௧௧
ذَرْنِيْ وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيْدًاۙ ١١
- dharnī waman
- ذَرْنِى وَمَنْ
- என்னை(யும்) விட்டு விடுவீராக!/இன்னும் எவனை
- khalaqtu
- خَلَقْتُ
- படைத்தேனோ
- waḥīdan
- وَحِيدًا
- தனியாக
(நபியே! நீங்கள் சிபாரிசுக்கு வராது) என்னையும் (அவனையும்) விட்டுவிடுங்கள். அவனை நான் தனியாகவே படைத்தேன். ([௭௪] ஸூரத்துல் முத்தஸ்ஸிர்: ௧௧)Tafseer
௧௨
وَّجَعَلْتُ لَهٗ مَالًا مَّمْدُوْدًاۙ ١٢
- wajaʿaltu lahu
- وَجَعَلْتُ لَهُۥ
- இன்னும் ஏற்படுத்திக் கொடுத்தேன் / அவனுக்கு
- mālan
- مَالًا
- செல்வத்தை
- mamdūdan
- مَّمْدُودًا
- விசாலமான
பின்னர், நான் அவனுக்கு ஏராளமான பொருளையும் கொடுத்தேன். ([௭௪] ஸூரத்துல் முத்தஸ்ஸிர்: ௧௨)Tafseer
௧௩
وَّبَنِيْنَ شُهُوْدًاۙ ١٣
- wabanīna
- وَبَنِينَ
- இன்னும் ஆண் பிள்ளைகளை
- shuhūdan
- شُهُودًا
- ஆஜராகி இருக்கக் கூடிய(வர்கள்)
எந்நேரமும் அவனுடன் இருக்கக்கூடிய மக்களையும் (நான் அவனுக்குக் கொடுத்தேன்). ([௭௪] ஸூரத்துல் முத்தஸ்ஸிர்: ௧௩)Tafseer
௧௪
وَّمَهَّدْتُّ لَهٗ تَمْهِيْدًاۙ ١٤
- wamahhadttu
- وَمَهَّدتُّ
- இன்னும் வசதிகளை ஏற்படுத்தினோம்
- lahu
- لَهُۥ
- அவனுக்கு
- tamhīdan
- تَمْهِيدًا
- மிகுந்த வசதிகளை
அவனுக்கு வேண்டியவை எல்லாம் ஏற்கனவே அவனுக்காக தயார்படுத்தியும் வைத்தேன். ([௭௪] ஸூரத்துல் முத்தஸ்ஸிர்: ௧௪)Tafseer
௧௫
ثُمَّ يَطْمَعُ اَنْ اَزِيْدَۙ ١٥
- thumma
- ثُمَّ
- பிறகு
- yaṭmaʿu
- يَطْمَعُ
- ஆசைப்படுகின்றான்
- an azīda
- أَنْ أَزِيدَ
- நான் அதிகப்படுத்த வேண்டுமென்று
பின்னும் நான் அவனுக்கு (மறுமையில்) இன்னும் அதிகமாகவும் கொடுப்பேன் என்றும் எதிர்பார்க்கின்றான். ([௭௪] ஸூரத்துல் முத்தஸ்ஸிர்: ௧௫)Tafseer
௧௬
كَلَّاۗ اِنَّهٗ كَانَ لِاٰيٰتِنَا عَنِيْدًاۗ ١٦
- kallā
- كَلَّآۖ
- அவ்வாறல்ல
- innahu
- إِنَّهُۥ
- நிச்சயமாக அவன்
- kāna
- كَانَ
- இருந்தான்
- liāyātinā
- لِءَايَٰتِنَا
- நமது வசனங்களுக்கு
- ʿanīdan
- عَنِيدًا
- முரண்படக்கூடியவனாக
அவ்வாறு ஆகக்கூடியதல்ல. ஏனென்றால், நிச்சயமாக அவன் நம்முடைய வசனங்களுக்கு எதிரியாக இருக்கின்றான். ([௭௪] ஸூரத்துல் முத்தஸ்ஸிர்: ௧௬)Tafseer
௧௭
سَاُرْهِقُهٗ صَعُوْدًاۗ ١٧
- sa-ur'hiquhu
- سَأُرْهِقُهُۥ
- விரைவில் நிர்ப்பந்தித்து விடுவேன்
- ṣaʿūdan
- صَعُودًا
- மிகப் பெரிய சிரமத்திற்கு
அதிசீக்கிரத்தில் அவனை ஒரு கஷ்டமான சிகரத்தில் ஏற்றி விடுவேன். ([௭௪] ஸூரத்துல் முத்தஸ்ஸிர்: ௧௭)Tafseer
௧௮
اِنَّهٗ فَكَّرَ وَقَدَّرَۙ ١٨
- innahu
- إِنَّهُۥ
- நிச்சயமாக அவன்
- fakkara
- فَكَّرَ
- யோசித்தான்
- waqaddara
- وَقَدَّرَ
- இன்னும் திட்டமிட்டான்
நிச்சயமாக அவன் (இந்தக் குர்ஆனைப் பற்றி மிக மிகக்) கவனித்து (ஒரு பொய்யைக்) கற்பனை செய்தான். ([௭௪] ஸூரத்துல் முத்தஸ்ஸிர்: ௧௮)Tafseer
௧௯
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَۙ ١٩
- faqutila
- فَقُتِلَ
- அவன் அழியட்டும்
- kayfa
- كَيْفَ
- எப்படி
- qaddara
- قَدَّرَ
- திட்டமிட்டான்
அவன் அழிந்துபோவான்; என்னதான் கற்பனை செய்துவிட்டான்! ([௭௪] ஸூரத்துல் முத்தஸ்ஸிர்: ௧௯)Tafseer
௨௦
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَۙ ٢٠
- thumma
- ثُمَّ
- பிறகு
- qutila
- قُتِلَ
- அவன் அழியட்டும்
- kayfa
- كَيْفَ
- எப்படி
- qaddara
- قَدَّرَ
- திட்டமிட்டான்
பின்னும் அவன் அழிந்துபோவான்; என்னதான் கற்பனை செய்துவிட்டான்! ([௭௪] ஸூரத்துல் முத்தஸ்ஸிர்: ௨௦)Tafseer