ஸூரா ஸூரத்து அபஸ - Word by Word

عَبَسَ وَتَوَلّٰىٓۙ ١

(நமது நபி) கடுகடுத்தார்; புறக்கணித்தார். (எதற்காக?) ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௧)

اَنْ جَاۤءَهُ الْاَعْمٰىۗ ٢

தன்னிடம் ஓர் பார்வையற்றவர் வந்ததற்காக. ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௨)

وَمَا يُدْرِيْكَ لَعَلَّهٗ يَزَّكّٰىٓۙ ٣

(நபியே! உங்களிடம் வந்த) அவர் பரிசுத்தவானாக இருக்கலாம் என்பதை நீங்கள் அறிவீர்களா? ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௩)

اَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰىۗ ٤

அல்லது (உங்களுடைய) நல்லுபதேசம் அவருக்குப் பயனளிக்கலாம் (என்பதை நீங்கள் அறிவீர்களா? அவ்வாறிருக்க, அவரை நீங்கள் ஏன் கடுகடுத்துப் புறக்கணித்தீர்கள்?) ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௪)

اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰىۙ ٥

(நபியே! மார்க்கத்தை) எவன் அலட்சியம் செய்கின்றானோ, ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௫)

فَاَنْتَ لَهٗ تَصَدّٰىۗ ٦

அவனை வரவேற்பதில் நீங்கள் அதிக சிரமத்தை எடுத்துக் கொள்கின்றீர்கள். ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௬)

وَمَا عَلَيْكَ اَلَّا يَزَّكّٰىۗ ٧

அவன் பரிசுத்தவானாக ஆகாவிட்டால் அதைப் பற்றி உங்கள் மீது யாதொரு குற்றமும் இல்லை(யே)! ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௭)

وَاَمَّا مَنْ جَاۤءَكَ يَسْعٰىۙ ٨

எவர் (தானாகவே) உங்களிடம் ஓடி வருகின்றாரோ, ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௮)

وَهُوَ يَخْشٰىۙ ٩

அவர்தான் (அல்லாஹ்வுக்குப்) பயப்படுகின்றவர். ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௯)

فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰىۚ ١٠

எனினும், நீங்கள் அவரை அலட்சியம் செய்துவிடுகின்றீர்கள். ([௮௦] ஸூரத்து அபஸ: ௧௦)