اِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمٰنَ بِالْغَيْبِۚ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَّاَجْرٍ كَرِيْمٍ ١١
- innamā tundhiru
- إِنَّمَا تُنذِرُ
- நீர் எச்சரிப்பதெல்லாம்
- mani ittabaʿa
- مَنِ ٱتَّبَعَ
- எவர்/பின்பற்றினார்
- l-dhik'ra
- ٱلذِّكْرَ
- இந்த வேதத்தை
- wakhashiya
- وَخَشِىَ
- இன்னும் பயந்தார்
- l-raḥmāna
- ٱلرَّحْمَٰنَ
- பேரருளாளனை
- bil-ghaybi
- بِٱلْغَيْبِۖ
- மறைவில்
- fabashir'hu
- فَبَشِّرْهُ
- ஆகவே அவருக்கு நற்செய்தி கூறுவீராக!
- bimaghfiratin
- بِمَغْفِرَةٍ
- மன்னிப்பைக் கொண்டும்
- wa-ajrin
- وَأَجْرٍ
- கூலியைக் கொண்டும்
- karīmin
- كَرِيمٍ
- கண்ணியமான
நீங்கள் அச்சமூட்டி எச்சரிக்கை செய்வதெல்லாம், எவர்கள் நல்உபதேசத்தைப் பின்பற்றி, மறைவான காரியங்களிலும் (அல்லாஹ் வாகிய) ரஹ்மானுக்குப் பயந்து நடக்கின்றார்களோ அவர் களுக்குத்தான். ஆகவே, இத்தகையவர்களுக்கு மன்னிப்பைக் கொண்டும், கண்ணியமான கூலியைக் கொண்டும் நீங்கள் நற்செய்தி கூறுங்கள். ([௩௬] ஸூரத்து யாஸீன்: ௧௧)Tafseer
اِنَّا نَحْنُ نُحْيِ الْمَوْتٰى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوْا وَاٰثَارَهُمْۗ وَكُلَّ شَيْءٍ اَحْصَيْنٰهُ فِيْٓ اِمَامٍ مُّبِيْنٍ ࣖ ١٢
- innā naḥnu
- إِنَّا نَحْنُ
- நிச்சயமாக நாம்தான்
- nuḥ'yī
- نُحْىِ
- உயிர்ப்பிக்கின்றோம்
- l-mawtā
- ٱلْمَوْتَىٰ
- இறந்தவர்களை
- wanaktubu
- وَنَكْتُبُ
- இன்னும் பதிவு செய்வோம்
- mā qaddamū
- مَا قَدَّمُوا۟
- அவர்கள் முன்னர் செய்தவற்றையும்
- waāthārahum
- وَءَاثَٰرَهُمْۚ
- காலடிச் சுவடுகளை அவர்களின்
- wakulla shayin
- وَكُلَّ شَىْءٍ
- எல்லாவற்றையும்
- aḥṣaynāhu
- أَحْصَيْنَٰهُ
- அதைப் பதிவு செய்துள்ளோம்
- fī imāmin
- فِىٓ إِمَامٍ
- பதிவேட்டில்
- mubīnin
- مُّبِينٍ
- தெளிவான
நிச்சயமாக நாம் மரணித்தவர்களை (மறுமையில்) உயிர் கொடுத்து எழுப்புவோம். அவர்கள் செய்து அனுப்பிய செயல் களையும், அவர்கள் விட்டுச் சென்ற காரியங்களையும் நாம் எழுதி வருகின்றோம். இவை ஒவ்வொன்றையும் "லவ்ஹுல் மஹ்ஃபூளில்" (பதிவுப் புத்தகத்தில்) பதிந்தே வைத்திருக்கின்றோம். ([௩௬] ஸூரத்து யாஸீன்: ௧௨)Tafseer
وَاضْرِبْ لَهُمْ مَّثَلًا اَصْحٰبَ الْقَرْيَةِۘ اِذْ جَاۤءَهَا الْمُرْسَلُوْنَۚ ١٣
- wa-iḍ'rib
- وَٱضْرِبْ
- எடுத்துச் சொல்வீராக!
- lahum
- لَهُم
- அவர்களுக்கு
- mathalan
- مَّثَلًا
- உதாரணமாக
- aṣḥāba l-qaryati
- أَصْحَٰبَ ٱلْقَرْيَةِ
- அந்த ஊர் வாசிகளை
- idh jāahā
- إِذْ جَآءَهَا
- அவர்களிடம் வந்த சமயத்தை நினைவு கூர்வீராக!
- l-mur'salūna
- ٱلْمُرْسَلُونَ
- தூதர்கள்
(நபியே!) நம்முடைய தூதர்கள் சென்ற, ஓர் ஊர்வாசிகளை அவர்களுக்கு உதாரணமாகக் கூறுங்கள். ([௩௬] ஸூரத்து யாஸீன்: ௧௩)Tafseer
اِذْ اَرْسَلْنَآ اِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوْهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوْٓا اِنَّآ اِلَيْكُمْ مُّرْسَلُوْنَ ١٤
- idh arsalnā
- إِذْ أَرْسَلْنَآ
- நாம் அனுப்பியபோது
- ilayhimu
- إِلَيْهِمُ
- அவர்களிடம்
- ith'nayni
- ٱثْنَيْنِ
- இருவரை
- fakadhabūhumā
- فَكَذَّبُوهُمَا
- அவர்கள் பொய்ப்பித்தனர் அவ்விருவரையும்
- faʿazzaznā
- فَعَزَّزْنَا
- பலப்படுத்தினோம்
- bithālithin
- بِثَالِثٍ
- மூன்றாவது ஒருவரைக்கொண்டு
- faqālū
- فَقَالُوٓا۟
- அவர்கள் கூறினர்
- innā
- إِنَّآ
- நிச்சயமாக நாங்கள்
- ilaykum
- إِلَيْكُم
- உங்கள் பக்கம்
- mur'salūna
- مُّرْسَلُونَ
- அனுப்பப்பட்ட தூதர்கள்
நாம் அவர்களிடம் இரு தூதர்களை அனுப்பியபொழுது அவ்விருவரையும் அவர்கள் பொய்யாக்கினார்கள். ஆகவே மூன்றாவது தூதரைக் கொண்டு (அவ்விருவருக்கும்) உதவி செய்தோம். ஆகவே, இவர்கள் (மூவரும் அவர்களை நோக்கி) "மெய்யாகவே நாங்கள் உங்களிடம் அனுப்பப்பட்ட இறைவனின் தூதர்களாவோம்" என்று கூறினார்கள். ([௩௬] ஸூரத்து யாஸீன்: ௧௪)Tafseer
قَالُوْا مَآ اَنْتُمْ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَاۙ وَمَآ اَنْزَلَ الرَّحْمٰنُ مِنْ شَيْءٍۙ اِنْ اَنْتُمْ اِلَّا تَكْذِبُوْنَ ١٥
- qālū
- قَالُوا۟
- அவர்கள் கூறினர்
- mā antum
- مَآ أَنتُمْ
- நீங்கள் இல்லை
- illā
- إِلَّا
- அன்றி
- basharun
- بَشَرٌ
- மனிதர்கள்
- mith'lunā
- مِّثْلُنَا
- எங்களைப் போன்ற
- wamā anzala
- وَمَآ أَنزَلَ
- இறக்கவில்லை
- l-raḥmānu
- ٱلرَّحْمَٰنُ
- பேரருளாளன்
- min shayin
- مِن شَىْءٍ
- எதையும்
- in antum
- إِنْ أَنتُمْ
- நீங்கள் இல்லை
- illā
- إِلَّا
- தவிர
- takdhibūna
- تَكْذِبُونَ
- பொய் சொல்கின்றவர்களாகவே
அதற்கவர்கள் "நீங்கள் எங்களைப் போன்ற மனிதர்களே! (தவிர இறைவனின் தூதர்களல்ல.) ரஹ்மான் (உங்கள் மீது வேதத்தில்) யாதொன்றையும் அருளவில்லை. நீங்கள் பொய் சொல்பவர்களே தவிர வேறில்லை" என்று கூறினார்கள். ([௩௬] ஸூரத்து யாஸீன்: ௧௫)Tafseer
قَالُوْا رَبُّنَا يَعْلَمُ اِنَّآ اِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُوْنَ ١٦
- qālū
- قَالُوا۟
- அவர்கள் கூறினர்
- rabbunā
- رَبُّنَا
- எங்கள் இறைவன்
- yaʿlamu
- يَعْلَمُ
- நன்கறிவான்
- innā
- إِنَّآ
- நிச்சயமாக நாங்கள்
- ilaykum
- إِلَيْكُمْ
- உங்கள் பக்கம்
- lamur'salūna
- لَمُرْسَلُونَ
- அனுப்பப்பட்ட தூதர்கள்
அதற்கவர்கள் "நிச்சயமாக நாங்கள் உங்களிடம் அனுப்பப்பட்ட தூதர்கள்தாம் என்பதை எங்கள் இறைவனே நன்கறிவான்" என்றதுடன், ([௩௬] ஸூரத்து யாஸீன்: ௧௬)Tafseer
وَمَا عَلَيْنَآ اِلَّا الْبَلٰغُ الْمُبِيْنُ ١٧
- wamā ʿalaynā
- وَمَا عَلَيْنَآ
- எங்கள் மீது இல்லை
- illā
- إِلَّا
- தவிர
- l-balāghu
- ٱلْبَلَٰغُ
- எடுத்துரைப்பதை
- l-mubīnu
- ٱلْمُبِينُ
- தெளிவாக
"எங்களுடைய தூதைப் பகிரங்கமாக எடுத்துரைப்பதையன்றி (உங்களை நிர்ப்பந்திப்பது ) எங்கள் மீது கடமையல்ல" என்றும் (கூறினார்கள்.) ([௩௬] ஸூரத்து யாஸீன்: ௧௭)Tafseer
قَالُوْٓا اِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْۚ لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهُوْا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُمْ مِّنَّا عَذَابٌ اَلِيْمٌ ١٨
- qālū
- قَالُوٓا۟
- அவர்கள் கூறினர்
- innā
- إِنَّا
- நிச்சயமாக நாங்கள்
- taṭayyarnā
- تَطَيَّرْنَا
- துர்ச்குனமாக கருதுகின்றோம்
- bikum
- بِكُمْۖ
- உங்களை
- la-in lam tantahū
- لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا۟
- நீங்கள் விலகவில்லை என்றால்
- lanarjumannakum
- لَنَرْجُمَنَّكُمْ
- நிச்சயமாக நாங்கள் உங்களை கல்லால் எறிவோம்
- walayamassannakum
- وَلَيَمَسَّنَّكُم
- இன்னும் நிச்சயமாக உங்களை வந்தடையும்
- minnā
- مِّنَّا
- எங்களிடமிருந்து
- ʿadhābun alīmun
- عَذَابٌ أَلِيمٌ
- வேதனை/வலிமிகுந்த
அதற்கவர்கள் "நாங்கள் உங்கள் வருகையை நிச்சயமாக கெட்ட சகுனமாக நினைக்கின்றோம். நீங்கள் (இதிலிருந்து) விலகிக் கொள்ளாவிடில் நிச்சயமாக நாங்கள் உங்களைக் கல்லெறிந்து கொன்று விடுவோம். அன்றி, எங்களுடைய துன்புறுத்தும் வேதனையும் உங்களைப் பிடித்துக்கொள்ளும்" என்று கூறினார்கள். ([௩௬] ஸூரத்து யாஸீன்: ௧௮)Tafseer
قَالُوْا طَاۤىِٕرُكُمْ مَّعَكُمْۗ اَىِٕنْ ذُكِّرْتُمْۗ بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُوْنَ ١٩
- qālū
- قَالُوا۟
- அவர்கள் கூறினர்
- ṭāirukum
- طَٰٓئِرُكُم
- துர்ச்சகுனம் உங்கள்
- maʿakum
- مَّعَكُمْۚ
- உங்களுடன்தான்
- a-in dhukkir'tum
- أَئِن ذُكِّرْتُمۚ
- நீங்கள் அறிவுறுத்தப்பட்டாலுமா
- bal
- بَلْ
- மாறாக
- antum
- أَنتُمْ
- நீங்கள்
- qawmun
- قَوْمٌ
- மக்கள்
- mus'rifūna
- مُّسْرِفُونَ
- வரம்பு மீறுகின்ற
அதற்கு (நம் தூதர்கள்) "உங்களுடைய கெட்ட சகுனம் உங்களிடம்தான் இருக்கின்றது. உங்களுக்கு நல்லறிவைப் புகட்டிய தற்காகவா? (எங்களைக் கெட்ட சகுனம் என்று கூறுகிறீர்கள்). அது சரியன்று; நீங்கள்தாம் வரம்பு மீறிய மக்கள்" என்று கூறினார்கள். ([௩௬] ஸூரத்து யாஸீன்: ௧௯)Tafseer
وَجَاۤءَ مِنْ اَقْصَا الْمَدِيْنَةِ رَجُلٌ يَّسْعٰى قَالَ يٰقَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِيْنَۙ ٢٠
- wajāa
- وَجَآءَ
- வந்தார்
- min aqṣā
- مِنْ أَقْصَا
- கடைக்கோடியில் இருந்து
- l-madīnati
- ٱلْمَدِينَةِ
- பட்டணத்தின்
- rajulun
- رَجُلٌ
- ஓர் ஆடவர்
- yasʿā
- يَسْعَىٰ
- விரைந்தவராக
- qāla
- قَالَ
- அவர் கூறினார்
- yāqawmi
- يَٰقَوْمِ
- என் மக்களே!
- ittabiʿū
- ٱتَّبِعُوا۟
- நீங்கள் பின்பற்றுங்கள்
- l-mur'salīna
- ٱلْمُرْسَلِينَ
- தூதர்களை
இதற்கிடையில் அப்பட்டிணத்தின் கடைக்கோடியிலிருந்து "(ஹபீபுந் நஜ்ஜார்" என்னும்) ஒரு மனிதர் விரைந்தோடி வந்து (அப்பட்டிணவாசிகளை நோக்கிக்) கூறியதாவது: "என்னுடைய மக்களே! நீங்கள் இத்தூதர்களைப் பின்பற்றுங்கள். ([௩௬] ஸூரத்து யாஸீன்: ௨௦)Tafseer