اَلَّذِيْنَ اِنْ مَّكَّنّٰهُمْ فِى الْاَرْضِ اَقَامُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتَوُا الزَّكٰوةَ وَاَمَرُوْا بِالْمَعْرُوْفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِۗ وَلِلّٰهِ عَاقِبَةُ الْاُمُوْرِ ٤١
- alladhīna
- ٱلَّذِينَ
- எவர்கள்
- in makkannāhum
- إِن مَّكَّنَّٰهُمْ
- அவர்களுக்கு நாம் இடமளித்தால்
- fī l-arḍi
- فِى ٱلْأَرْضِ
- பூமியில்
- aqāmū
- أَقَامُوا۟
- நிறைவேற்றுவார்கள்
- l-ṣalata
- ٱلصَّلَوٰةَ
- தொழுகையை
- waātawū
- وَءَاتَوُا۟
- இன்னும் கொடுப்பார்கள்
- l-zakata
- ٱلزَّكَوٰةَ
- ஸகாத்தை
- wa-amarū
- وَأَمَرُوا۟
- இன்னும் ஏவுவார்கள்
- bil-maʿrūfi
- بِٱلْمَعْرُوفِ
- நன்மையை
- wanahaw
- وَنَهَوْا۟
- இன்னும் தடுப்பார்கள்
- ʿani l-munkari
- عَنِ ٱلْمُنكَرِۗ
- தீமையிலிருந்து
- walillahi
- وَلِلَّهِ
- அல்லாஹ்வின் பக்கமே
- ʿāqibatu
- عَٰقِبَةُ
- முடிவு
- l-umūri
- ٱلْأُمُورِ
- எல்லாக் காரியங்களின்
இவர்கள் எத்தகையவரென்றால், நாம் அவர்களுக்குப் பூமியில் வசதியளித்தால் தொழுகையைக் கடைப்பிடித்துத் தொழுவார்கள்; ஜகாத்தும் கொடுப்பார்கள்; நன்மையானவைகளை ஏவி, பாவமானவைகளைத் தடை செய்வார்கள். எல்லா காரியங்களின் முடிவும் அல்லாஹ்விடமே இருக்கிறது. ([௨௨] ஸூரத்துல் ஹஜ்: ௪௧)Tafseer
وَاِنْ يُّكَذِّبُوْكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ وَّعَادٌ وَّثَمُوْدُ ۙ ٤٢
- wa-in yukadhibūka
- وَإِن يُكَذِّبُوكَ
- உம்மை இவர்கள் பொய்ப்பித்தால்
- faqad
- فَقَدْ
- திட்டமாக
- kadhabat
- كَذَّبَتْ
- பொய்ப்பித்தனர்
- qablahum
- قَبْلَهُمْ
- இவர்களுக்கு முன்னர்
- qawmu
- قَوْمُ
- மக்களும்
- nūḥin
- نُوحٍ
- நூஹூடைய
- waʿādun
- وَعَادٌ
- இன்னும் ஆது
- wathamūdu
- وَثَمُودُ
- ஸமூது சமுதாயமும்
(நபியே! நிராகரிக்கும்) இவர்கள் உங்களைப் பொய்யாக்கினால் (அதைப்பற்றி நீங்கள் கவலைப்படாதீர்கள். ஏனென்றால்) இவர்களுக்கு முன்னிருந்த நூஹ்வுடைய மக்களும், ஆது, ஸமூது என்னும் மக்களும் (தங்கள் நபிமார்களை) நிச்சயமாக பொய்யாக்கியே இருந்தனர். ([௨௨] ஸூரத்துல் ஹஜ்: ௪௨)Tafseer
وَقَوْمُ اِبْرٰهِيْمَ وَقَوْمُ لُوْطٍ ۙ ٤٣
- waqawmu
- وَقَوْمُ
- மக்களும்
- ib'rāhīma
- إِبْرَٰهِيمَ
- இப்றாஹீமுடைய
- waqawmu
- وَقَوْمُ
- மக்களும்
- lūṭin
- لُوطٍ
- லூத்துடைய
(இவ்வாறே) இப்ராஹீமுடைய மக்கள் (இப்ராஹீமையும்), லூத்துடைய மக்கள் (லூத்தையும்) பொய்யாக்கினார்கள். ([௨௨] ஸூரத்துல் ஹஜ்: ௪௩)Tafseer
وَّاَصْحٰبُ مَدْيَنَۚ وَكُذِّبَ مُوْسٰى فَاَمْلَيْتُ لِلْكٰفِرِيْنَ ثُمَّ اَخَذْتُهُمْۚ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيْرِ ٤٤
- wa-aṣḥābu
- وَأَصْحَٰبُ
- வாசிகளும்
- madyana
- مَدْيَنَۖ
- மத்யன்
- wakudhiba
- وَكُذِّبَ
- பொய்ப்பிக்கப்பட்டார்
- mūsā
- مُوسَىٰ
- மூஸாவும்
- fa-amlaytu
- فَأَمْلَيْتُ
- நான் அவகாசம் அளித்தேன்
- lil'kāfirīna
- لِلْكَٰفِرِينَ
- நிராகரிப்பாளர்களுக்கு
- thumma
- ثُمَّ
- பிறகு
- akhadhtuhum
- أَخَذْتُهُمْۖ
- நான் அவர்களைப் பிடித்தேன்
- fakayfa
- فَكَيْفَ
- ஆகவே, எப்படி?
- kāna
- كَانَ
- இருந்தது
- nakīri
- نَكِيرِ
- எனது மறுப்பு
(அவ்வாறே) மத்யன்வாசிகளும் (தங்கள் நபியைப் பொய்யாக்கினர். இவ்வாறே) மூஸாவும் (தன் மக்களால்) பொய்யாக்கப்பட்டார். ஆகவே, நிராகரித்த இவர்கள் அனைவருக்கும் நாம் சிறிது அவகாசம் கொடுத்து பின்னர் நாம் அவர்களைப் பிடித்துக் கொண்டோம். (நம்முடைய) வேதனை எவ்வாறு இருந்தது (என்பதை நீங்கள் கவனித்தீர்களா?) ([௨௨] ஸூரத்துல் ஹஜ்: ௪௪)Tafseer
فَكَاَيِّنْ مِّنْ قَرْيَةٍ اَهْلَكْنٰهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ فَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلٰى عُرُوْشِهَاۖ وَبِئْرٍ مُّعَطَّلَةٍ وَّقَصْرٍ مَّشِيْدٍ ٤٥
- faka-ayyin
- فَكَأَيِّن
- எத்தனையோ
- min qaryatin
- مِّن قَرْيَةٍ
- ஊர்களை
- ahlaknāhā
- أَهْلَكْنَٰهَا
- நாம் அவற்றை அழித்தோம்
- wahiya
- وَهِىَ
- அவை
- ẓālimatun
- ظَالِمَةٌ
- அநியாயம் புரிபவையாக இருக்க
- fahiya
- فَهِىَ
- அவை
- khāwiyatun
- خَاوِيَةٌ
- வீழ்ந்துள்ளன
- ʿalā
- عَلَىٰ
- மீது
- ʿurūshihā
- عُرُوشِهَا
- தமது முகடுகள்
- wabi'rin
- وَبِئْرٍ
- கிணறுகள்
- muʿaṭṭalatin
- مُّعَطَّلَةٍ
- விடப்பட்ட
- waqaṣrin
- وَقَصْرٍ
- மாளிகைகளை
- mashīdin
- مَّشِيدٍ
- சுண்ணாம்புக் கலவைகளைக் கொண்டு கட்டப்பட்ட
அநியாயக்காரர்கள் வசித்திருந்த எத்தனையோ ஊர்களை நாம் அழித்திருக்கிறோம். அவற்றுடைய முகடுகள் இடிந்து குட்டிச் சுவராகிக் கிடக்கின்றன. அவற்றின் (எத்தனையோ) கிணறுகள் பாழடைந்து கிடக்கின்றன. அவற்றின் மாட மாளிகைகள் (மக்கள் வசிக்காது) பாழாய் கிடக்கின்றன. ([௨௨] ஸூரத்துல் ஹஜ்: ௪௫)Tafseer
اَفَلَمْ يَسِيْرُوْا فِى الْاَرْضِ فَتَكُوْنَ لَهُمْ قُلُوْبٌ يَّعْقِلُوْنَ بِهَآ اَوْ اٰذَانٌ يَّسْمَعُوْنَ بِهَاۚ فَاِنَّهَا لَا تَعْمَى الْاَبْصَارُ وَلٰكِنْ تَعْمَى الْقُلُوْبُ الَّتِيْ فِى الصُّدُوْرِ ٤٦
- afalam yasīrū
- أَفَلَمْ يَسِيرُوا۟
- அவர்கள் பயணம் செய்ய வேண்டாமா?
- fī l-arḍi
- فِى ٱلْأَرْضِ
- பூமியில்
- fatakūna
- فَتَكُونَ
- உண்டாகும்
- lahum
- لَهُمْ
- அவர்களுக்கு
- qulūbun
- قُلُوبٌ
- உள்ளங்களும்
- yaʿqilūna
- يَعْقِلُونَ
- சிந்தித்து புரிகின்றனர்
- bihā
- بِهَآ
- அவற்றின் மூலம்
- aw
- أَوْ
- அல்லது
- ādhānun
- ءَاذَانٌ
- காதுகளும்
- yasmaʿūna
- يَسْمَعُونَ
- செவிமடுக்கின்ற
- bihā
- بِهَاۖ
- அவற்றின் மூலம்
- fa-innahā
- فَإِنَّهَا
- ஏனெனில் நிச்சயமாக
- lā taʿmā
- لَا تَعْمَى
- குருடாகுவதில்லை
- l-abṣāru
- ٱلْأَبْصَٰرُ
- பார்வைகள்
- walākin
- وَلَٰكِن
- எனினும்
- taʿmā
- تَعْمَى
- குருடாகி விடுகின்றன
- l-qulūbu
- ٱلْقُلُوبُ
- உள்ளங்கள்தான்
- allatī fī l-ṣudūri
- ٱلَّتِى فِى ٱلصُّدُورِ
- நெஞ்சங்களில் உள்ள
ஆகவே, இவர்கள் பூமியில் சுற்றித் திரிந்து (இவைகளைப்) பார்க்க வேண்டாமா? (அவ்வாறு பார்ப்பார்களாயின்) உணர்ந்து கொள்ளக்கூடிய உள்ளங்கள் அவர்களுக்கு ஏற்பட்டுவிடும் அல்லது (நல்லுபதேசத்தைக்) கேட்கக் கூடிய செவி அவர்களுக்கு உண்டாகி விடும். நிச்சயமாக அவர்களுடைய (வெளிக்) கண்கள் குருடாகி விடவில்லை. எனினும், நெஞ்சுகளில் இருக்கும் (அவர்களுடைய அகக்) கண்கள்தாம் குருடாகி விட்டன. ([௨௨] ஸூரத்துல் ஹஜ்: ௪௬)Tafseer
وَيَسْتَعْجِلُوْنَكَ بِالْعَذَابِ وَلَنْ يُّخْلِفَ اللّٰهُ وَعْدَهٗۗ وَاِنَّ يَوْمًا عِنْدَ رَبِّكَ كَاَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّوْنَ ٤٧
- wayastaʿjilūnaka
- وَيَسْتَعْجِلُونَكَ
- அவர்கள் உம்மிடம் அவசரமாகத் தேடுகின்றனர்
- bil-ʿadhābi
- بِٱلْعَذَابِ
- வேதனையை
- walan yukh'lifa
- وَلَن يُخْلِفَ
- அறவே மாற்ற மாட்டான்
- l-lahu
- ٱللَّهُ
- அல்லாஹ்
- waʿdahu
- وَعْدَهُۥۚ
- தனது வாக்கை
- wa-inna
- وَإِنَّ
- நிச்சயமாக
- yawman
- يَوْمًا
- ஒரு நாள்
- ʿinda rabbika
- عِندَ رَبِّكَ
- உமது இறைவனிடம்
- ka-alfi
- كَأَلْفِ
- ஆயிரம் போன்று
- sanatin
- سَنَةٍ
- ஆண்டுகளை
- mimmā taʿuddūna
- مِّمَّا تَعُدُّونَ
- நீங்கள் எண்ணக்கூடியவற்றிலிருந்து
(நபியே!) அவர்கள் வேதனையைத் தேடி உங்களிடம் அவசரப்படுகின்றனர். (நீங்கள் கூறுங்கள்: உங்கள் மீது வேதனை இறக்குவதாக) அல்லாஹ் செய்த வாக்குறுதியை அவன் மாற்ற மாட்டான். நிச்சயமாக உங்களது இறைவனிடத்தில் ஒரு நாள் நீங்கள் எண்ணும் (உங்களுடைய) ஆயிரம் வருடங்களுக்குச் சமமாகும். ([௨௨] ஸூரத்துல் ஹஜ்: ௪௭)Tafseer
وَكَاَيِّنْ مِّنْ قَرْيَةٍ اَمْلَيْتُ لَهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ اَخَذْتُهَاۚ وَاِلَيَّ الْمَصِيْرُ ࣖ ٤٨
- waka-ayyin
- وَكَأَيِّن
- எத்தனையோ
- min qaryatin
- مِّن قَرْيَةٍ
- ஊர்கள்
- amlaytu
- أَمْلَيْتُ
- நான் அவகாசம் அளித்தேன்
- lahā
- لَهَا
- அவற்றுக்கு
- wahiya
- وَهِىَ
- அவை
- ẓālimatun
- ظَالِمَةٌ
- அநியாயம் செய்பவையாக இருக்க
- thumma
- ثُمَّ
- பிறகு
- akhadhtuhā
- أَخَذْتُهَا
- அவற்றைப்பிடித்தேன்
- wa-ilayya
- وَإِلَىَّ
- என் பக்கமே
- l-maṣīru
- ٱلْمَصِيرُ
- மீளுதல் இருக்கிறது
நாம் எத்தனையோ ஊரார்களுக்கு அவகாசமளித்தோம். (திருந்தாது) பின்னும் அவர்கள் அநியாயமே செய்யத் தலைப் பட்டார்கள். ஆதலால், நாம் அவர்களைப் பிடித்துக் கொண்டோம். அவர்கள் (இறந்த பின்னரும்) நம்மிடம் தான் வரவேண்டியது இருக்கின்றது. ([௨௨] ஸூரத்துல் ஹஜ்: ௪௮)Tafseer
قُلْ يٰٓاَيُّهَا النَّاسُ اِنَّمَآ اَنَا۠ لَكُمْ نَذِيْرٌ مُّبِيْنٌ ۚ ٤٩
- qul
- قُلْ
- கூறுவீராக
- yāayyuhā l-nāsu
- يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ
- மக்களே
- innamā anā
- إِنَّمَآ أَنَا۠
- நிச்சயமாக நான் எல்லாம்
- lakum
- لَكُمْ
- உங்களுக்கு
- nadhīrun
- نَذِيرٌ
- எச்சரிப்பாளர்தான்
- mubīnun
- مُّبِينٌ
- தெளிவான
(நபியே!) நீங்கள் கூறுங்கள்: "மனிதர்களே நான் உங்களுக்கு பகிரங்கமாக அச்சமூட்டி எச்சரிக்கை செய்பவனே(யன்றி வேறில்லை)."" ([௨௨] ஸூரத்துல் ஹஜ்: ௪௯)Tafseer
فَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَهُمْ مَّغْفِرَةٌ وَّرِزْقٌ كَرِيْمٌ ٥٠
- fa-alladhīna
- فَٱلَّذِينَ
- ஆகவே, எவர்கள்
- āmanū
- ءَامَنُوا۟
- நம்பிக்கை கொண்டனர்
- waʿamilū
- وَعَمِلُوا۟
- இன்னும் செய்தார்கள்
- l-ṣāliḥāti
- ٱلصَّٰلِحَٰتِ
- நன்மைகள்
- lahum
- لَهُم
- அவர்களுக்கு உண்டு
- maghfiratun
- مَّغْفِرَةٌ
- பாவமன்னிப்பு(ம்)
- wariz'qun
- وَرِزْقٌ
- உணவும்
- karīmun
- كَرِيمٌ
- கண்ணியமான
ஆகவே, எவர்கள் நம்பிக்கை கொண்டு நற்செயல்களைச் செய்கிறார்களோ அவர்களுக்கு மன்னிப்பும் உண்டு; கண்ணியமான உணவும் உண்டு. ([௨௨] ஸூரத்துல் ஹஜ்: ௫௦)Tafseer