مَا اتَّخَذَ اللّٰهُ مِنْ وَّلَدٍ وَّمَا كَانَ مَعَهٗ مِنْ اِلٰهٍ اِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ اِلٰهٍۢ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلٰى بَعْضٍۗ سُبْحٰنَ اللّٰهِ عَمَّا يَصِفُوْنَ ۙ ٩١
- mā ittakhadha
- مَا ٱتَّخَذَ
- ஏற்படுத்திக் கொள்ளவில்லை
- l-lahu
- ٱللَّهُ
- அல்லாஹ்
- min waladin
- مِن وَلَدٍ
- எந்த ஒரு குழந்தையையும்
- wamā kāna
- وَمَا كَانَ
- இருக்கவில்லை
- maʿahu
- مَعَهُۥ
- அவனுடன்
- min ilāhin
- مِنْ إِلَٰهٍۚ
- எந்தக் கடவுளும்
- idhan
- إِذًا
- அப்படி இருந்திருந்தால்
- ladhahaba
- لَّذَهَبَ
- கொண்டு சென்று விடுவார்கள்
- kullu
- كُلُّ
- ஒவ்வொரு
- ilāhin
- إِلَٰهٍۭ
- கடவுளும்
- bimā khalaqa
- بِمَا خَلَقَ
- இன்னும் அவர்களில் சிலர் ஆதிக்கம் செலுத்தி இருப்பார்கள்
- walaʿalā baʿḍuhum
- وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ
- தான் படைத்ததை
- ʿalā baʿḍin
- عَلَىٰ بَعْضٍۚ
- சிலர் மீது
- sub'ḥāna
- سُبْحَٰنَ
- மகா பரிசுத்தமானவன்
- l-lahi
- ٱللَّهِ
- அல்லாஹ்
- ʿammā yaṣifūna
- عَمَّا يَصِفُونَ
- அவர்கள் வர்ணிக்கின்றவற்றை விட்டு
அல்லாஹ் சந்ததி எடுத்துக் கொள்ளவில்லை. அவனுடன் வணக்கத்திற்குரிய வேறு இறைவனுமில்லை. அவ்வாறாயின் ஒவ்வொரு இறைவனும் தான் படைத்தவைகளைத் தன்னுடன் சேர்த்துக் கொண்டு, ஒருவர் மற்றவர் மீது போர் புரிய ஆரம்பித்து விடுவர். (நிராகரிக்கும்) இவர்கள் வர்ணிக்கும் இத்தகைய வர்ணிப்புகளை விட்டும் அல்லாஹ் மிக்க பரிசுத்தமானவன். ([௨௩] ஸூரத்துல் முஃமினூன்: ௯௧)Tafseer
عٰلِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعٰلٰى عَمَّا يُشْرِكُوْنَ ࣖ ٩٢
- ʿālimi
- عَٰلِمِ
- நன்கறிந்தவன்
- l-ghaybi
- ٱلْغَيْبِ
- மறைவையும்
- wal-shahādati
- وَٱلشَّهَٰدَةِ
- இன்னும் வெளிப்படையையும்
- fataʿālā
- فَتَعَٰلَىٰ
- அவன் மிக உயர்ந்தவன்
- ʿammā yush'rikūna
- عَمَّا يُشْرِكُونَ
- அவர்கள் இணைவைப்பவற்றை விட்டும்
அவன் மறைவானவற்றையும் வெளிப்படையானவற்றையும் அறிந்தவன். இவர்கள் இணைவைப்பவைகளை விட அல்லாஹ் மிக்க மேலானவன். ([௨௩] ஸூரத்துல் முஃமினூன்: ௯௨)Tafseer
قُلْ رَّبِّ اِمَّا تُرِيَنِّيْ مَا يُوْعَدُوْنَ ۙ ٩٣
- qul
- قُل
- கூறுவீராக
- rabbi
- رَّبِّ
- என் இறைவா
- immā turiyannī
- إِمَّا تُرِيَنِّى
- நீ எனக்கு காண்பித்தால்
- mā yūʿadūna
- مَا يُوعَدُونَ
- அவர்களுக்கு வாக்களிக்கப்பட்டதை
"என் இறைவனே! நீ அவர்களுக்கு வாக்களிக்கும் வேதனையை நீ எனக்கு காண்பிப்பதாயின், ([௨௩] ஸூரத்துல் முஃமினூன்: ௯௩)Tafseer
رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِيْ فِى الْقَوْمِ الظّٰلِمِيْنَ ٩٤
- rabbi
- رَبِّ
- என் இறைவா
- falā tajʿalnī
- فَلَا تَجْعَلْنِى
- ஆகவே, என்னையும் நீ ஆக்கிவிடாதே
- fī l-qawmi
- فِى ٱلْقَوْمِ
- மக்களில்
- l-ẓālimīna
- ٱلظَّٰلِمِينَ
- அநியாயக்கார
என் இறைவனே! (அச்சமயம்) இந்த அநியாயக்கார மக்களுடன் என்னை நீ சேர்த்து விடாதே" என்று (நபியே!) நீங்கள் பிரார்த்தியுங்கள். ([௨௩] ஸூரத்துல் முஃமினூன்: ௯௪)Tafseer
وَاِنَّا عَلٰٓى اَنْ نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقٰدِرُوْنَ ٩٥
- wa-innā
- وَإِنَّا
- நிச்சயமாக
- ʿalā an nuriyaka
- عَلَىٰٓ أَن نُّرِيَكَ
- நாம் உமக்கு காண்பிப்பதற்கு
- mā
- مَا
- நாம் வாக்களிப்பதை
- naʿiduhum
- نَعِدُهُمْ
- நாம் வாக்களிப்பதை அவர்களுக்கு
- laqādirūna
- لَقَٰدِرُونَ
- ஆற்றலுடையவர்கள்தான்
ஏனென்றால், நிச்சயமாக நாம் அவர்களுக்கு வாக்களித்திருக்கும் வேதனையை உங்களுக்குக் காண்பிக்கவும் ஆற்றல் பெற்றவர்களாக இருக்கின்றோம். ([௨௩] ஸூரத்துல் முஃமினூன்: ௯௫)Tafseer
اِدْفَعْ بِالَّتِيْ هِيَ اَحْسَنُ السَّيِّئَةَۗ نَحْنُ اَعْلَمُ بِمَا يَصِفُوْنَ ٩٦
- id'faʿ
- ٱدْفَعْ
- தடுப்பீராக
- bi-allatī
- بِٱلَّتِى
- கொண்டு
- hiya aḥsanu
- هِىَ أَحْسَنُ
- மிக அழகிய (குணத்)தை
- l-sayi-ata
- ٱلسَّيِّئَةَۚ
- கெட்டதை
- naḥnu
- نَحْنُ
- நாம்
- aʿlamu
- أَعْلَمُ
- மிக அறிந்தவர்கள்
- bimā yaṣifūna
- بِمَا يَصِفُونَ
- அவர்கள் வர்ணிக்கின்றவற்றை
(நபியே!) தீமையை மிக அழகியதைக் கொண்டே நீங்கள் தடுத்துக் கொள்ளுங்கள். அவர்கள் (உங்களைப் பற்றிக்) கூறுவதை நாம் நன்கறிவோம். ([௨௩] ஸூரத்துல் முஃமினூன்: ௯௬)Tafseer
وَقُلْ رَّبِّ اَعُوْذُ بِكَ مِنْ هَمَزٰتِ الشَّيٰطِيْنِ ۙ ٩٧
- waqul
- وَقُل
- கூறுவீராக
- rabbi
- رَّبِّ
- என் இறைவா
- aʿūdhu bika
- أَعُوذُ بِكَ
- உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன்
- min hamazāti
- مِنْ هَمَزَٰتِ
- நெறிப்பதை விட்டும்
- l-shayāṭīni
- ٱلشَّيَٰطِينِ
- ஷைத்தான்கள்
அன்றி "என் இறைவனே! (பாவமான காரியங்களைச் செய்யும்படித் தூண்டும்) ஷைத்தானுடைய தூண்டுதல்களிலிருந்து என்னை காப்பாற்றும்படி நான் உன்னிடம் கோருகிறேன். ([௨௩] ஸூரத்துல் முஃமினூன்: ௯௭)Tafseer
وَاَعُوْذُ بِكَ رَبِّ اَنْ يَّحْضُرُوْنِ ٩٨
- wa-aʿūdhu bika rabbi
- وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ
- உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன் / என் இறைவா!
- an yaḥḍurūni
- أَن يَحْضُرُونِ
- அவர்கள் என்னிடம் வருவதை விட்டும்
என் இறைவனே! ஷைத்தான் என்னிடம் வராமலிருக்கவும் நான் உன்னிடம் கோருகிறேன்" என்று (நபியே!) நீங்கள் பிரார்த்தித்துக் கொண்டிருங்கள். ([௨௩] ஸூரத்துல் முஃமினூன்: ௯௮)Tafseer
حَتّٰٓى اِذَا جَاۤءَ اَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُوْنِ ۙ ٩٩
- ḥattā
- حَتَّىٰٓ
- இறுதியாக
- idhā jāa
- إِذَا جَآءَ
- வந்தால்
- aḥadahumu
- أَحَدَهُمُ
- ஒருவருக்கு அவர்களில்
- l-mawtu
- ٱلْمَوْتُ
- மரணம்
- qāla
- قَالَ
- அவன் கூறுகிறான்
- rabbi
- رَبِّ
- என் இறைவா!
- ir'jiʿūni
- ٱرْجِعُونِ
- என்னை திருப்பு
(நிராகரித்துக் கொண்டிருக்கும்) அவர்களில் எவனுக்கும் மரணம் வந்தாலோ (அவன் தன் இறைவனை நோக்கி) "என் இறைவனே! என்னை (உலகத்திற்கு) திரும்ப அனுப்பிவிடு. ([௨௩] ஸூரத்துல் முஃமினூன்: ௯௯)Tafseer
لَعَلِّيْٓ اَعْمَلُ صَالِحًا فِيْمَا تَرَكْتُ كَلَّاۗ اِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَاۤىِٕلُهَاۗ وَمِنْ وَّرَاۤىِٕهِمْ بَرْزَخٌ اِلٰى يَوْمِ يُبْعَثُوْنَ ١٠٠
- laʿallī aʿmalu
- لَعَلِّىٓ أَعْمَلُ
- நான் செய்வதற்காக
- ṣāliḥan
- صَٰلِحًا
- நல்ல அமல்களை
- fīmā taraktu
- فِيمَا تَرَكْتُۚ
- நான் விட்டுவிட்டவற்றிலிருந்து
- kallā
- كَلَّآۚ
- ஒரு போதும் அவ்வாறு அல்ல
- innahā
- إِنَّهَا
- நிச்சயமாக இது
- kalimatun
- كَلِمَةٌ
- ஒரு பேச்சாகும்
- huwa
- هُوَ
- அவன்
- qāiluhā
- قَآئِلُهَاۖ
- அவன் அதைக் கூறிக்கொண்டே இருப்பான்
- wamin
- وَمِن
- இருக்கிறது
- warāihim
- وَرَآئِهِم
- அவர்களுக்கு முன்
- barzakhun
- بَرْزَخٌ
- ஒரு தடை
- ilā yawmi
- إِلَىٰ يَوْمِ
- நாள் வரை
- yub'ʿathūna
- يُبْعَثُونَ
- எழுப்பப்படுகின்ற
நான் விட்டு வந்த அ(ந்த உலகத்)தில் (இனி) நல்ல காரியங்களையே நான் செய்து கொண்டிருப்பேன்" என்று கூறுவான். (எனினும்,) அது ஆகக்கூடிய காரியமன்று. (இத்தகைய சந்தர்ப்பங்களில்) அவன் கூறக்கூடியது வெறும் வார்த்தையே (யன்றி வேறில்லை.) அவர்களுக்கு முன் ஓர் அரண் ஏற்பட்டு விடும். (உயிர் கொடுத்து) எழுப்பப்படும் நாள் வரையில் அதில் தங்கிவிடுவார்கள். ([௨௩] ஸூரத்துல் முஃமினூன்: ௧௦௦)Tafseer