௧௧
اَرَاَيْتَ اِنْ كَانَ عَلَى الْهُدٰىٓۙ ١١
- ara-ayta
- أَرَءَيْتَ
- பார்த்தீரா?
- in kāna
- إِن كَانَ
- அவர் இருந்தாலுமா
- ʿalā
- عَلَى
- இல்
- l-hudā
- ٱلْهُدَىٰٓ
- நேர்வழி
அவர் நேரான பாதையில் இருந்துகொண்டு, பரிசுத்தத் தன்மையை ஏவிக்கொண்டிருந்தும் (அவரை அவன் தடை செய்வதை) நீங்கள் (கவனித்துப்) பார்த்தீர்களா? ([௯௬] ஸூரத்துல் அலஃக்: ௧௧)Tafseer
௧௨
اَوْ اَمَرَ بِالتَّقْوٰىۗ ١٢
- aw
- أَوْ
- அல்லது
- amara
- أَمَرَ
- அவர் ஏவினாலுமா
- bil-taqwā
- بِٱلتَّقْوَىٰٓ
- நன்மையை
அவர் நேரான பாதையில் இருந்துகொண்டு, பரிசுத்தத் தன்மையை ஏவிக்கொண்டிருந்தும் (அவரை அவன் தடை செய்வதை) நீங்கள் (கவனித்துப்) பார்த்தீர்களா? ([௯௬] ஸூரத்துல் அலஃக்: ௧௨)Tafseer
௧௩
اَرَاَيْتَ اِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۗ ١٣
- ara-ayta
- أَرَءَيْتَ
- பார்த்தீரா?
- in kadhaba
- إِن كَذَّبَ
- அவன் பொய்ப்பித்தால்
- watawallā
- وَتَوَلَّىٰٓ
- இன்னும் புறக்கணித்தால்
(அவன், அவரைப்) பொய்யாக்கிப் புறக்கணிப்பதையும் நீங்கள் கவனித்தீர்களா? ([௯௬] ஸூரத்துல் அலஃக்: ௧௩)Tafseer
௧௪
اَلَمْ يَعْلَمْ بِاَنَّ اللّٰهَ يَرٰىۗ ١٤
- alam yaʿlam
- أَلَمْ يَعْلَم
- அவன் அறியவில்லையா?
- bi-anna
- بِأَنَّ
- என்பதை/நிச்சயமாக
- l-laha
- ٱللَّهَ
- அல்லாஹ்
- yarā
- يَرَىٰ
- பார்க்கிறான்
(அவன் செய்யும் இந்த துஷ்ட காரியங்களை) நிச்சயமாக அல்லாஹ் பார்க்கின்றான் என்பதை அவன் அறிந்துகொள்ள வில்லையா? ([௯௬] ஸூரத்துல் அலஃக்: ௧௪)Tafseer
௧௫
كَلَّا لَىِٕنْ لَّمْ يَنْتَهِ ەۙ لَنَسْفَعًاۢ بِالنَّاصِيَةِۙ ١٥
- kallā
- كَلَّا
- அவ்வாறல்ல
- la-in lam yantahi
- لَئِن لَّمْ يَنتَهِ
- அவன் விலகவில்லையெனில்
- lanasfaʿan
- لَنَسْفَعًۢا
- கடுமையாகப் பிடிப்போம்
- bil-nāṣiyati
- بِٱلنَّاصِيَةِ
- நெற்றி முடியை
(இவ்வாறு அவன் செய்வது) தகாது; (இந்த துஷ்ட செயலிலிருந்து) அவன் விலகிக்கொள்ளாவிடில், குற்றம் செய்யும் அப்பொய்யனின் முன் குடுமியைப் பிடித்து நாம் இழுப்போம். ([௯௬] ஸூரத்துல் அலஃக்: ௧௫)Tafseer
௧௬
نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍۚ ١٦
- nāṣiyatin
- نَاصِيَةٍ
- நெற்றி முடி
- kādhibatin
- كَٰذِبَةٍ
- பொய் கூறுகின்ற
- khāṭi-atin
- خَاطِئَةٍ
- குற்றம் புரிகின்ற
(இவ்வாறு அவன் செய்வது) தகாது; (இந்த துஷ்ட செயலிலிருந்து) அவன் விலகிக்கொள்ளாவிடில், குற்றம் செய்யும் அப்பொய்யனின் முன் குடுமியைப் பிடித்து நாம் இழுப்போம். ([௯௬] ஸூரத்துல் அலஃக்: ௧௬)Tafseer
௧௭
فَلْيَدْعُ نَادِيَهٗۙ ١٧
- falyadʿu
- فَلْيَدْعُ
- ஆகவே அவன் அழைக்கட்டும்
- nādiyahu
- نَادِيَهُۥ
- தன் சபையோரை
ஆகவே, அவன் (தன் உதவிக்காகத்) தன் சபையோரை அழைக்கட்டும். ([௯௬] ஸூரத்துல் அலஃக்: ௧௭)Tafseer
௧௮
سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَۙ ١٨
- sanadʿu
- سَنَدْعُ
- நாம் அழைப்போம்
- l-zabāniyata
- ٱلزَّبَانِيَةَ
- நரகத்தின் காவலாளிகளை
நாமும் (அவனை நரகத்திற்கு அனுப்ப, நரகத்தின்) காவலாளிகளை அழைப்போம். ([௯௬] ஸூரத்துல் அலஃக்: ௧௮)Tafseer
௧௯
كَلَّاۗ لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ۩ ࣖ ١٩
- kallā
- كَلَّا
- அவ்வாறல்ல
- lā tuṭiʿ'hu
- لَا تُطِعْهُ
- அவனுக்குக் கீழ்ப்படியாதீர்
- wa-us'jud
- وَٱسْجُدْ
- இன்னும் சிரம் பணிவீராக
- wa-iq'tarib
- وَٱقْتَرِب۩
- இன்னும் நெருங்குவீராக
(நபியே!) நிச்சயமாக நீங்கள் அவனுக்கு கீழ்ப்படியாதீர்கள். (உங்களது இறைவனுக்குச்) சிரம் பணிந்து வணங்கி (அவனை) அணுகுவீராக! ([௯௬] ஸூரத்துல் அலஃக்: ௧௯)Tafseer