümer: 74)Tefsir
وَتَرَى الْمَلٰۤىِٕكَةَ حَاۤفِّيْنَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ يُسَبِّحُوْنَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْۚ وَقُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَقِيْلَ الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰلَمِيْنَ ࣖ ٧٥
- watarā
- وَتَرَى
- ve görürsün
- l-malāikata
- ٱلْمَلَٰٓئِكَةَ
- meleklerin
- ḥāffīna
- حَآفِّينَ
- dönerek
- min ḥawli
- مِنْ حَوْلِ
- çevresinde
- l-ʿarshi
- ٱلْعَرْشِ
- Arşın
- yusabbiḥūna
- يُسَبِّحُونَ
- tesbih ettiklerini
- biḥamdi
- بِحَمْدِ
- hamd ile
- rabbihim
- رَبِّهِمْۖ
- Rablerini
- waquḍiya
- وَقُضِىَ
- ve hükmedilir
- baynahum
- بَيْنَهُم
- aralarında
- bil-ḥaqi
- بِٱلْحَقِّ
- hak ile
- waqīla
- وَقِيلَ
- ve denilir
- l-ḥamdu
- ٱلْحَمْدُ
- Hamd
- lillahi
- لِلَّهِ
- Allah'a'dır
- rabbi
- رَبِّ
- Rabbi
- l-ʿālamīna
- ٱلْعَٰلَمِينَ
- alemlerin
Melekleri, arşın etrafını çevirmiş oldukları halde, Rablerini hamd ile överken görürsün. Artık insanların aralarında adaletle hüküm olunmuştur. "Övgü, Alemlerin Rabbi olan Allah içindir" denir. ([39] Zümer: 75)Tefsir