௯௧
فَرَاغَ اِلٰٓى اٰلِهَتِهِمْ فَقَالَ اَلَا تَأْكُلُوْنَۚ ٩١
- farāgha
- فَرَاغَ
- ஆக, அவர் விரைந்தார்
- ilā ālihatihim
- إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمْ
- அவர்களின் தெய்வங்கள் பக்கம்
- faqāla
- فَقَالَ
- கூறினார்
- alā takulūna
- أَلَا تَأْكُلُونَ
- நீங்கள் சாப்பிட மாட்டீர்களா?
(பின்னர்) அவர், அவர்களுடைய கோயிலுக்குள் இரகசியமாகச் சென்றார். (விக்கிரகங்களுக்குப் படைக்கப்பட்ட பல வகை உணவுகள் இருக்கக் கண்டு, சிலைகளை நோக்கி) "நீங்கள் இவைகளை ஏன் புசிப்பதில்லை? ([௩௭] ஸூரத்துஸ் ஸாஃப்ஃபாத்: ௯௧)Tafseer
௯௨
مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُوْنَ ٩٢
- mā lakum
- مَا لَكُمْ
- உங்களுக்கு என்ன ஏற்பட்டது?
- lā tanṭiqūna
- لَا تَنطِقُونَ
- நீங்கள் ஏன் பேசுவதில்லை
உங்களுக்கு என்ன (நேர்ந்தது)? நீங்கள் ஏன் பேசுவதில்லை?" என்று கேட்டு(ப் பதில் கிடைக்காததனால்,) ([௩௭] ஸூரத்துஸ் ஸாஃப்ஃபாத்: ௯௨)Tafseer
௯௩
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا ۢبِالْيَمِيْنِ ٩٣
- farāgha
- فَرَاغَ
- பாய்ந்தார்
- ʿalayhim
- عَلَيْهِمْ
- அவற்றின் மீது
- ḍarban
- ضَرْبًۢا
- அடிப்பதற்காக
- bil-yamīni
- بِٱلْيَمِينِ
- வலக்கரத்தால்
அவைகளைப் பலமாக அடித்துத் தாக்கி (நொறுக்கிவிட்டு வெளியில் சென்று) விட்டார். ([௩௭] ஸூரத்துஸ் ஸாஃப்ஃபாத்: ௯௩)Tafseer
௯௪
فَاَقْبَلُوْٓا اِلَيْهِ يَزِفُّوْنَ ٩٤
- fa-aqbalū
- فَأَقْبَلُوٓا۟
- அவர்கள் வந்தனர்
- ilayhi
- إِلَيْهِ
- அவரை நோக்கி
- yaziffūna
- يَزِفُّونَ
- விரைந்தவர்களாக
(திருநாள் கொண்டாடச் சென்றவர்கள் திரும்பி வந்து இதனைக் கண்டதும்) இப்ராஹீமிடம் ஓடி வந்து (அதைப் பற்றிக் கேட்கவே) ([௩௭] ஸூரத்துஸ் ஸாஃப்ஃபாத்: ௯௪)Tafseer
௯௫
قَالَ اَتَعْبُدُوْنَ مَا تَنْحِتُوْنَۙ ٩٥
- qāla
- قَالَ
- அவர் கூறினார்
- ataʿbudūna
- أَتَعْبُدُونَ
- நீங்கள் வணங்குகிறீர்களா
- mā tanḥitūna
- مَا تَنْحِتُونَ
- நீங்கள் செதுக்குகின்றவற்றை
அவர், (அவர்களை நோக்கி) "உங்கள் கைகளால் சித்தரித்த பொம்மைகளை நீங்கள் வணங்குகிறீர்களா? ([௩௭] ஸூரத்துஸ் ஸாஃப்ஃபாத்: ௯௫)Tafseer
௯௬
وَاللّٰهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُوْنَ ٩٦
- wal-lahu
- وَٱللَّهُ
- அல்லாஹ்தான்
- khalaqakum
- خَلَقَكُمْ
- உங்களை(யும்) படைத்தான்
- wamā taʿmalūna
- وَمَا تَعْمَلُونَ
- நீங்கள் செய்வதையும்
உங்களையும், நீங்கள் சித்தரித்த அவைகளையும் அல்லாஹ்வே படைத்தான்" என்றார். ([௩௭] ஸூரத்துஸ் ஸாஃப்ஃபாத்: ௯௬)Tafseer
௯௭
قَالُوا ابْنُوْا لَهٗ بُنْيَانًا فَاَلْقُوْهُ فِى الْجَحِيْمِ ٩٧
- qālū
- قَالُوا۟
- அவர்கள் கூறினர்
- ib'nū
- ٱبْنُوا۟
- கட்டுங்கள்
- lahu
- لَهُۥ
- அவருக்கு
- bun'yānan
- بُنْيَٰنًا
- ஒரு கட்டிடத்தை
- fa-alqūhu
- فَأَلْقُوهُ
- அவரை எறிந்து விடுங்கள்
- fī l-jaḥīmi
- فِى ٱلْجَحِيمِ
- அந்த நெருப்பில்
(அதற்கு அவர்கள் பதில் கூற வகையறியாது கோபம் கொண்டு,) "இவருக்காகப் பெரியதொரு (நெருப்புக்) கிடங்கை அமைத்து, அந்நெருப்பில் .அவரை எறிந்து விடுங்கள்" என்று கூறினார்கள். ([௩௭] ஸூரத்துஸ் ஸாஃப்ஃபாத்: ௯௭)Tafseer
௯௮
فَاَرَادُوْا بِهٖ كَيْدًا فَجَعَلْنٰهُمُ الْاَسْفَلِيْنَ ٩٨
- fa-arādū
- فَأَرَادُوا۟
- அவர்கள் நாடினர்
- bihi
- بِهِۦ
- அவருக்கு
- kaydan
- كَيْدًا
- ஒரு சூழ்ச்சியை
- fajaʿalnāhumu
- فَجَعَلْنَٰهُمُ
- நாம் அவர்களை(த்தான்) ஆக்கினோம்
- l-asfalīna
- ٱلْأَسْفَلِينَ
- மிகத் தாழ்ந்தவர்களாக
இவ்வாறு அவர்கள், அவருக்குத் தீங்கிழைக்கக் கருதினார்கள். எனினும், நாம் அவர்களையே இழிவுபடுத்தி விட்டோம். ([௩௭] ஸூரத்துஸ் ஸாஃப்ஃபாத்: ௯௮)Tafseer
௯௯
وَقَالَ اِنِّيْ ذَاهِبٌ اِلٰى رَبِّيْ سَيَهْدِيْنِ ٩٩
- waqāla
- وَقَالَ
- அவர் கூறினார்
- innī
- إِنِّى
- நிச்சயமாக நான்
- dhāhibun
- ذَاهِبٌ
- செல்கிறேன்
- ilā rabbī
- إِلَىٰ رَبِّى
- என் இறைவனின் பக்கம்
- sayahdīni
- سَيَهْدِينِ
- அவன் எனக்கு நேர்வழி காட்டுவான்
பின்னர், இப்ராஹீம் (அவ்வூரை விட்டு வெளிப்பட்டு,) "நான் என் இறைவனிடமே செல்கின்றேன். அவன் நிச்சயமாக எனக்கு நேரான வழியைக் காண்பிப்பான்" (என்று கூறி,) ([௩௭] ஸூரத்துஸ் ஸாஃப்ஃபாத்: ௯௯)Tafseer
௧௦௦
رَبِّ هَبْ لِيْ مِنَ الصّٰلِحِيْنَ ١٠٠
- rabbi
- رَبِّ
- என் இறைவா
- hab lī
- هَبْ لِى
- எனக்கு தா!
- mina l-ṣāliḥīna
- مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ
- நல்லவர்களில் (ஒருவராக இருக்கும் ஒரு குழந்தையை)
"என் இறைவனே! நல்லோர்களில் (ஒருவரை) நீ எனக்கு(ச் சந்ததியாக) வழங்கி அருள் புரிவாயாக!" என்றார். ([௩௭] ஸூரத்துஸ் ஸாஃப்ஃபாத்: ௧௦௦)Tafseer