௨௦௧
لَا يُؤْمِنُوْنَ بِهٖ حَتّٰى يَرَوُا الْعَذَابَ الْاَلِيْمَ ٢٠١
- lā yu'minūna
- لَا يُؤْمِنُونَ
- நம்பிக்கை கொள்ளவே மாட்டார்கள்
- bihi
- بِهِۦ
- இதை
- ḥattā
- حَتَّىٰ
- வரை
- yarawū
- يَرَوُا۟
- அவர்கள் பார்க்கின்ற
- l-ʿadhāba
- ٱلْعَذَابَ
- தண்டனையை
- l-alīma
- ٱلْأَلِيمَ
- வலி தரும்
ஆகவே, துன்புறுத்தும் வேதனையை இவர்கள் (தங்கள் கண்ணால்) காணும் வரையில் இதனை நம்பிக்கை கொள்ளவே மாட்டார்கள். ([௨௬] ஸூரத்துஷ்ஷுஃரா: ௨௦௧)Tafseer
௨௦௨
فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَّهُمْ لَا يَشْعُرُوْنَ ۙ ٢٠٢
- fayatiyahum
- فَيَأْتِيَهُم
- ஆக, அது அவர்களிடம் வரும்
- baghtatan
- بَغْتَةً
- திடீரென
- wahum
- وَهُمْ
- அவர்களோ
- lā yashʿurūna
- لَا يَشْعُرُونَ
- உணராதவர்களாக இருக்க
அவர்கள் உணர்ந்து கொள்ளாதவாறு திடுகூறாகவே (அந்நாள்) அவர்களை வந்தடையும். ([௨௬] ஸூரத்துஷ்ஷுஃரா: ௨௦௨)Tafseer
௨௦௩
فَيَقُوْلُوْا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُوْنَ ۗ ٢٠٣
- fayaqūlū
- فَيَقُولُوا۟
- அப்போது அவர்கள் கூறுவார்கள்
- hal naḥnu munẓarūna
- هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ
- நாங்கள் அவகாசம் அளிக்கப்படுவோமா?
அச்சமயம் அவர்கள் "எங்களுக்கு (ச் சிறிது) அவகாசம் கொடுக்கப்படுமா? ([௨௬] ஸூரத்துஷ்ஷுஃரா: ௨௦௩)Tafseer
௨௦௪
اَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُوْنَ ٢٠٤
- afabiʿadhābinā
- أَفَبِعَذَابِنَا
- ?/ஆகவே, நமது தண்டனையை
- yastaʿjilūna
- يَسْتَعْجِلُونَ
- அவர்கள் அவசரப்படுகிறார்கள்
"எங்களை வேதனை செய்யவா இவர்கள் அவசரப் படுகின்றனர்?" என்று கூறுவார்கள். ([௨௬] ஸூரத்துஷ்ஷுஃரா: ௨௦௪)Tafseer
௨௦௫
اَفَرَءَيْتَ اِنْ مَّتَّعْنٰهُمْ سِنِيْنَ ۙ ٢٠٥
- afara-ayta
- أَفَرَءَيْتَ
- நீர் கவனித்தீரா!
- in mattaʿnāhum
- إِن مَّتَّعْنَٰهُمْ
- நாம் அவர்களுக்கு சுகமளித்தால்
- sinīna
- سِنِينَ
- பல ஆண்டுகள்
(நபியே!) நீங்கள் கவனித்தீர்களா? நாம் இவர்களை (இவர்கள் விரும்புகிறவாறு) பல வருடங்கள் சுகமனுபவிக்கவிட்டு வைத்திருந்தபோதிலும், ([௨௬] ஸூரத்துஷ்ஷுஃரா: ௨௦௫)Tafseer
௨௦௬
ثُمَّ جَاۤءَهُمْ مَّا كَانُوْا يُوْعَدُوْنَ ۙ ٢٠٦
- thumma
- ثُمَّ
- பிறகு
- jāahum
- جَآءَهُم
- வந்தால் அவர்களிடம்
- mā kānū
- مَّا كَانُوا۟
- எதை/இருந்தனர்
- yūʿadūna
- يُوعَدُونَ
- எச்சரிக்கப்படுவார்கள்
பின்னர், அவர்களைப் பயமுறுத்தும் வேதனை வந்தடையுமானால் ([௨௬] ஸூரத்துஷ்ஷுஃரா: ௨௦௬)Tafseer
௨௦௭
مَآ اَغْنٰى عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا يُمَتَّعُوْنَ ۗ ٢٠٧
- mā aghnā
- مَآ أَغْنَىٰ
- தடுக்காது
- ʿanhum
- عَنْهُم
- அவர்களை விட்டும்
- mā kānū yumattaʿūna
- مَّا كَانُوا۟ يُمَتَّعُونَ
- அவர்கள் சுகமளிக்கப்பட்டுக் கொண்டு இருந்தது
அவர்கள் அனுபவித்த சுகபோகங்கள் ஒன்றுமே அவர்களுக்கு யாதொரு பயனுமளிக்காதே! ([௨௬] ஸூரத்துஷ்ஷுஃரா: ௨௦௭)Tafseer
௨௦௮
وَمَآ اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ اِلَّا لَهَا مُنْذِرُوْنَ ۖ ٢٠٨
- wamā ahlaknā
- وَمَآ أَهْلَكْنَا
- நாம் அழிக்கவில்லை
- min qaryatin
- مِن قَرْيَةٍ
- எந்த ஊரையும்
- illā lahā
- إِلَّا لَهَا
- தவிர/அதற்கு
- mundhirūna
- مُنذِرُونَ
- எச்சரிப்பாளர்கள்
(உபதேசம் செய்து) அச்சமூட்டி எச்சரிக்கை செய்பவர்களை அனுப்பாத வரையில் எவ்வூராரையும் நாம் அழித்துவிடவில்லை. ([௨௬] ஸூரத்துஷ்ஷுஃரா: ௨௦௮)Tafseer
௨௦௯
ذِكْرٰىۚ وَمَا كُنَّا ظٰلِمِيْنَ ٢٠٩
- dhik'rā
- ذِكْرَىٰ
- அறிவுரையாகும்
- wamā kunnā
- وَمَا كُنَّا
- நாம் இல்லை
- ẓālimīna
- ظَٰلِمِينَ
- அநியாயக்காரர்களாக
(ஒரு தூதரை அனுப்பி, வேதனைப் பற்றி) ஞாபகமூட்டாது நாம் (எவரையும் அழித்து) அநியாயம் செய்தவனாக இருக்கவில்லை. ([௨௬] ஸூரத்துஷ்ஷுஃரா: ௨௦௯)Tafseer
௨௧௦
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيٰطِيْنُ ٢١٠
- wamā tanazzalat
- وَمَا تَنَزَّلَتْ
- இறக்கவில்லை
- bihi
- بِهِ
- இதை
- l-shayāṭīnu
- ٱلشَّيَٰطِينُ
- ஷைத்தான்கள்
(இவர்கள் கூறுகின்றவாறு) இவ்வேதத்தை ஷைத்தான் இறக்கவுமில்லை. ([௨௬] ஸூரத்துஷ்ஷுஃரா: ௨௧௦)Tafseer