ஸூரா ஸூரத்து அபஸ - Page: 2

كَلَّآ اِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ۚ ١١

அவ்வாறு செய்யாதீர்கள். (திரு குர்ஆனாகிய) இது ஒரு நல்லுபதேசமாகும். ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௧௧)

فَمَنْ شَاۤءَ ذَكَرَهٗ ۘ ١٢

எவர் (நேரான வழியில் செல்ல) விரும்புகின்றாரோ அவர் இதனை(ச் செவியுற்று) ஞாபகத்தில் வைத்துக் கொள்வார். ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௧௨)

فِيْ صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍۙ ١٣

இது (லவ்ஹுல் மஹ்ஃபூள் என்னும்) மிக்க கண்ணியமான புத்தகத்தில் (வரையப்பட்டுள்ளது.) ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௧௩)

مَّرْفُوْعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ ۢ ۙ ١٤

உயர்வுமிக்க தூய்மையான இடத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ளது; மிகப் பரிசுத்தமானது. ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௧௪)

بِاَيْدِيْ سَفَرَةٍۙ ١٥

எழுதுபவர்களின் கைகளினால் (வரையப்பட்டது). ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௧௫)

كِرَامٍۢ بَرَرَةٍۗ ١٦

(அவர்கள்) மிக கண்ணியமானவர்கள், மிக நல்லவர்கள். ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௧௬)

قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَآ اَكْفَرَهٗۗ ١٧

(பாவம் செய்யும்) மனிதனுக்குக் கேடுதான். அவன் எவ்வளவு நன்றிகெட்டவனாக இருக்கின்றான். ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௧௭)

مِنْ اَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهٗۗ ١٨

எதைக்கொண்டு அவனை படைத்திருக்கின்றான் (என்பதை அவன் கவனித்தானா)? ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௧௮)

مِنْ نُّطْفَةٍۗ خَلَقَهٗ فَقَدَّرَهٗۗ ١٩

ஒரு துளி இந்திரியத்தைக் கொண்டுதான் அவன் அவனை படைக்கின்றான். (அவன் இருக்கின்ற இவ்வாறே, அவனை மனிதனாக அமைத்து) அவனுக்குச் சக்தியைக் கொடுத்தான். ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௧௯)

ثُمَّ السَّبِيْلَ يَسَّرَهٗۙ ٢٠

பின்னர், அவன் செய்யக்கூடிய (நன்மை தீமைக்குரிய) வழியை அவனுக்கு எளிதாக்கி வைத்தான். ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௨௦)