فَاِنْ تَابُوْا وَاَقَامُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتَوُا الزَّكٰوةَ فَاِخْوَانُكُمْ فِى الدِّيْنِ ۗوَنُفَصِّلُ الْاٰيٰتِ لِقَوْمٍ يَّعْلَمُوْنَ ١١
- fa-in tābū
- فَإِن تَابُوا۟
- அவர்கள் திருந்தினால்
- wa-aqāmū
- وَأَقَامُوا۟
- இன்னும் நிலைநிறுத்தினால்
- l-ṣalata
- ٱلصَّلَوٰةَ
- தொழுகையை
- waātawū
- وَءَاتَوُا۟
- இன்னும் கொடுத்தால்
- l-zakata
- ٱلزَّكَوٰةَ
- ஸகாத்தை
- fa-ikh'wānukum
- فَإِخْوَٰنُكُمْ
- உங்கள் சகோதரர்கள்
- fī l-dīni
- فِى ٱلدِّينِۗ
- மார்க்கத்தில்
- wanufaṣṣilu
- وَنُفَصِّلُ
- விவரிக்கிறோம்
- l-āyāti
- ٱلْءَايَٰتِ
- வசனங்களை
- liqawmin
- لِقَوْمٍ
- மக்களுக்கு
- yaʿlamūna
- يَعْلَمُونَ
- அறிகின்றார்கள்
அவர்கள் (தங்கள் நிராகரிப்பிலிருந்து விலகி அல்லாஹ்விடம்) மன்னிப்புக்கோரி, தொழுகையைக் கடைப்பிடித்து, ஜகாத்தும் கொடுத்து வந்தால் (அவர்கள்) உங்கள் மார்க்க சகோதரர்களே. அறிவுள்ள மக்களுக்கு (நம்முடைய) வசனங்களை (இவ்வாறு) விவரிக்கின்றோம். ([௯] ஸூரத்துத் தவ்பா: ௧௧)Tafseer
وَاِنْ نَّكَثُوْٓا اَيْمَانَهُمْ مِّنْۢ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوْا فِيْ دِيْنِكُمْ فَقَاتِلُوْٓا اَىِٕمَّةَ الْكُفْرِۙ اِنَّهُمْ لَآ اَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُوْنَ ١٢
- wa-in nakathū
- وَإِن نَّكَثُوٓا۟
- அவர்கள் முறித்தால்
- aymānahum
- أَيْمَٰنَهُم
- தங்கள் சத்தியங்களை
- min baʿdi
- مِّنۢ بَعْدِ
- பின்னர்
- ʿahdihim
- عَهْدِهِمْ
- தங்கள் ஒப்பந்தம்
- waṭaʿanū
- وَطَعَنُوا۟
- இன்னும் குறை கூறினர்
- fī dīnikum
- فِى دِينِكُمْ
- உங்கள் மார்க்கத்தில்
- faqātilū
- فَقَٰتِلُوٓا۟
- போரிடுங்கள்
- a-immata
- أَئِمَّةَ
- தலைவர்களிடம்
- l-kuf'ri
- ٱلْكُفْرِۙ
- நிராகரிப்பு
- innahum
- إِنَّهُمْ
- நிச்சயமாக அவர்கள்
- lā aymāna
- لَآ أَيْمَٰنَ
- அறவே சத்தியங்களில்லை
- lahum
- لَهُمْ
- அவர்களுக்கு
- laʿallahum yantahūna
- لَعَلَّهُمْ يَنتَهُونَ
- அவர்கள் விலகிக் கொள்வதற்காக
(சத்தியம் செய்து) உடன்படிக்கை செய்து கொண்டதன் பின்னரும், அவர்கள் தங்களுடைய சத்தியங்களை முறித்து உங்களுடைய மார்க்கத்தைப் பற்றியும் தவறான குற்றங்குறைகள் கூறிக்கொண்டிருந்தால், நிச்சயமாக நிராகரிக்கும் (இத்தகைய) மக்களின் வாக்குறுதிகள் முறிந்துவிட்டன. ஆகவே, (இத்தகைய விஷமத்திலிருந்து) அவர்கள் விலகிக்கொள்வதற்காக நீங்கள் போர் புரியுங்கள். ([௯] ஸூரத்துத் தவ்பா: ௧௨)Tafseer
اَلَا تُقَاتِلُوْنَ قَوْمًا نَّكَثُوْٓا اَيْمَانَهُمْ وَهَمُّوْا بِاِخْرَاجِ الرَّسُوْلِ وَهُمْ بَدَءُوْكُمْ اَوَّلَ مَرَّةٍۗ اَتَخْشَوْنَهُمْ ۚفَاللّٰهُ اَحَقُّ اَنْ تَخْشَوْهُ اِنْ كُنْتُمْ مُّؤْمِنِيْنَ ١٣
- alā tuqātilūna
- أَلَا تُقَٰتِلُونَ
- நீங்கள் போர்புரிய மாட்டீர்களா?
- qawman
- قَوْمًا
- மக்களிடம்
- nakathū
- نَّكَثُوٓا۟
- முறித்தனர்
- aymānahum
- أَيْمَٰنَهُمْ
- தங்கள் சத்தியங்களை
- wahammū
- وَهَمُّوا۟
- இன்னும் உறுதியாகநாடினர்
- bi-ikh'rāji
- بِإِخْرَاجِ
- வெளியேற்றுவதற்கு
- l-rasūli
- ٱلرَّسُولِ
- தூதரை
- wahum
- وَهُم
- அவர்கள்தான்
- badaūkum
- بَدَءُوكُمْ
- ஆரம்பித்தனர் உங்களிடம்
- awwala marratin
- أَوَّلَ مَرَّةٍۚ
- முதல் முறையாக
- atakhshawnahum
- أَتَخْشَوْنَهُمْۚ
- நீங்கள் பயப்படுகிறீர்களா?/அவர்களை
- fal-lahu
- فَٱللَّهُ
- அல்லாஹ்தான்
- aḥaqqu
- أَحَقُّ
- மிகத் தகுதியானவன்
- an takhshawhu
- أَن تَخْشَوْهُ
- நீங்கள் பயப்படுவதற்கு/அவனை
- in kuntum mu'minīna
- إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ
- நீங்கள் இருந்தால்/நம்பிக்கையாளர்களாக
தங்களுடைய சத்திய உடன்படிக்கைகளை முறித்து (நம்முடைய) தூதரை (ஊரைவிட்டு) வெளியேற்றவும் விரும்பி முயற்சித்த மக்களுடன் நீங்கள் போர் புரிய வேண்டாமா? அவர்கள்தான் (இத்தகைய விஷமத்தை) உங்களிடம் முதலில் ஆரம்பித்தனர். அவர்களுக்கு நீங்கள் பயப்படுகிறீர்களா? உண்மையாகவே நீங்கள் நம்பிக்கை கொண்டவர்களாயின் நீங்கள் பயப்படத் தகுதியானவன் அல்லாஹ் (ஒருவன்)தான். ([௯] ஸூரத்துத் தவ்பா: ௧௩)Tafseer
قَاتِلُوْهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللّٰهُ بِاَيْدِيْكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنْصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُوْرَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِيْنَۙ ١٤
- qātilūhum
- قَٰتِلُوهُمْ
- போரிடுங்கள் அவர்களிடம்
- yuʿadhib'humu
- يُعَذِّبْهُمُ
- வேதனை செய்வான்/அவர்களை
- l-lahu
- ٱللَّهُ
- அல்லாஹ்
- bi-aydīkum
- بِأَيْدِيكُمْ
- உங்கள் கரங்களால்
- wayukh'zihim
- وَيُخْزِهِمْ
- இன்னும் இழிவுபடுத்துவான்/அவர்களை
- wayanṣur'kum
- وَيَنصُرْكُمْ
- இன்னும் உதவுவான்/உங்களுக்கு
- ʿalayhim
- عَلَيْهِمْ
- அவர்களுக்கு எதிராக
- wayashfi
- وَيَشْفِ
- இன்னும் குணப்படுத்துவான்
- ṣudūra
- صُدُورَ
- நெஞ்சங்களை
- qawmin
- قَوْمٍ
- மக்களின்
- mu'minīna
- مُّؤْمِنِينَ
- நம்பிக்கை கொண்டவர்கள்
நீங்கள் அவர்களுடன் போர் புரியுங்கள். உங்கள் கைகளைக் கொண்டே அல்லாஹ் அவர்களுக்கு வேதனை கொடுத்து, அவர்களை இழிவுபடுத்தி, அவர்களை நீங்கள் வெற்றிபெற உங்களுக்கு உதவியும் புரிந்து, நம்பிக்கை கொண்ட மக்களின் உள்ளங்களுக்குத் திருப்தியுமளிப்பான். ([௯] ஸூரத்துத் தவ்பா: ௧௪)Tafseer
وَيُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوْبِهِمْۗ وَيَتُوْبُ اللّٰهُ عَلٰى مَنْ يَّشَاۤءُۗ وَاللّٰهُ عَلِيْمٌ حَكِيْمٌ ١٥
- wayudh'hib
- وَيُذْهِبْ
- இன்னும் போக்குவான்
- ghayẓa
- غَيْظَ
- கோபத்தை
- qulūbihim
- قُلُوبِهِمْۗ
- அவர்களுடைய உள்ளங்களின்
- wayatūbu
- وَيَتُوبُ
- பிழைபொறுப்பான்
- l-lahu
- ٱللَّهُ
- அல்லாஹ்
- ʿalā
- عَلَىٰ
- மீது
- man
- مَن
- எவர்
- yashāu
- يَشَآءُۗ
- நாடுகிறான்
- wal-lahu
- وَٱللَّهُ
- அல்லாஹ்
- ʿalīmun
- عَلِيمٌ
- நன்கறிந்தவன்
- ḥakīmun
- حَكِيمٌ
- ஞானவான்
(அவர்கள் மீது) இவர்கள் உள்ளங்களில் (குமுறிக் கொண்டு) உள்ள கோபங்களையும் போக்கிவிடுவான். அல்லாஹ் (அவர்களிலும்) தான் விரும்பியவர்களின் மன்னிப்புக்கோருதலை அங்கீகரிக் கின்றான். ஏனென்றால், அல்லாஹ் மிக அறிந்தவனும் ஞானமுடைய வனாகவும் இருக்கின்றான். ([௯] ஸூரத்துத் தவ்பா: ௧௫)Tafseer
اَمْ حَسِبْتُمْ اَنْ تُتْرَكُوْا وَلَمَّا يَعْلَمِ اللّٰهُ الَّذِيْنَ جَاهَدُوْا مِنْكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُوْا مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ وَلَا رَسُوْلِهٖ وَلَا الْمُؤْمِنِيْنَ وَلِيْجَةً ۗوَاللّٰهُ خَبِيْرٌۢ بِمَا تَعْمَلُوْنَ ࣖ ١٦
- am ḥasib'tum
- أَمْ حَسِبْتُمْ
- எண்ணினீர்களா?
- an tut'rakū
- أَن تُتْرَكُوا۟
- நீங்கள் விட்டு விடப்படுவீர்கள் என்று
- walammā yaʿlami
- وَلَمَّا يَعْلَمِ
- அறியாமல் இருக்க
- l-lahu
- ٱللَّهُ
- அல்லாஹ்
- alladhīna
- ٱلَّذِينَ
- எவர்களை
- jāhadū
- جَٰهَدُوا۟
- போர் புரிந்தனர்
- minkum
- مِنكُمْ
- உங்களில்
- walam yattakhidhū
- وَلَمْ يَتَّخِذُوا۟
- இன்னும் அவர்கள் எடுத்துக் கொள்ளவில்லை
- min dūni l-lahi
- مِن دُونِ ٱللَّهِ
- அல்லாஹ்வையன்றி
- walā rasūlihi
- وَلَا رَسُولِهِۦ
- இன்னும் அவனுடையதூதர்
- walā l-mu'minīna
- وَلَا ٱلْمُؤْمِنِينَ
- இன்னும் நம்பிக்கை கொண்டவர்கள்
- walījatan
- وَلِيجَةًۚ
- அந்தரங்க நண்பர்களாக
- wal-lahu
- وَٱللَّهُ
- அல்லாஹ்
- khabīrun
- خَبِيرٌۢ
- ஆழ்ந்தறிந்தவன்
- bimā
- بِمَا
- எதை
- taʿmalūna
- تَعْمَلُونَ
- செய்வீர்கள்
(நம்பிக்கையாளர்களே!) உங்களில் (உண்மையாகவே மனம் விரும்பி) போர் புரிந்தவர்கள் யாரென்பதையும் அல்லாஹ்வையும், அவனுடைய தூதரையும், நம்பிக்கையாளர்களையும் தவிர (மற்றெவரையும் தங்களுடைய) அந்தரங்க நண்பர்களாக (உங்களில்) எவரும் எடுத்துக் கொள்ளவில்லை என்பதையும், அல்லாஹ் உங்களைச் சோதித்து அறிவிக்காமல், நீங்கள் விட்டு விடப்படுவீர்கள் என்று எண்ணிக் கொண்டீர்களா? அல்லாஹ் நீங்கள் செய்பவற்றை நன்கறிந்தவனாகவே இருக்கிறான். ([௯] ஸூரத்துத் தவ்பா: ௧௬)Tafseer
مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِيْنَ اَنْ يَّعْمُرُوْا مَسٰجِدَ اللّٰهِ شٰهِدِيْنَ عَلٰٓى اَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِۗ اُولٰۤىِٕكَ حَبِطَتْ اَعْمَالُهُمْۚ وَ فِى النَّارِ هُمْ خٰلِدُوْنَ ١٧
- mā kāna
- مَا كَانَ
- இருக்கவில்லை
- lil'mush'rikīna
- لِلْمُشْرِكِينَ
- இணைவைப்பவர்களுக்கு உரிமை
- an yaʿmurū
- أَن يَعْمُرُوا۟
- அவர்கள் பரிபாலிப்பதற்கு
- masājida
- مَسَٰجِدَ
- மஸ்ஜிதுகளை
- l-lahi
- ٱللَّهِ
- அல்லாஹ்வுடைய
- shāhidīna
- شَٰهِدِينَ
- சாட்சிகூறியவர்களாக
- ʿalā anfusihim
- عَلَىٰٓ أَنفُسِهِم
- தங்கள் மீது
- bil-kuf'ri
- بِٱلْكُفْرِۚ
- நிராகரிப்பிற்கு
- ulāika ḥabiṭat
- أُو۟لَٰٓئِكَ حَبِطَتْ
- அவர்கள்/அழிந்தன
- aʿmāluhum
- أَعْمَٰلُهُمْ
- அவர்களுடைய செயல்கள்
- wafī l-nāri
- وَفِى ٱلنَّارِ
- இன்னும் நரகத்தில்தான்
- hum
- هُمْ
- அவர்கள்
- khālidūna
- خَٰلِدُونَ
- நிரந்தரமானவர்கள்
இணைவைத்து வணங்கும் இவர்கள், தாங்கள் நிராகரிப்பவர்கள்தாம் என்று (பகிரங்கமாக) கூறிக்கொண்டிருக்கும் வரையில், அல்லாஹ்வுடைய பள்ளிகளைப் பரிபாலனம் செய்ய அவர்களுக்கு உரிமையில்லை. இவர்களுடைய நன்மைகள் அனைத்தும் அழிந்துவிட்டன. அவர்கள் என்றென்றும் நரகத்திலேயே தங்கிவிடுவார்கள். ([௯] ஸூரத்துத் தவ்பா: ௧௭)Tafseer
اِنَّمَا يَعْمُرُ مَسٰجِدَ اللّٰهِ مَنْ اٰمَنَ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ وَاَقَامَ الصَّلٰوةَ وَاٰتَى الزَّكٰوةَ وَلَمْ يَخْشَ اِلَّا اللّٰهَ ۗفَعَسٰٓى اُولٰۤىِٕكَ اَنْ يَّكُوْنُوْا مِنَ الْمُهْتَدِيْنَ ١٨
- innamā yaʿmuru
- إِنَّمَا يَعْمُرُ
- பராமரிப்பதெல்லாம்
- masājida
- مَسَٰجِدَ
- மஸ்ஜிதுகளை
- l-lahi
- ٱللَّهِ
- அல்லாஹ்வின்
- man
- مَنْ
- எவர்
- āmana
- ءَامَنَ
- நம்பிக்கை கொண்டார்
- bil-lahi
- بِٱللَّهِ
- அல்லாஹ்வை
- wal-yawmi
- وَٱلْيَوْمِ
- இன்னும் இறுதி நாளை
- l-ākhiri
- ٱلْءَاخِرِ
- இறுதி
- wa-aqāma
- وَأَقَامَ
- இன்னும் நிலைநிறுத்தினார்
- l-ṣalata
- ٱلصَّلَوٰةَ
- தொழுகையை
- waātā
- وَءَاتَى
- இன்னும் கொடுத்தார்
- l-zakata
- ٱلزَّكَوٰةَ
- ஸகாத்தை
- walam yakhsha
- وَلَمْ يَخْشَ
- பயப்படவில்லை
- illā
- إِلَّا
- தவிர
- l-laha
- ٱللَّهَۖ
- அல்லாஹ்வை
- faʿasā
- فَعَسَىٰٓ
- கூடும்
- ulāika
- أُو۟لَٰٓئِكَ
- இவர்கள்
- an yakūnū
- أَن يَكُونُوا۟
- (அவர்கள்) இருக்க
- mina l-muh'tadīna
- مِنَ ٱلْمُهْتَدِينَ
- நேர்வழி பெற்றவர்களில்
எவர்கள் அல்லாஹ்வையும் இறுதிநாளையும் நம்பிக்கை கொண்டு தொழுகையையும் கடைப்பிடித்து, ஜகாத்தும் கொடுத்து வருவதுடன், அல்லாஹ்வை அன்றி மற்றெவருக்கும் பயப்படாமலும் இருக்கிறார்களோ, அவர்கள்தான் அல்லாஹ்வுடைய பள்ளிகளைப் பராமரிக்கத் தகுதியுடையவர்கள். இத்தகையவர்கள்தாம் நேரான வழியில் இருப்பவர்கள். ([௯] ஸூரத்துத் தவ்பா: ௧௮)Tafseer
۞ اَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاۤجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ اٰمَنَ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ وَجَاهَدَ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ ۗ لَا يَسْتَوٗنَ عِنْدَ اللّٰهِ ۗوَاللّٰهُ لَا يَهْدِى الْقَوْمَ الظّٰلِمِيْنَۘ ١٩
- ajaʿaltum
- أَجَعَلْتُمْ
- ஆக்கினீர்களா?
- siqāyata
- سِقَايَةَ
- தண்ணீர் புகட்டுவதை
- l-ḥāji
- ٱلْحَآجِّ
- ஹாஜிக்கு
- waʿimārata
- وَعِمَارَةَ
- இன்னும் பராமரிப்பதை
- l-masjidi
- ٱلْمَسْجِدِ
- மஸ்ஜிது
- l-ḥarāmi
- ٱلْحَرَامِ
- புனிதமானது
- kaman
- كَمَنْ
- எவரைப்போன்று
- āmana
- ءَامَنَ
- நம்பிக்கை கொண்டார்
- bil-lahi
- بِٱللَّهِ
- அல்லாஹ்வை
- wal-yawmi l-ākhiri
- وَٱلْيَوْمِ ٱلْءَاخِرِ
- இன்னும் இறுதி நாளை
- wajāhada
- وَجَٰهَدَ
- இன்னும் போர் புரிந்தார்
- fī sabīli
- فِى سَبِيلِ
- பாதையில்
- l-lahi
- ٱللَّهِۚ
- அல்லாஹ்வின்
- lā yastawūna
- لَا يَسْتَوُۥنَ
- சமமாக மாட்டார்கள்
- ʿinda l-lahi
- عِندَ ٱللَّهِۗ
- அல்லாஹ்விடம்
- wal-lahu
- وَٱللَّهُ
- அல்லாஹ்
- lā yahdī
- لَا يَهْدِى
- நேர்வழி செலுத்த மாட்டான்
- l-qawma
- ٱلْقَوْمَ
- மக்களை
- l-ẓālimīna
- ٱلظَّٰلِمِينَ
- அநியாயக்காரர்கள்
(நம்பிக்கை கொள்ளாமல் இருந்துகொண்டு) ஹாஜிகளுக்குத் தண்ணீர் புகட்டுபவர்களையும், சிறப்புற்ற அப்பள்ளிக்கு ஊழியம் செய்பவர்களையும் அல்லாஹ்வையும் இறுதிநாளையும் நம்பிக்கை கொண்டு, அல்லாஹ்வுடைய பாதையில் போர் புரிபவர்களுக்குச் சமமாக நீங்கள் ஆக்கிவிட்டீர்களா? அல்லாஹ்வின் சமூகத்தில் (இவ்விருவரும்) சமமாக மாட்டார்கள். அல்லாஹ், அநியாயக்கார மக்களை நேரான வழியில் செலுத்துவதில்லை. ([௯] ஸூரத்துத் தவ்பா: ௧௯)Tafseer
اَلَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَهَاجَرُوْا وَجَاهَدُوْا فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ بِاَمْوَالِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْۙ اَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللّٰهِ ۗوَاُولٰۤىِٕكَ هُمُ الْفَاۤىِٕزُوْنَ ٢٠
- alladhīna
- ٱلَّذِينَ
- எவர்கள்
- āmanū
- ءَامَنُوا۟
- நம்பிக்கை கொண்டனர்
- wahājarū
- وَهَاجَرُوا۟
- இன்னும் ஹிஜ்ரா சென்றனர்
- wajāhadū
- وَجَٰهَدُوا۟
- இன்னும் போர் புரிந்தனர்
- fī sabīli
- فِى سَبِيلِ
- பாதையில்
- l-lahi
- ٱللَّهِ
- அல்லாஹ்வின்
- bi-amwālihim
- بِأَمْوَٰلِهِمْ
- தங்கள்செல்வங்களால்
- wa-anfusihim
- وَأَنفُسِهِمْ
- இன்னும் தங்கள் உயிர்களால்
- aʿẓamu
- أَعْظَمُ
- மகத்தானவர்(கள்)
- darajatan
- دَرَجَةً
- பதவியால்
- ʿinda l-lahi
- عِندَ ٱللَّهِۚ
- அல்லாஹ்விடம்
- wa-ulāika humu
- وَأُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ
- இவர்கள்தான்
- l-fāizūna
- ٱلْفَآئِزُونَ
- வெற்றியாளர்கள்
எவர்கள், நம்பிக்கை கொண்டு (தங்கள்) ஊர்களிலிருந்து வெளியேறி, அல்லாஹ்வுடைய பாதையில் தங்கள் பொருள்களையும் உயிர்களையும் தியாகம் செய்து போர் புரிகின்றனரோ அவர்கள் அல்லாஹ்விடத்தில் மகத்தான பெரும் பதவி பெற்றவர்கள். இத்தகையவர்கள்தான் நிச்சயமாக வெற்றி அடைந்தவர்கள். ([௯] ஸூரத்துத் தவ்பா: ௨௦)Tafseer