اَمِ اتَّخَذُوْٓا اٰلِهَةً مِّنَ الْاَرْضِ هُمْ يُنْشِرُوْنَ ٢١
- ami ittakhadhū
- أَمِ ٱتَّخَذُوٓا۟
- எடுத்துக் கொண்டார்களா?
- ālihatan
- ءَالِهَةً
- கடவுள்களை
- mina l-arḍi
- مِّنَ ٱلْأَرْضِ
- பூமியில்
- hum
- هُمْ
- அவர்கள்
- yunshirūna
- يُنشِرُونَ
- உயிர்ப்பிக்கின்ற கடவுள்களை
பூமியில் உள்ளவற்றை இவர்கள் கடவுள்களாக எடுத்துக் கொண்டிருக்கின்றனரே அவை (மரணித்தவர்களை) உயிர்ப்பிக்குமா? ([௨௧] ஸூரத்துல் அன்பியா: ௨௧)Tafseer
لَوْ كَانَ فِيْهِمَآ اٰلِهَةٌ اِلَّا اللّٰهُ لَفَسَدَتَاۚ فَسُبْحٰنَ اللّٰهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُوْنَ ٢٢
- law kāna
- لَوْ كَانَ
- இருந்திருந்தால்
- fīhimā
- فِيهِمَآ
- அவை இரண்டிலும்
- ālihatun
- ءَالِهَةٌ
- கடவுள்கள்
- illā l-lahu
- إِلَّا ٱللَّهُ
- அல்லாஹ்வைத் தவிர
- lafasadatā
- لَفَسَدَتَاۚ
- அவை இரண்டும் சீரழிந்து இருக்கும்
- fasub'ḥāna
- فَسُبْحَٰنَ
- மகாத் தூயவன்
- l-lahi
- ٱللَّهِ
- அல்லாஹ்
- rabbi
- رَبِّ
- அதிபதியான
- l-ʿarshi
- ٱلْعَرْشِ
- அர்ஷுடைய
- ʿammā
- عَمَّا
- விட்டு
- yaṣifūna
- يَصِفُونَ
- அவர்கள் வர்ணிப்பதை
வானங்களிலும் பூமியிலும் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு கடவுள்கள் இருந்திருந்தால் அவை இரண்டுமே அழிந்தே போயிருக்கும். அர்ஷின் அதிபதியாகிய அல்லாஹ், அவர்கள் வர்ணிக்கும் (இத்தகைய குற்றம் குறைகளான) தன்மைகளிலிருந்து மிகப் பரிசுத்தமானவன். ([௨௧] ஸூரத்துல் அன்பியா: ௨௨)Tafseer
لَا يُسْـَٔلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْـَٔلُوْنَ ٢٣
- lā yus'alu
- لَا يُسْـَٔلُ
- அவன் கேள்வி கேட்கப்பட மாட்டான்
- ʿammā
- عَمَّا
- பற்றி
- yafʿalu
- يَفْعَلُ
- அவன் செய்வதை
- wahum
- وَهُمْ
- அவர்கள்தான்
- yus'alūna
- يُسْـَٔلُونَ
- கேள்வி கேட்கப்படுவார்கள்
அவன் செய்பவைகளைப் பற்றி (ஏன் செய்தாய், எதற்காகச் செய்தாய் என்று) எவருமே அவனைக் கேட்க முடியாது. (அவ்வளவு சர்வ சுதந்திரமும், வல்லமையும் உள்ளவன்.) எனினும், அவனோ அனைவரையும் (அவரவர்களுடைய செயலைப் பற்றிக்) கேட்கக் கூடியவன். ([௨௧] ஸூரத்துல் அன்பியா: ௨௩)Tafseer
اَمِ اتَّخَذُوْا مِنْ دُوْنِهٖٓ اٰلِهَةً ۗقُلْ هَاتُوْا بُرْهَانَكُمْۚ هٰذَا ذِكْرُ مَنْ مَّعِيَ وَذِكْرُ مَنْ قَبْلِيْۗ بَلْ اَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُوْنَۙ الْحَقَّ فَهُمْ مُّعْرِضُوْنَ ٢٤
- ami ittakhadhū
- أَمِ ٱتَّخَذُوا۟
- அவர்கள் எடுத்துக் கொண்டார்களா?
- min dūnihi
- مِن دُونِهِۦٓ
- அவனையன்றி
- ālihatan
- ءَالِهَةًۖ
- கடவுள்களை
- qul
- قُلْ
- கூறுவீராக
- hātū
- هَاتُوا۟
- கொண்டு வாருங்கள்
- bur'hānakum
- بُرْهَٰنَكُمْۖ
- உங்கள் ஆதாரத்தை
- hādhā
- هَٰذَا
- இது
- dhik'ru
- ذِكْرُ
- பேச்சாகும்
- man maʿiya
- مَن مَّعِىَ
- என்னுடன் உள்ளவர்களைப் பற்றி
- wadhik'ru
- وَذِكْرُ
- இன்னும் பேச்சாகும்
- man qablī
- مَن قَبْلِىۗ
- எனக்கு முன் உள்ளவர்களைப் பற்றி
- bal
- بَلْ
- மாறாக
- aktharuhum
- أَكْثَرُهُمْ
- அவர்களில் அதிகமானவர்கள்
- lā yaʿlamūna
- لَا يَعْلَمُونَ
- அறியமாட்டார்கள்
- l-ḥaqa
- ٱلْحَقَّۖ
- சத்தியத்தை
- fahum
- فَهُم
- ஆகவே, அவர்கள்
- muʿ'riḍūna
- مُّعْرِضُونَ
- புறக்கணிக்கிறார்கள்
(நபியே!) இவர்கள் அல்லாஹ் அல்லாதவைகளைத் கடவுள்களாக எடுத்துக் கொண்டிருக்கின்றனரா? (அவ்வாறாயின் அவர்களை நோக்கி) "என்னுடன் இருப்பவர்களின் வேதமும், எனக்கு முன்னுள்ளவர்களின் வேதமும் இதோ இருக்கின்றன. (இவற்றிலிருந்து இதற்கு) உங்களுடைய அத்தாட்சியை நீங்கள் கொண்டு வாருங்கள்" என்று கூறுங்கள். எனினும், அவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் உண்மையை அறிந்துகொள்ள சக்தி அற்றவர்கள். ஆதலால் அவர்கள் (இவ்வேதத்தையும்) புறக்கணிக்கின்றனர். ([௨௧] ஸூரத்துல் அன்பியா: ௨௪)Tafseer
وَمَآ اَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَّسُوْلٍ اِلَّا نُوْحِيْٓ اِلَيْهِ اَنَّهٗ لَآ اِلٰهَ اِلَّآ اَنَا۠ فَاعْبُدُوْنِ ٢٥
- wamā arsalnā
- وَمَآ أَرْسَلْنَا
- நாம் அனுப்பவில்லை
- min qablika
- مِن قَبْلِكَ
- உமக்கு முன்னர்
- min rasūlin
- مِن رَّسُولٍ
- எந்த தூதரையும்
- illā
- إِلَّا
- தவிர
- nūḥī
- نُوحِىٓ
- நாம் வஹீ அறிவித்தே(£ம்)
- ilayhi
- إِلَيْهِ
- அவர்களுக்கு
- annahu
- أَنَّهُۥ
- நிச்சயமாக விஷயமாவது
- lā
- لَآ
- அறவே இல்லை
- ilāha
- إِلَٰهَ
- வணக்கத்திற்குரியவன்
- illā anā
- إِلَّآ أَنَا۠
- என்னைத் தவிர
- fa-uʿ'budūni
- فَٱعْبُدُونِ
- ஆகவே, என்னையே வணங்குங்கள்
உங்களுக்கு முன்னர் நாம் அனுப்பிய தூதர்களுக்கெல்லாம் "நிச்சயமாக என்னைத் தவிர வேறு இறைவனில்லை; என்னையே நீங்கள் வணங்குங்கள்" என்று நாம் வஹீ அறிவிக்காமலில்லை. ([௨௧] ஸூரத்துல் அன்பியா: ௨௫)Tafseer
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمٰنُ وَلَدًا سُبْحٰنَهٗ ۗبَلْ عِبَادٌ مُّكْرَمُوْنَ ۙ ٢٦
- waqālū
- وَقَالُوا۟
- அவர்கள் கூறுகின்றனர்
- ittakhadha
- ٱتَّخَذَ
- எடுத்துக் கொண்டான்
- l-raḥmānu
- ٱلرَّحْمَٰنُ
- பேரருளாளன்
- waladan
- وَلَدًاۗ
- ஒரு குழந்தையை
- sub'ḥānahu
- سُبْحَٰنَهُۥۚ
- அவன் மகா தூயவன்
- bal
- بَلْ
- மாறாக
- ʿibādun
- عِبَادٌ
- அடியார்கள்
- muk'ramūna
- مُّكْرَمُونَ
- அவனுடைய கண்ணியமான
(அவ்வாறிருந்தும்) இவர்கள் ரஹ்மான் (மலக்குகளை தனக்குப் பெண்) சந்ததியாக்கிக் கொண்டான் என்று கூறுகின்றனர். அவனோ மிகப் பரிசுத்தமானவன். (மலக்குகள் அவனுடைய சந்ததிகளன்று, எனினும், அவனுடைய) கண்ணியமிக்க அடியார்கள். ([௨௧] ஸூரத்துல் அன்பியா: ௨௬)Tafseer
لَا يَسْبِقُوْنَهٗ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِاَمْرِهٖ يَعْمَلُوْنَ ٢٧
- lā yasbiqūnahu
- لَا يَسْبِقُونَهُۥ
- அவர்கள் அவனை முந்தமாட்டார்கள்
- bil-qawli
- بِٱلْقَوْلِ
- பேச்சில்
- wahum
- وَهُم
- அவர்கள்
- bi-amrihi
- بِأَمْرِهِۦ
- அவனுடைய கட்டளைக் கொண்டே
- yaʿmalūna
- يَعْمَلُونَ
- செய்கின்றனர்
(அவன் சந்நிதியில்) இ(வ்வான)வர்கள் யாதொரு வார்த்தையும் மீறிப் பேச மாட்டார்கள். அவன் இட்ட கட்டளையை இவர்கள் செய்து கொண்டு இருப்பார்கள். ([௨௧] ஸூரத்துல் அன்பியா: ௨௭)Tafseer
يَعْلَمُ مَا بَيْنَ اَيْدِيْهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يَشْفَعُوْنَۙ اِلَّا لِمَنِ ارْتَضٰى وَهُمْ مِّنْ خَشْيَتِهٖ مُشْفِقُوْنَ ٢٨
- yaʿlamu
- يَعْلَمُ
- அவன் நன்கறிவான்
- mā bayna aydīhim
- مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ
- அவர்களுக்கு முன் உள்ளதையும்
- wamā khalfahum
- وَمَا خَلْفَهُمْ
- அவர்களுக்குப் பின் உள்ளதையும்
- walā yashfaʿūna
- وَلَا يَشْفَعُونَ
- அவர்கள் சிபாரிசு செய்ய மாட்டார்கள்
- illā
- إِلَّا
- தவிர
- limani ir'taḍā
- لِمَنِ ٱرْتَضَىٰ
- அவன் விரும்பியவர்களுக்கே
- wahum
- وَهُم
- அவர்கள்
- min khashyatihi
- مِّنْ خَشْيَتِهِۦ
- அவனுடைய அச்சத்தால்
- mush'fiqūna
- مُشْفِقُونَ
- பயப்படுகிறார்கள்
அவர்களுக்கு முன்னிருப்பவைகளையும், பின்னிருப்ப லிவைகளையும் அவன் நன்கறிவான். அவன் விரும்பியவர் லிகளுக்கன்றி மற்றெவருக்கும் இவர்கள் சிபாரிசு செய்ய மாட்டார்கள். அவனுக்குப் பயந்து நடுங்கிக் கொண்டே இருப்பார்கள். ([௨௧] ஸூரத்துல் அன்பியா: ௨௮)Tafseer
۞ وَمَنْ يَّقُلْ مِنْهُمْ اِنِّيْٓ اِلٰهٌ مِّنْ دُوْنِهٖ فَذٰلِكَ نَجْزِيْهِ جَهَنَّمَۗ كَذٰلِكَ نَجْزِى الظّٰلِمِيْنَ ࣖ ٢٩
- waman yaqul
- وَمَن يَقُلْ
- யார் கூறுவாரோ
- min'hum
- مِنْهُمْ
- அவர்களில்
- innī
- إِنِّىٓ
- நிச்சயமாக நான்தான்
- ilāhun
- إِلَٰهٌ
- கடவுள்
- min dūnihi
- مِّن دُونِهِۦ
- அவனையன்றி
- fadhālika
- فَذَٰلِكَ
- அவர்
- najzīhi
- نَجْزِيهِ
- அவருக்கு கூலியாக கொடுப்போம்
- jahannama
- جَهَنَّمَۚ
- நரகத்தையே
- kadhālika
- كَذَٰلِكَ
- இவ்வாறுதான்
- najzī
- نَجْزِى
- கூலி கொடுப்போம்
- l-ẓālimīna
- ٱلظَّٰلِمِينَ
- அநியாயக்காரர்களுக்கு
அவர்களில் எவரேனும் "அல்லாஹ்வையன்றி நிச்சயமாக நானும் ஒரு வணக்கத்திற்குரிய இறைவன்தான்" என்று (அந்த மலக்குகள்) கூறினால், அவர்களுக்கும் நரகத்தையே நாம் கூலியாக்குவோம். அநியாயக்காரர்களுக்கு நாம் கூலி கொடுக்கும் அவ்வாறே (அவர்களுக்கும் கூலி) கொடுப்போம். ([௨௧] ஸூரத்துல் அன்பியா: ௨௯)Tafseer
اَوَلَمْ يَرَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْٓا اَنَّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنٰهُمَاۗ وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاۤءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّۗ اَفَلَا يُؤْمِنُوْنَ ٣٠
- awalam yara
- أَوَلَمْ يَرَ
- அவர்கள் அறியவேண்டாமா
- alladhīna kafarū
- ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓا۟
- நிராகரிப்பவர்கள்
- anna
- أَنَّ
- நிச்சயமாக
- l-samāwāti
- ٱلسَّمَٰوَٰتِ
- வானங்களும்
- wal-arḍa
- وَٱلْأَرْضَ
- பூமியும்
- kānatā
- كَانَتَا
- அவ்விரண்டும் இருந்தன
- ratqan
- رَتْقًا
- சேர்ந்து
- fafataqnāhumā
- فَفَتَقْنَٰهُمَاۖ
- நாம்தான் அவற்றைப் பிளந்தோம்
- wajaʿalnā
- وَجَعَلْنَا
- ஏற்படுத்தினோம்
- mina l-māi
- مِنَ ٱلْمَآءِ
- தண்ணீரிலிருந்து
- kulla shayin
- كُلَّ شَىْءٍ
- எல்லாவஸ்துகளையும்
- ḥayyin
- حَىٍّۖ
- உயிருள்ள
- afalā yu'minūna
- أَفَلَا يُؤْمِنُونَ
- அவர்கள் நம்பிக்கை கொள்ளமாட்டார்களா
(ஆரம்பத்தில்) வானம் (என்றும்) பூமி (என்றும் தனித்தனியாக) இல்லாமல் இருந்ததை நாமே பிரித்தமைத்து (வானத்திலிருந்து மழையை பொழியச் செய்து அந்த மழை) நீரைக் கொண்டு (உயிருள்ள) ஒவ்வொன்றையும் வாழ்ந்திருக்கச் செய்தோம் என்பதையும் இந்நிராகரிப்பவர்கள் பார்த்தேனும் நம்பிக்கை கொள்ள மாட்டார்களா? ([௨௧] ஸூரத்துல் அன்பியா: ௩௦)Tafseer