௨௧
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِيْ وَنُذُرِ ٢١
- fakayfa
- فَكَيْفَ
- எப்படி?
- kāna
- كَانَ
- இருந்தன
- ʿadhābī
- عَذَابِى
- எனது வேதனை(யும்)
- wanudhuri
- وَنُذُرِ
- எனது எச்சரிக்கையும்
நம்முடைய வேதனையும், அச்சமூட்டுதலும் எவ்வாறாயிற்று (என்பதைக் கவனிப்பார்களா)? ([௫௪] ஸூரத்துல் கமர்: ௨௧)Tafseer
௨௨
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ ࣖ ٢٢
- walaqad
- وَلَقَدْ
- திட்டவட்டமாக
- yassarnā
- يَسَّرْنَا
- நாம் எளிதாக்கினோம்
- l-qur'āna
- ٱلْقُرْءَانَ
- இந்த குர்ஆனை
- lildhik'ri
- لِلذِّكْرِ
- நல்லறிவு பெறுவதற்காக
- fahal min muddakirin
- فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ
- நல்லறிவு பெறுபவர் யாரும் இருக்கின்றாரா?
(மனிதர்கள் நல்லுணர்ச்சி பெறும் பொருட்டே இந்தக் குர்ஆனை நிச்சயமாக நாம் மிக எளிதாக்கி வைத்தோம். நல்லுணர்ச்சி பெறுபவர்கள் உண்டா? ([௫௪] ஸூரத்துல் கமர்: ௨௨)Tafseer
௨௩
كَذَّبَتْ ثَمُوْدُ بِالنُّذُرِ ٢٣
- kadhabat
- كَذَّبَتْ
- பொய்ப்பித்தனர்
- thamūdu
- ثَمُودُ
- ஸமூது சமுதாயம்
- bil-nudhuri
- بِٱلنُّذُرِ
- எச்சரிக்கையை
(இவ்வாறே) ஸமூது என்னும் மக்களும், தங்களுக்கு அச்சமூட்டி எச்சரிக்கை (செய்த ஸாலிஹ் நபி)யைப் பொய்யாக்கினர். ([௫௪] ஸூரத்துல் கமர்: ௨௩)Tafseer
௨௪
فَقَالُوْٓا اَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهٗٓ ۙاِنَّآ اِذًا لَّفِيْ ضَلٰلٍ وَّسُعُرٍ ٢٤
- faqālū
- فَقَالُوٓا۟
- கூறினர்
- abasharan
- أَبَشَرًا
- ஒரு மனிதரையா
- minnā
- مِّنَّا
- எங்களில் இருந்து
- wāḥidan
- وَٰحِدًا
- ஒருவராக
- nattabiʿuhu
- نَّتَّبِعُهُۥٓ
- நாங்கள் அவரைப் பின்பற்றுவோம்!
- innā
- إِنَّآ
- நிச்சயமாக நாங்கள்
- idhan
- إِذًا
- அப்படி என்றால்
- lafī ḍalālin
- لَّفِى ضَلَٰلٍ
- வழிகேட்டிலும் ஆகிவிடுவோம்
- wasuʿurin
- وَسُعُرٍ
- சிரமத்திலும்
(பொய்யாக்கியதுடன்) "நம்மிலுள்ள ஒரு மனிதனையா நாம் பின்பற்றுவது? பின்பற்றினால், நிச்சயமாக நாம் வழிகேட்டில் சென்று கஷ்டத்திற்குள்ளாகி விடுவோம்" என்று கூறினார்கள். ([௫௪] ஸூரத்துல் கமர்: ௨௪)Tafseer
௨௫
ءَاُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِنْۢ بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ اَشِرٌ ٢٥
- a-ul'qiya
- أَءُلْقِىَ
- இறக்கப்பட்டதா?
- l-dhik'ru
- ٱلذِّكْرُ
- இறைவேதம்
- ʿalayhi
- عَلَيْهِ
- அவருக்கு மட்டும்
- min bayninā
- مِنۢ بَيْنِنَا
- எங்களுக்கு மத்தியில்
- bal
- بَلْ
- இல்லை
- huwa
- هُوَ
- அவர்
- kadhābun
- كَذَّابٌ
- பெரும் பொய்யர்
- ashirun
- أَشِرٌ
- பெருமையுடைய(வர்)
அன்றி "நமக்குள் (நம்மையன்றி) இவர் மீதுதானா வேதம் இறக்கப்பட்டது? அன்று! இவர் பெரும் பொய் சொல்லும் இறுமாப்புக் கொண்டவர்" என்றனர். ([௫௪] ஸூரத்துல் கமர்: ௨௫)Tafseer
௨௬
سَيَعْلَمُوْنَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْاَشِرُ ٢٦
- sayaʿlamūna
- سَيَعْلَمُونَ
- விரைவில் அறிவார்கள்
- ghadan
- غَدًا
- நாளை
- mani l-kadhābu
- مَّنِ ٱلْكَذَّابُ
- பெரும் பொய்யர் யார்
- l-ashiru
- ٱلْأَشِرُ
- பெருமையுடைய(வர்)
பொய் சொல்லும் இறுமாப்புக் கொண்டவர் யாரென்பதை, வெகுவிரைவில் நாளைய தினமே அறிந்துகொள்வார்கள். ([௫௪] ஸூரத்துல் கமர்: ௨௬)Tafseer
௨௭
اِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْۖ ٢٧
- innā
- إِنَّا
- நிச்சயமாக நாம்
- mur'silū
- مُرْسِلُوا۟
- அனுப்புவோம்
- l-nāqati
- ٱلنَّاقَةِ
- பெண் ஒட்டகத்தை
- fit'natan
- فِتْنَةً
- சோதனையாக
- lahum
- لَّهُمْ
- அவர்களுக்கு
- fa-ir'taqib'hum
- فَٱرْتَقِبْهُمْ
- அவர்களிடம் நீர் எதிர்பார்த்திருப்பீராக!
- wa-iṣ'ṭabir
- وَٱصْطَبِرْ
- இன்னும் பொறுமை காப்பீராக!
(ஆகவே,) அவர்களைச் சோதிப்பதற்காக, மெய்யாகவே ஒரு பெண் ஒட்டகத்தை நாம் அனுப்பி வைப்போம். ஆகவே, (ஸாலிஹ் நபியே!) நீங்கள் பொறுமையாயிருந்து அவர்களைக் கவனித்து வாருங்கள். ([௫௪] ஸூரத்துல் கமர்: ௨௭)Tafseer
௨௮
وَنَبِّئْهُمْ اَنَّ الْمَاۤءَ قِسْمَةٌ ۢ بَيْنَهُمْۚ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ ٢٨
- wanabbi'hum
- وَنَبِّئْهُمْ
- அவர்களுக்கு அறிவிப்பீராக
- anna l-māa
- أَنَّ ٱلْمَآءَ
- நிச்சயமாக தண்ணீர்
- qis'matun
- قِسْمَةٌۢ
- பங்காகும்
- baynahum
- بَيْنَهُمْۖ
- அவர்களுக்கு மத்தியில்
- kullu shir'bin
- كُلُّ شِرْبٍ
- எல்லா நேரங்களிலும் தண்ணீர் குடிக்கப்படுகின்ற
- muḥ'taḍarun
- مُّحْتَضَرٌ
- ஆஜராக வேண்டும்
(அவ்வூரில் உள்ள ஊற்றின்) குடிநீர் அவர்களுக்கு(ம் அந்த ஒட்டகத்திற்கும்) இடையில் நிச்சயமாகப் பங்கிடப்பட்டுவிட்டது. ஒவ்வொருவரும் தன் பங்கிற்குத் தகுந்தாற்போல் குடிப்பதற்கு வரலாம் என்றும், அவர்களுக்கு அறிவித்துவிடுங்கள் (என்றும் நாம் கூறினோம்). ([௫௪] ஸூரத்துல் கமர்: ௨௮)Tafseer
௨௯
فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطٰى فَعَقَرَ ٢٩
- fanādaw
- فَنَادَوْا۟
- அவர்கள் அழைத்தனர்
- ṣāḥibahum
- صَاحِبَهُمْ
- தங்கள் தோழரை
- fataʿāṭā
- فَتَعَاطَىٰ
- அவன் பிடித்தான்
- faʿaqara
- فَعَقَرَ
- இன்னும் அறுத்தான்
எனினும், அவர்கள் (கத்தார் என்னும்) தங்களுடைய நண்பனை அழைத்தனர். அவன் அதனை வெட்டி, அதன் கால் நரம்புகளைத் தறித்துவிட்டான். ([௫௪] ஸூரத்துல் கமர்: ௨௯)Tafseer
௩௦
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِيْ وَنُذُرِ ٣٠
- fakayfa
- فَكَيْفَ
- எப்படி?
- kāna
- كَانَ
- இருந்தன
- ʿadhābī
- عَذَابِى
- எனது வேதனையும்
- wanudhuri
- وَنُذُرِ
- எனது எச்சரிக்கையும்
ஆகவே, நம்முடைய வேதனையும், நம்முடைய எச்சரிக்கையும் எவ்வாறாயிற்று (என்பதை இவர்கள் கவனிப் பார்களா)? ([௫௪] ஸூரத்துல் கமர்: ௩௦)Tafseer