ஸூரா ஸூரத்துல் கியாமா - Word by Word

لَآ اُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ ١

மறுமை நாளின் மீது நான் சத்தியம் செய்கின்றேன். ([௭௫] ஸூரத்துல் கியாமா: ௧)

وَلَآ اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ٢

(குற்றம் செய்தவனை) நிந்திக்கும் அவனுடைய மனசாட்சியின் மீதும் நான் சத்தியம் செய்கின்றேன். ([௭௫] ஸூரத்துல் கியாமா: ௨)

اَيَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَّجْمَعَ عِظَامَهٗ ۗ ٣

(இறந்து உக்கி மண்ணாய்ப் போன) அவனுடைய எலும்புகளை, நாம் ஒன்று சேர்க்கமாட்டோம் என்று மனிதன் எண்ணிக் கொண்டிருக்கின்றானா? ([௭௫] ஸூரத்துல் கியாமா: ௩)

بَلٰى قَادِرِيْنَ عَلٰٓى اَنْ نُّسَوِّيَ بَنَانَهٗ ٤

அன்று! அவனுடைய (சரீர) அமைப்பை (இறந்த பின்னரும் முன்னிருந்தபடி) சரிப்படுத்த நாம் ஆற்றலுடையோம். ([௭௫] ஸூரத்துல் கியாமா: ௪)

بَلْ يُرِيْدُ الْاِنْسَانُ لِيَفْجُرَ اَمَامَهٗۚ ٥

எனினும், மனிதன் இறைவன் முன்பாகவே குற்றம் செய்யக் கருதி, (பரிகாசமாக) ([௭௫] ஸூரத்துல் கியாமா: ௫)

يَسْـَٔلُ اَيَّانَ يَوْمُ الْقِيٰمَةِۗ ٦

"மறுமை நாள் எப்பொழுது வரும்" என்று கேட்கின்றான். ([௭௫] ஸூரத்துல் கியாமா: ௬)

فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُۙ ٧

அது (வரும்) சமயம் பார்வை தட்டழிந்து, ([௭௫] ஸூரத்துல் கியாமா: ௭)

وَخَسَفَ الْقَمَرُۙ ٨

சந்திரனின் பிரகாசம் மங்கி, ([௭௫] ஸூரத்துல் கியாமா: ௮)

وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُۙ ٩

(அதுநாள் வரை பிரிந்திருந்த) சூரியனும் சந்திரனும் ஒன்று சேர்க்கப்பட்டுவிடும். ([௭௫] ஸூரத்துல் கியாமா: ௯)

يَقُوْلُ الْاِنْسَانُ يَوْمَىِٕذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ ١٠

அந்நாளில் (தப்பித்துக்கொள்ள) "எங்கு ஓடுவது" என்று மனிதன் கேட்பான். ([௭௫] ஸூரத்துல் கியாமா: ௧௦)