௧௧
فَوَقٰىهُمُ اللّٰهُ شَرَّ ذٰلِكَ الْيَوْمِ وَلَقّٰىهُمْ نَضْرَةً وَّسُرُوْرًاۚ ١١
- fawaqāhumu
- فَوَقَىٰهُمُ
- ஆகவே அவர்களை பாதுகாப்பான்
- l-lahu
- ٱللَّهُ
- அல்லாஹ்
- sharra
- شَرَّ
- தீமையில் இருந்து
- dhālika l-yawmi walaqqāhum
- ذَٰلِكَ ٱلْيَوْمِ وَلَقَّىٰهُمْ
- அந்நாளின்/இன்னும் அவர்களுக்கு கொடுப்பான்
- naḍratan
- نَضْرَةً
- முக செழிப்பையும்
- wasurūran
- وَسُرُورًا
- மன மகிழ்ச்சியையும்
ஆகவே, அல்லாஹ் அத்தகைய நாளின் தீங்கிலிருந்து அவர்களை பாதுகாத்துக் கொண்டு, அவர்களுடைய முகத்தில் மகிழ்ச்சியையும், செழிப்பையும் கொடுத்தான். ([௭௬] ஸூரத்துத் தஹ்ர்: ௧௧)Tafseer
௧௨
وَجَزٰىهُمْ بِمَا صَبَرُوْا جَنَّةً وَّحَرِيْرًاۙ ١٢
- wajazāhum
- وَجَزَىٰهُم
- இன்னும் அவன் அவர்களுக்கு கூலியாகக் கொடுப்பான்
- bimā ṣabarū
- بِمَا صَبَرُوا۟
- அவர்கள் பொறுமையாக இருந்ததால்
- jannatan
- جَنَّةً
- சொர்க்கத்தையும்
- waḥarīran
- وَحَرِيرًا
- பட்டையும்
அன்றி, அவர்கள் இம்மையில் (கஷ்டங்களைச்) சகித்துக் கொண்டிருந்ததன் காரணமாகச் சுவனபதியையும், (அணிவதற்குப்) பட்டாடைகளையும் அவர்களுக்குக் கூலியாகக் கொடுத்தான் (என்று கூறப்படும்). ([௭௬] ஸூரத்துத் தஹ்ர்: ௧௨)Tafseer
௧௩
مُّتَّكِـِٕيْنَ فِيْهَا عَلَى الْاَرَاۤىِٕكِۚ لَا يَرَوْنَ فِيْهَا شَمْسًا وَّلَا زَمْهَرِيْرًاۚ ١٣
- muttakiīna
- مُّتَّكِـِٔينَ
- சாய்ந்தவர்களாக
- fīhā
- فِيهَا
- அதில்
- ʿalā l-arāiki
- عَلَى ٱلْأَرَآئِكِۖ
- கட்டில்களில்
- lā yarawna
- لَا يَرَوْنَ
- காண மாட்டார்கள்
- fīhā
- فِيهَا
- அதில்
- shamsan
- شَمْسًا
- சூரியனையோ
- walā zamharīran
- وَلَا زَمْهَرِيرًا
- குளிரையோ
(அவர்கள்) அங்குள்ள கட்டில்களின் மீது(ள்ள பஞ்சணை களின் மேல்) சாய்ந்து கொண்டிருப்பார்கள். அதில் சூரிய வெப்பத்தையும், பனியின் கொடிய குளிர்ச்சியையும் காண மாட்டார்கள். ([௭௬] ஸூரத்துத் தஹ்ர்: ௧௩)Tafseer
௧௪
وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلٰلُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوْفُهَا تَذْلِيْلًا ١٤
- wadāniyatan
- وَدَانِيَةً
- அருகில் இருக்கும்
- ʿalayhim
- عَلَيْهِمْ
- அவர்களுக்கு
- ẓilāluhā
- ظِلَٰلُهَا
- அதன் நிழல்கள்
- wadhullilat
- وَذُلِّلَتْ
- மிக தாழ்வாக ஆக்கப்பட்டிருக்கும்
- quṭūfuhā
- قُطُوفُهَا
- அவற்றின் கனிகள்
- tadhlīlan
- تَذْلِيلًا
- மிக தாழ்வாக
அதிலுள்ள (மரங்களின்) நிழல்கள் அவர்கள் மீது தாழ்ந்து (சூழ்ந்து) கொண்டிருக்கும். அதன் கனிகள் (சுலபமாகப் பறிக்கக்கூடிய விதத்தில்) அவர்கள் முன் சாய்ந்து வரும். ([௭௬] ஸூரத்துத் தஹ்ர்: ௧௪)Tafseer
௧௫
وَيُطَافُ عَلَيْهِمْ بِاٰنِيَةٍ مِّنْ فِضَّةٍ وَّاَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيْرَا۠ ١٥
- wayuṭāfu ʿalayhim
- وَيُطَافُ عَلَيْهِم
- அவர்கள் முன் சுற்றி வரப்படும்
- biāniyatin
- بِـَٔانِيَةٍ
- பாத்திரங்கள்
- min fiḍḍatin
- مِّن فِضَّةٍ
- வெள்ளியினால்
- wa-akwābin
- وَأَكْوَابٍ
- கெண்டிகள்
- kānat
- كَانَتْ
- இருக்கின்ற
- qawārīrā
- قَوَارِيرَا۠
- கண்ணாடிகளாக
(பலவகை இன்பமான பானங்கள் நிறைந்த) பளிங்குக் கெண்டிகளும், வெள்ளிக் கிண்ணங்களும் அவர்கள் முன் சுற்றிக் கொண்டே இருக்கும். ([௭௬] ஸூரத்துத் தஹ்ர்: ௧௫)Tafseer
௧௬
قَوَارِيْرَا۟ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوْهَا تَقْدِيْرًا ١٦
- qawārīrā
- قَوَارِيرَا۟
- கண்ணாடிகளாகும்
- min fiḍḍatin
- مِن فِضَّةٍ
- வெள்ளிகலந்த
- qaddarūhā
- قَدَّرُوهَا
- அவற்றை நிர்ணயிப்பார்கள்
- taqdīran
- تَقْدِيرًا
- துல்லியமாக
(அவை பளிங்குகளல்ல; எனினும்,) பளிங்குகளைப் போல் வெள்ளியினால் (அவர்களின் அவசியத்திற்குத்) தக்கவாறு நிர்மாணிக்கப்பட்டுள்ளன. ([௭௬] ஸூரத்துத் தஹ்ர்: ௧௬)Tafseer
௧௭
وَيُسْقَوْنَ فِيْهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِيْلًاۚ ١٧
- wayus'qawna
- وَيُسْقَوْنَ
- இன்னும் அவர்களுக்கு புகட்டப்படும்
- fīhā
- فِيهَا
- அதில்
- kasan
- كَأْسًا
- மதுக் குவளையில்
- kāna
- كَانَ
- இருக்கும்
- mizājuhā
- مِزَاجُهَا
- அதன் கலவை
- zanjabīlan
- زَنجَبِيلًا
- இஞ்சியாக
(இஞ்சி கலந்த) "சன்ஜபீல்" என்னும் (மிக்க உயர்ந்ததொரு) பானமும் அங்கு அவர்களுக்குப் புகட்டப்படும். ([௭௬] ஸூரத்துத் தஹ்ர்: ௧௭)Tafseer
௧௮
عَيْنًا فِيْهَا تُسَمّٰى سَلْسَبِيْلًا ١٨
- ʿaynan
- عَيْنًا
- ஓர் ஊற்றாகும்
- fīhā
- فِيهَا
- அதில் உள்ள
- tusammā
- تُسَمَّىٰ
- பெயர் கூறப்படும்
- salsabīlan
- سَلْسَبِيلًا
- சல்சபீல்
அது அங்குள்ள ஓர் ஊற்றின் நீர், அதற்கு "ஸல்ஸபீல்" என்றும் பெயர் கூறப்படும். ([௭௬] ஸூரத்துத் தஹ்ர்: ௧௮)Tafseer
௧௯
۞ وَيَطُوْفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُوْنَۚ اِذَا رَاَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنْثُوْرًا ١٩
- wayaṭūfu
- وَيَطُوفُ
- இன்னும் சுற்றி வருவார்(கள்)
- ʿalayhim
- عَلَيْهِمْ
- அவர்களை
- wil'dānun
- وِلْدَٰنٌ
- சிறுவர்கள்
- mukhalladūna
- مُّخَلَّدُونَ
- நிரந்தரமானவர்கள்
- idhā ra-aytahum
- إِذَا رَأَيْتَهُمْ
- நீர் அவர்களைப் பார்த்தால்
- ḥasib'tahum
- حَسِبْتَهُمْ
- அவர்களை எண்ணுவீர்
- lu'lu-an
- لُؤْلُؤًا
- முத்துக்களாக
- manthūran
- مَّنثُورًا
- பரப்பி வைக்கப்பட்ட
(என்றுமே) சிறுவர்களாக இருக்கக்கூடிய பணியாளர்கள் அவர்களைச் சுற்றிக்கொண்டே திரிவார்கள். (நபியே!) அவர்களை நீங்கள் கண்டால் சிதறிய முத்துக்களெனவே மதிப்பீர்கள். ([௭௬] ஸூரத்துத் தஹ்ர்: ௧௯)Tafseer
௨௦
وَاِذَا رَاَيْتَ ثَمَّ رَاَيْتَ نَعِيْمًا وَّمُلْكًا كَبِيْرًا ٢٠
- wa-idhā ra-ayta
- وَإِذَا رَأَيْتَ
- நீர் பார்த்தாலும்
- thamma
- ثَمَّ
- எந்த இடத்தை
- ra-ayta
- رَأَيْتَ
- நீர் பார்ப்பீர்
- naʿīman
- نَعِيمًا
- பேரின்பத்தை(யும்)
- wamul'kan
- وَمُلْكًا
- ஆட்சியையும்
- kabīran
- كَبِيرًا
- பெரிய
பின்னும் கவனித்துப் பார்த்தால், பெரிய அரச மாளிகையில் உள்ள சுகபோகங்களையெல்லாம் நீங்கள் (அங்குக்) காண்பீர்கள். ([௭௬] ஸூரத்துத் தஹ்ர்: ௨௦)Tafseer