ஸூரா ஸூரத்துத் துகான் - Page: 3

وَاِنْ لَّمْ تُؤْمِنُوْا لِيْ فَاعْتَزِلُوْنِ ٢١

"நீங்கள் என்னை நம்பாவிடில் என்னைவிட்டு விலகிக் கொள்ளுங்கள்" (என்றும் கூறி) ([௪௪] ஸூரத்துத் துகான்: ௨௧)

فَدَعَا رَبَّهٗٓ اَنَّ هٰٓؤُلَاۤءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُوْنَ ٢٢

தன் இறைவனை நோக்கி "நிச்சயமாக இவர்கள் பாவம் செய்யும் மக்களாகவே இருக்கின்றார்கள்" என்றும் கூறினார். ([௪௪] ஸூரத்துத் துகான்: ௨௨)

فَاَسْرِ بِعِبَادِيْ لَيْلًا اِنَّكُمْ مُّتَّبَعُوْنَۙ ٢٣

(அதற்கு இறைவன்) "நீங்கள் (இஸ்ரவேலர்களாகிய) என்னுடைய அடியார்களை அழைத்துக்கொண்டு இரவோடு இரவாக சென்று விடுங்கள். எனினும், நிச்சயமாக (அவர்கள்) உங்களைப் பின்தொடர்ந்து வருவார்கள். ([௪௪] ஸூரத்துத் துகான்: ௨௩)

وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًاۗ اِنَّهُمْ جُنْدٌ مُّغْرَقُوْنَ ٢٤

(நீங்கள் செல்வதற்காகப் பிளந்த) கடலை வறண்டுபோன அதே நிலையில் விட்டு (நீங்கள் கடலைக் கடந்து) விடுங்கள். நிச்சயமாக அவர்களுடைய படைகள் அனைத்தும் கடலில் மூழ்கடிக்கப் பட்டுவிடும்" (என்று கூறி மூழ்கடித்தான்.) ([௪௪] ஸூரத்துத் துகான்: ௨௪)

كَمْ تَرَكُوْا مِنْ جَنّٰتٍ وَّعُيُوْنٍۙ ٢٥

(அவர்கள்) எத்தனையோ சோலைகளையும், நீரருவிகளையும், ([௪௪] ஸூரத்துத் துகான்: ௨௫)

وَّزُرُوْعٍ وَّمَقَامٍ كَرِيْمٍۙ ٢٦

எவ்வளவோ விவசாயங்களையும், மேலான வீடுகளையும் விட்டுச் சென்றனர். ([௪௪] ஸூரத்துத் துகான்: ௨௬)

وَّنَعْمَةٍ كَانُوْا فِيْهَا فٰكِهِيْنَۙ ٢٧

அவர்கள் இன்பம் அனுபவித்துக் கொண்டிருந்த எத்தனையோ சுகம் தரும் பொருள்களையும் (விட்டுச் சென்றனர்.) ([௪௪] ஸூரத்துத் துகான்: ௨௭)

كَذٰلِكَ ۗوَاَوْرَثْنٰهَا قَوْمًا اٰخَرِيْنَۚ ٢٨

இவ்வாறே (நடைபெற்றது. அவற்றையெல்லாம் அவர்கள் அல்லாத) வேறு மக்களுக்குச் சொந்தமாக்கி வைத்தோம். ([௪௪] ஸூரத்துத் துகான்: ௨௮)

فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاۤءُ وَالْاَرْضُۗ وَمَا كَانُوْا مُنْظَرِيْنَ ࣖ ٢٩

(அழிந்துபோன) அவர்களைப் பற்றி, வானமோ பூமியோ (ஒன்றுமே துக்கித்து) அழவில்லை! (தப்பித்துக் கொள்ளவும்) அவர்களுக்கு அவகாசம் கொடுக்கப்படவில்லை. ([௪௪] ஸூரத்துத் துகான்: ௨௯)

وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِيْٓ اِسْرَاۤءِيْلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِيْنِۙ ٣٠

(இவ்வாறு) இஸ்ராயீலின் சந்ததிகளை ஃபிர்அவ்ன் இழிவுபடுத்தி, (அவர்களை அவன்) செய்து கொண்டிருந்த வேதனையில் இருந்தும் மெய்யாக நாமே பாதுகாத்துக் கொண்டோம். ([௪௪] ஸூரத்துத் துகான்: ௩௦)