௧௧
جُنْدٌ مَّا هُنَالِكَ مَهْزُوْمٌ مِّنَ الْاَحْزَابِ ١١
- jundun
- جُندٌ
- இராணுவம்தான்
- mā hunālika
- مَّا هُنَالِكَ
- அந்த விஷயத்தில்
- mahzūmun
- مَهْزُومٌ
- தோற்கடிக்கப்படுகின்ற(வர்)
- mina l-aḥzābi
- مِّنَ ٱلْأَحْزَابِ
- கோஷ்டிகளைச் சேர்ந்தவர்கள்
(கேவலம்!) இங்கிருக்கும் இவர்களுடைய கூட்டத்தினர் (எம்மாத்திரம்?) மற்ற கூட்டத்தினர்களைப் போலவே இவர்களும் முறியடிக்கப்படுவார்கள். ([௩௮] ஸூரத்து ஸாத்: ௧௧)Tafseer
௧௨
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ وَّعَادٌ وَّفِرْعَوْنُ ذُو الْاَوْتَادِۙ ١٢
- kadhabat
- كَذَّبَتْ
- பொய்ப்பித்தனர்
- qablahum
- قَبْلَهُمْ
- இவர்களுக்கு முன்னர்
- qawmu
- قَوْمُ
- மக்களும்
- nūḥin
- نُوحٍ
- நூஹூடைய
- waʿādun
- وَعَادٌ
- ஆதும்
- wafir'ʿawnu
- وَفِرْعَوْنُ
- ஃபிர்அவ்னும்
- dhū l-awtādi
- ذُو ٱلْأَوْتَادِ
- ஆணிகளை உடைய
(இவ்வாறே) இவர்களுக்கு முன்னர் இருந்த நூஹ்வுடைய மக்களும், "ஆத்" என்னும் மக்களும், பெரும் படையுடைய ஃபிர்அவ்னும், (நம்முடைய தூதர்களைப்) பொய்யாக்கினார்கள். ([௩௮] ஸூரத்து ஸாத்: ௧௨)Tafseer
௧௩
وَثَمُوْدُ وَقَوْمُ لُوْطٍ وَّاَصْحٰبُ لْـَٔيْكَةِ ۗ اُولٰۤىِٕكَ الْاَحْزَابُ ١٣
- wathamūdu
- وَثَمُودُ
- ஸமூதும்
- waqawmu
- وَقَوْمُ
- மக்களும்
- lūṭin
- لُوطٍ
- லூத்துடைய
- wa-aṣḥābu al'aykati
- وَأَصْحَٰبُ لْـَٔيْكَةِۚ
- தோட்டமுடையவர்களும்
- ulāika
- أُو۟لَٰٓئِكَ
- அவர்கள்தான்
- l-aḥzābu
- ٱلْأَحْزَابُ
- கோஷ்டிகள்
அவ்வாறே "ஸமூத்" என்னும் மக்களும், லூத்துடைய மக்களும், (மத்யன்) தோப்புவாசிகளும் (பொய்யாக்கினார்கள்). இவர்கள்தாம் (முறியடிக்கப்பட்ட) அந்தக் கூட்டத்தினர்கள். ([௩௮] ஸூரத்து ஸாத்: ௧௩)Tafseer
௧௪
اِنْ كُلٌّ اِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ ࣖ ١٤
- in
- إِن
- இல்லை
- kullun
- كُلٌّ
- எல்லோரும்
- illā
- إِلَّا
- தவிர
- kadhaba
- كَذَّبَ
- பொய்ப்பித்தார்(கள்)
- l-rusula
- ٱلرُّسُلَ
- தூதர்களை
- faḥaqqa
- فَحَقَّ
- ஆகவே, உறுதியானது
- ʿiqābi
- عِقَابِ
- எனது தண்டனை
இவர்கள் ஒவ்வொரு கூட்டத்தினரும் தூதர்களைப் பொய்யாக்காமல் இருந்ததில்லை. (ஆகவே, அவர்களை) வேதனை செய்வது நியாயமாயிற்று. ([௩௮] ஸூரத்து ஸாத்: ௧௪)Tafseer
௧௫
وَمَا يَنْظُرُ هٰٓؤُلَاۤءِ اِلَّا صَيْحَةً وَّاحِدَةً مَّا لَهَا مِنْ فَوَاقٍ ١٥
- wamā yanẓuru
- وَمَا يَنظُرُ
- எதிர்பார்க்கவில்லை
- hāulāi
- هَٰٓؤُلَآءِ
- இவர்கள்
- illā
- إِلَّا
- தவிர
- ṣayḥatan
- صَيْحَةً
- சப்தத்தை
- wāḥidatan
- وَٰحِدَةً
- ஒரே ஒரு
- mā lahā
- مَّا لَهَا
- அதற்கு இருக்காது
- min fawāqin
- مِن فَوَاقٍ
- துண்டிப்பு, இடைவெளி
ஆகவே, (அரபிகளாகிய) இவர்களும் (தங்களை அழிக்கக் கூடிய) ஒரே ஒரு சப்தத்தைத் தவிர (வேறெதனை) எதிர்பார்க் கின்றனர். (அது வரும் சமயம்) அதனைத் தாமதப்படுத்தவும் வழி இருக்காது. ([௩௮] ஸூரத்து ஸாத்: ௧௫)Tafseer
௧௬
وَقَالُوْا رَبَّنَا عَجِّلْ لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ ١٦
- waqālū
- وَقَالُوا۟
- அவர்கள் கூறினர்
- rabbanā
- رَبَّنَا
- எங்கள் இறைவா!
- ʿajjil
- عَجِّل
- தீவிரப்படுத்து
- lanā
- لَّنَا
- எங்களுக்கு
- qiṭṭanā
- قِطَّنَا
- எங்கள் பத்திரத்தை, ஆவணத்தை
- qabla
- قَبْلَ
- முன்பாக
- yawmi l-ḥisābi
- يَوْمِ ٱلْحِسَابِ
- விசாரணை நாளுக்கு
இவர்கள், கேள்வி கணக்குக் கேட்கும் நாள் வருவதற்கு முன்னதாகவே, "எங்கள் இறைவனே! எங்களுடைய (வேதனையின்) பாகத்தை எங்களுக்குக் கொடுத்துத் தீர்த்துவிடு!" என்று (பரிகாசமாகக்) கேட்கின்றார்கள். ([௩௮] ஸூரத்து ஸாத்: ௧௬)Tafseer
௧௭
اِصْبِرْ عَلٰى مَا يَقُوْلُوْنَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوٗدَ ذَا الْاَيْدِۚ اِنَّهٗٓ اَوَّابٌ ١٧
- iṣ'bir
- ٱصْبِرْ
- சகிப்பீராக!
- ʿalā mā yaqūlūna
- عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ
- அவர்கள் கூறுவதை
- wa-udh'kur
- وَٱذْكُرْ
- இன்னும் நினைவு கூறுவீராக
- ʿabdanā
- عَبْدَنَا
- நமது அடியார்
- dāwūda
- دَاوُۥدَ
- தாவூதை
- dhā l-aydi
- ذَا ٱلْأَيْدِۖ
- மிக வலிமை, உறுதி உடைய
- innahu
- إِنَّهُۥٓ
- நிச்சயமாக அவர்
- awwābun
- أَوَّابٌ
- முற்றிலும் திரும்பக்கூடியவர்
(நபியே!) இவர்கள் கூறுவதைப் பற்றிப் பொறுமையாக சகித்துக்கொண்டு இருங்கள். அன்றி, மிக பலசாலியாகிய நமது அடியார் தாவூதை நினைத்துப் பாருங்கள். நிச்சயமாக அவர் (எத்தகைய கஷ்டத்திலும்) நம்மையே நோக்கி நின்றார். ([௩௮] ஸூரத்து ஸாத்: ௧௭)Tafseer
௧௮
اِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهٗ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَالْاِشْرَاقِۙ ١٨
- innā
- إِنَّا
- நிச்சயமாக நாம்
- sakharnā
- سَخَّرْنَا
- வசப்படுத்தினோம்
- l-jibāla
- ٱلْجِبَالَ
- மலைகளை
- maʿahu
- مَعَهُۥ
- அவருடன்
- yusabbiḥ'na
- يُسَبِّحْنَ
- (அவை) துதிக்கும்
- bil-ʿashiyi
- بِٱلْعَشِىِّ
- மாலையிலும்
- wal-ish'rāqi
- وَٱلْإِشْرَاقِ
- காலையிலும்
நிச்சயமாக நாம் மலைகளை அவருக்கு வசப்படுத்தித் தந்தோம். காலையிலும், மாலையிலும் அவை அவருடன் சேர்ந்து துதி செய்து கொண்டிருந்தன. ([௩௮] ஸூரத்து ஸாத்: ௧௮)Tafseer
௧௯
وَالطَّيْرَمَحْشُوْرَةً ۗ كُلٌّ لَهٗٓ اَوَّابٌ ١٩
- wal-ṭayra
- وَٱلطَّيْرَ
- இன்னும் பறவைகளை
- maḥshūratan
- مَحْشُورَةًۖ
- ஒன்று சேர்க்கப்பட்ட
- kullun lahu
- كُلٌّ لَّهُۥٓ
- அவை எல்லாம் அவருக்கு
- awwābun
- أَوَّابٌ
- கீழ்ப்படிபவையாக
பறவைகளின் கூட்டத்தையும், (நாம் அவருக்கு வசப்படுத்தித் தந்தோம்.) அவை, அவருடைய சப்தத்தைப் பின்பற்றி அவரை சூழ்ந்து (அவ்வாறே) சப்தமிட்டன. ([௩௮] ஸூரத்து ஸாத்: ௧௯)Tafseer
௨௦
وَشَدَدْنَا مُلْكَهٗ وَاٰتَيْنٰهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ ٢٠
- washadadnā
- وَشَدَدْنَا
- பலப்படுத்தினோம்
- mul'kahu
- مُلْكَهُۥ
- அவருடைய ஆட்சியை
- waātaynāhu
- وَءَاتَيْنَٰهُ
- இன்னும் அவருக்கு கொடுத்தோம்
- l-ḥik'mata
- ٱلْحِكْمَةَ
- ஞானத்தை
- wafaṣla
- وَفَصْلَ
- இன்னும் மிகத்தெளிவான, மிக உறுதியான
- l-khiṭābi
- ٱلْخِطَابِ
- பேச்சை(யும்)
அவருடைய ஆட்சியை நாம் பலப்படுத்தி, அவருக்கு ஞானத்தையும் பிரச்சனைகளைத் தீர்க்கும் சக்தியையும் கொடுத்தோம். ([௩௮] ஸூரத்து ஸாத்: ௨௦)Tafseer