ஸூரா ஸூரத்து தாஹா - Page: 5

وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِيْۚ ٤١

எனக்காக நான் உங்களைத் தெரிந்தெடுத்திருக்கின்றேன். ([௨௦] ஸூரத்து தாஹா: ௪௧)

اِذْهَبْ اَنْتَ وَاَخُوْكَ بِاٰيٰتِيْ وَلَا تَنِيَا فِيْ ذِكْرِيْۚ ٤٢

ஆகவே, நீங்கள் உங்களுடைய சகோதரருடன் என்னுடைய அத்தாட்சிகளை எடுத்துக்கொண்டு செல்லுங்கள். நீங்கள் இருவரும் என்னை நினைவு கூர்வதில் சோர்வடைந்து விடாதீர்கள். ([௨௦] ஸூரத்து தாஹா: ௪௨)

اِذْهَبَآ اِلٰى فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰىۚ ٤٣

நீங்கள் இருவரும் ஃபிர்அவ்னிடம் செல்லுங்கள். நிச்சயமாக அவன் மிக்க வரம்பு கடந்துவிட்டான். ([௨௦] ஸூரத்து தாஹா: ௪௩)

فَقُوْلَا لَهٗ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهٗ يَتَذَكَّرُ اَوْ يَخْشٰى ٤٤

நீங்கள் அவனுக்கு நளினமாகவே உபதேசம் செய்யுங்கள். அவன் நல்லுணர்ச்சி பெறலாம் அல்லது அச்சம் கொள்ளலாம்" என்றும் கூறினோம். ([௨௦] ஸூரத்து தாஹா: ௪௪)

قَالَا رَبَّنَآ اِنَّنَا نَخَافُ اَنْ يَّفْرُطَ عَلَيْنَآ اَوْ اَنْ يَّطْغٰى ٤٥

அதற்கு அவ்விருவரும் "எங்கள் இறைவனே! அவன் எங்கள் மீது (வரம்பு) மீறி கொடுமை செய்வானோ அல்லது விஷமம் செய்வானோ என்று நாங்கள் பயப்படுகிறோம்" என்று கூறினார்கள். ([௨௦] ஸூரத்து தாஹா: ௪௫)

قَالَ لَا تَخَافَآ اِنَّنِيْ مَعَكُمَآ اَسْمَعُ وَاَرٰى ٤٦

(அதற்கு இறைவன்) கூறினான்: "நீங்கள் பயப்படவேண்டாம். நான் உங்களுடன் இருந்து (அனைத்தையும்) கேட்டுக்கொண்டும் பார்த்துக்கொண்டும் இருப்பேன்." ([௨௦] ஸூரத்து தாஹா: ௪௬)

فَأْتِيٰهُ فَقُوْلَآ اِنَّا رَسُوْلَا رَبِّكَ فَاَرْسِلْ مَعَنَا بَنِيْٓ اِسْرَاۤءِيْلَ ەۙ وَلَا تُعَذِّبْهُمْۗ قَدْ جِئْنٰكَ بِاٰيَةٍ مِّنْ رَّبِّكَ ۗوَالسَّلٰمُ عَلٰى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدٰى ٤٧

நீங்கள் இருவரும் அவனிடத்தில் சென்று சொல்லுங்கள்: "நாங்கள் உன் இறைவனின் தூதர்கள். இஸ்ராயீலின் சந்ததிகளை எங்களுடன் அனுப்பிவிடு; அவர்களை வேதனை செய்யாதே! மெய்யாகவே நாங்கள் உன் இறைவனுடைய அத்தாட்சியைக் கொண்டு வந்திருக்கிறோம். நேரான வழியைப் பின்பற்றிய லிவர்களுக்கு ஈடேற்றம் உண்டாகட்டும். ([௨௦] ஸூரத்து தாஹா: ௪௭)

اِنَّا قَدْ اُوْحِيَ اِلَيْنَآ اَنَّ الْعَذَابَ عَلٰى مَنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰى ٤٨

(எங்களை) பொய்யாக்கிப் புறக்கணிக்கின்றவன் மீது வேதனை இறங்குமென்று எங்களுக்கு வஹீ மூலம் அறிவிக்கப் பட்டது" (என்பதை தெரிவியுங்கள்). ([௨௦] ஸூரத்து தாஹா: ௪௮)

قَالَ فَمَنْ رَّبُّكُمَا يٰمُوْسٰى ٤٩

(அதற்கு) அவன் "மூஸாவே! உங்கள் இருவரின் இறைவன் யார்?" என்றான். ([௨௦] ஸூரத்து தாஹா: ௪௯)

قَالَ رَبُّنَا الَّذِيْٓ اَعْطٰى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهٗ ثُمَّ هَدٰى ٥٠

அதற்கு மூஸா "எவன் ஒவ்வொரு பொருளுக்கும் அதற்குரிய இயற்கைத் தன்மையைக் கொடுத்து (அவைகளை பயன்படுத்தும்) வழியையும் (அவைகளுக்கு) அறிவித்தானோ அவன்தான் எங்கள் இறைவன்" என்றார். ([௨௦] ஸூரத்து தாஹா: ௫௦)