௨௧
كَلَّآ اِذَا دُكَّتِ الْاَرْضُ دَكًّا دَكًّاۙ ٢١
- kallā
- كَلَّآ
- அவ்வாறல்ல
- idhā dukkati
- إِذَا دُكَّتِ
- தூள் தூளாகத் தகர்க்கப்படும் போது
- l-arḍu
- ٱلْأَرْضُ
- பூமி
- dakkan dakkan
- دَكًّا دَكًّا
- தூள் தூளாகத் தகர்க்கப்படுதல்
ஆகவே, பூமி தூள் தூளாகத் தகர்க்கப்படும் சமயத்தில், ([௮௯] ஸூரத்துல் ஃபஜ்ரி: ௨௧)Tafseer
௨௨
وَّجَآءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّاۚ ٢٢
- wajāa
- وَجَآءَ
- இன்னும் வருவான்
- rabbuka
- رَبُّكَ
- உம் இறைவன்
- wal-malaku
- وَٱلْمَلَكُ
- இன்னும் மலக்கு
- ṣaffan ṣaffan
- صَفًّا صَفًّا
- அணி அணியாக
உங்களது இறைவனும் வருவான். மலக்குகளும் அணி அணியாக வருவார்கள். ([௮௯] ஸூரத்துல் ஃபஜ்ரி: ௨௨)Tafseer
௨௩
وَجِايْۤءَ يَوْمَىِٕذٍۢ بِجَهَنَّمَۙ يَوْمَىِٕذٍ يَّتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ وَاَنّٰى لَهُ الذِّكْرٰىۗ ٢٣
- wajīa
- وَجِا۟ىٓءَ
- இன்னும் வரப்படும்
- yawma-idhin
- يَوْمَئِذٍۭ
- அந்நாளில்
- bijahannama
- بِجَهَنَّمَۚ
- நரகத்தைக்கொண்டு
- yawma-idhin
- يَوْمَئِذٍ
- அந்நாளில்
- yatadhakkaru
- يَتَذَكَّرُ
- நல்லறிவு பெறுவான்
- l-insānu wa-annā
- ٱلْإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ
- மனிதன்/இன்னும் எப்படி
- lahu
- لَهُ
- அவனுக்கு
- l-dhik'rā
- ٱلذِّكْرَىٰ
- நல்லறிவு
அந்நாளில் (பாவிகளுக்காக) நரகம் கொண்டு வரப்படும். அந்நாளில் மனிதனுக்கு நல்லறிவு உதயமாகும். எனினும், அச்சமயம் (உதயமாகும்) அறிவால் அவனுக்கு என்ன பயன்? ([௮௯] ஸூரத்துல் ஃபஜ்ரி: ௨௩)Tafseer
௨௪
يَقُوْلُ يٰلَيْتَنِيْ قَدَّمْتُ لِحَيَاتِيْۚ ٢٤
- yaqūlu
- يَقُولُ
- கூறுவான்
- yālaytanī qaddamtu
- يَٰلَيْتَنِى قَدَّمْتُ
- நான் முற்படுத்தி இருக்க வேண்டுமே
- liḥayātī
- لِحَيَاتِى
- என் வாழ்வுக்காக
"என்னுடைய வாழ்க்கையில் நான் (யாதொரு) நன்மையைச் செய்து வைத்திருக்க வேண்டாமா" என்று புலம்புவான். ([௮௯] ஸூரத்துல் ஃபஜ்ரி: ௨௪)Tafseer
௨௫
فَيَوْمَىِٕذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهٗٓ اَحَدٌ ۙ ٢٥
- fayawma-idhin
- فَيَوْمَئِذٍ
- ஆகவே அந்நாளில்
- lā yuʿadhibu
- لَّا يُعَذِّبُ
- வேதனை செய்ய மாட்டான்
- ʿadhābahu
- عَذَابَهُۥٓ
- அவனுடைய வேதனையை
- aḥadun
- أَحَدٌ
- ஒருவனும்
அந்நாளில் (பாவிகளை) அவன் செய்யும் வேதனையைப் போல் மற்றெவனும் (எவரையும்) செய்யமாட்டான். (அவ்வளவு கடினமாக அவன் வேதனை செய்வான்.) ([௮௯] ஸூரத்துல் ஃபஜ்ரி: ௨௫)Tafseer
௨௬
وَّلَا يُوْثِقُ وَثَاقَهٗٓ اَحَدٌ ۗ ٢٦
- walā yūthiqu
- وَلَا يُوثِقُ
- இன்னும் கட்டமாட்டான்
- wathāqahu
- وَثَاقَهُۥٓ
- அவனுடைய கட்டுதலை
- aḥadun
- أَحَدٌ
- ஒருவனும்
(பாவிகளை) அவன் கட்டுவதைப்போல் பலமாக மற்ற எவனுமே கட்டமாட்டான். (அவ்வளவு பலமாக அவன் கட்டுவான்.) ([௮௯] ஸூரத்துல் ஃபஜ்ரி: ௨௬)Tafseer
௨௭
يٰٓاَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَىِٕنَّةُۙ ٢٧
- yāayyatuhā l-nafsu
- يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفْسُ
- ஆன்மாவே!
- l-muṭ'ma-inatu
- ٱلْمُطْمَئِنَّةُ
- நிம்மதியடைந்த
(எனினும், அந்நாளில் நல்லடியார்களை நோக்கி) "திருப்தியடைந்த ஆத்மாவே! ([௮௯] ஸூரத்துல் ஃபஜ்ரி: ௨௭)Tafseer
௨௮
ارْجِعِيْٓ اِلٰى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً ۚ ٢٨
- ir'jiʿī
- ٱرْجِعِىٓ
- திரும்பு
- ilā
- إِلَىٰ
- பக்கம்
- rabbiki
- رَبِّكِ
- உன் இறைவன்
- rāḍiyatan
- رَاضِيَةً
- திருப்தி பெற்றதாக
- marḍiyyatan
- مَّرْضِيَّةً
- திருப்தி கொள்ளப்பட்டதாக
நீ உன் இறைவன் பக்கம் செல்! அவனைக் கொண்டு நீ திருப்தியடை! உன்னைப் பற்றி அவன் திருப்தியடைந்திருக்கின்றான்" (என்றும்) ([௮௯] ஸூரத்துல் ஃபஜ்ரி: ௨௮)Tafseer
௨௯
فَادْخُلِيْ فِيْ عِبٰدِيْۙ ٢٩
- fa-ud'khulī
- فَٱدْخُلِى
- இன்னும் சேர்ந்து விடு
- fī ʿibādī
- فِى عِبَٰدِى
- என் அடியார்களில்
"நீ என்னுடைய நல்லடியார்களில் சேர்ந்து, ([௮௯] ஸூரத்துல் ஃபஜ்ரி: ௨௯)Tafseer
௩௦
وَادْخُلِيْ جَنَّتِيْ ࣖࣖ ٣٠
- wa-ud'khulī
- وَٱدْخُلِى
- இன்னும் நுழைந்து விடு
- jannatī
- جَنَّتِى
- என் சொர்க்கத்தில்
என்னுடைய சுவனபதியிலும் நீ நுழைந்துவிடு" (என்றும் கூறுவான்). ([௮௯] ஸூரத்துல் ஃபஜ்ரி: ௩௦)Tafseer