فَاَرَدْنَآ اَنْ يُّبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَيْرًا مِّنْهُ زَكٰوةً وَّاَقْرَبَ رُحْمًا ٨١
- fa-aradnā
- فَأَرَدْنَآ
- ஆகவே, நாடினோம்
- an
- أَن
- கொடுப்பதை/பகரமாக
- yub'dilahumā rabbuhumā
- يُبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا
- அவ்விருவருக்கும்/அவ்விருவரின் இறைவன்
- khayran min'hu
- خَيْرًا مِّنْهُ
- சிறந்த/அவனை விட
- zakatan
- زَكَوٰةً
- பரிசுத்தமான
- wa-aqraba
- وَأَقْرَبَ
- இன்னும் அதிக நெருக்கமான
- ruḥ'man
- رُحْمًا
- கருணையுடையவரை
அவனுடைய தாய் தந்தைக்கு இறைவன் இவனை விட மேலானவனையும், பரிசுத்தமானவனையும் (தாய் தந்தைமீது) அன்பு கொள்ளக் கூடியவனையும் மாற்றிக் கொடுப்பதை நாம் விரும்பினோம். ([௧௮] ஸூரத்துல் கஹ்ஃபு: ௮௧)Tafseer
وَاَمَّا الْجِدَارُ فَكَانَ لِغُلٰمَيْنِ يَتِيْمَيْنِ فِى الْمَدِيْنَةِ وَكَانَ تَحْتَهٗ كَنْزٌ لَّهُمَا وَكَانَ اَبُوْهُمَا صَالِحًا ۚفَاَرَادَ رَبُّكَ اَنْ يَّبْلُغَآ اَشُدَّهُمَا وَيَسْتَخْرِجَا كَنْزَهُمَا رَحْمَةً مِّنْ رَّبِّكَۚ وَمَا فَعَلْتُهٗ عَنْ اَمْرِيْۗ ذٰلِكَ تَأْوِيْلُ مَا لَمْ تَسْطِعْ عَّلَيْهِ صَبْرًاۗ ࣖ ٨٢
- wa-ammā
- وَأَمَّا
- ஆக
- l-jidāru
- ٱلْجِدَارُ
- சுவரோ
- fakāna
- فَكَانَ
- இருந்தது
- lighulāmayni
- لِغُلَٰمَيْنِ
- இரு குழந்தைகளுக்கு
- yatīmayni
- يَتِيمَيْنِ
- இரு அனாதைகள்
- fī l-madīnati
- فِى ٱلْمَدِينَةِ
- பட்டிணத்தில்
- wakāna
- وَكَانَ
- இன்னும் இருக்கிறது
- taḥtahu
- تَحْتَهُۥ
- அதற்குக் கீழ்
- kanzun
- كَنزٌ
- ஒரு புதையல்
- lahumā
- لَّهُمَا
- அவ்விருவருக்குரிய
- wakāna
- وَكَانَ
- இருந்தார்
- abūhumā
- أَبُوهُمَا
- அவ்விருவரின் தந்தை
- ṣāliḥan
- صَٰلِحًا
- நல்லவராக
- fa-arāda
- فَأَرَادَ
- ஆகவே நாடினான்
- rabbuka
- رَبُّكَ
- உம் இறைவன்
- an yablughā
- أَن يَبْلُغَآ
- அவ்விருவரும் அடைந்து
- ashuddahumā
- أَشُدَّهُمَا
- வாலிபத்தை அவ்விருவரின்
- wayastakhrijā
- وَيَسْتَخْرِجَا
- இன்னும் அவ்விருவரும் வெளியே எடுத்துக்கொள்வதற்கு
- kanzahumā
- كَنزَهُمَا
- தங்கள் (இருவரின்) புதையலை
- raḥmatan
- رَحْمَةً
- அருளினால்
- min rabbika
- مِّن رَّبِّكَۚ
- உம் இறைவனின்
- wamā faʿaltuhu
- وَمَا فَعَلْتُهُۥ
- நான் செய்யவில்லை/இவற்றை
- ʿan amrī
- عَنْ أَمْرِىۚ
- என் இஷ்டப்படி
- dhālika
- ذَٰلِكَ
- இதுதான்
- tawīlu
- تَأْوِيلُ
- விளக்கம்
- mā lam tasṭiʿ
- مَا لَمْ تَسْطِع
- எவை/ நீர் இயலவில்லை
- ʿalayhi
- عَّلَيْهِ
- அவற்றின் மீது
- ṣabran
- صَبْرًا
- பொறு(த்திரு)ப்பதற்கு
அந்தச் சுவரோ அப்பட்டினத்திலுள்ள இரு அனாதைக் குழந்தைகளுக்குரியது. அதற்குக் கீழ் அவர்களுக்குச் சொந்தமான புதையல் ஒன்று இருக்கிறது. அவ்விருவரின் தந்தை மிக்க நல்ல மனிதராக இருந்தார். ஆகவே, உங்கள் இறைவன் அவ்விருவரும் வாலிபத்தை அடைந்த பின்னர் தங்களுடைய புதையலை எடுத்துக் கொள்ளும்படிச் செய்ய நாடினான். (எனவே, அதுவரையில் அச்சுவர் விழுந்து விடாதிருக்கும்படி அதனைச் செப்பனிட்டேன். இது) உங்கள் இறைவனின் அருள்தான். (இம்மூன்றில்) எதனையும் நான் என் இஷ்டப்படி செய்துவிடவில்லை. நீங்கள் பொறுத்துக்கொள்ள முடியாமல் போன (என்) செய்கைகளின் கருத்து இதுதான்" என்று கூறினார். ([௧௮] ஸூரத்துல் கஹ்ஃபு: ௮௨)Tafseer
وَيَسْـَٔلُوْنَكَ عَنْ ذِى الْقَرْنَيْنِۗ قُلْ سَاَتْلُوْا عَلَيْكُمْ مِّنْهُ ذِكْرًا ۗ ٨٣
- wayasalūnaka
- وَيَسْـَٔلُونَكَ
- இன்னும் /கேட்கின்றனர்/உம்மிடம்
- ʿan dhī l-qarnayni
- عَن ذِى ٱلْقَرْنَيْنِۖ
- துல்கர்னைனைப்பற்றி
- qul
- قُلْ
- கூறுவீராக
- sa-atlū
- سَأَتْلُوا۟
- ஓதுவேன்
- ʿalaykum
- عَلَيْكُم
- உங்களுக்கு
- min'hu
- مِّنْهُ
- அவரைப் பற்றி
- dhik'ran
- ذِكْرًا
- நல்லுபதேசத்தை
(நபியே!) துல்கர்னைனைப் பற்றி (யூதர்களாகிய) அவர்கள் உங்களிடம் கேட்கின்றனர். "அவருடைய சரித்திரத்தில் சிறிது நான் உங்களுக்கு ஓதிக் காண்பிக்கிறேன்" என்று நீங்கள் கூறுங்கள். ([௧௮] ஸூரத்துல் கஹ்ஃபு: ௮௩)Tafseer
اِنَّا مَكَّنَّا لَهٗ فِى الْاَرْضِ وَاٰتَيْنٰهُ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ سَبَبًا ۙ ٨٤
- innā
- إِنَّا
- நிச்சயமாக நாம்
- makkannā
- مَكَّنَّا
- ஆதிக்கத்தைக் கொடுத்தோம்
- lahu
- لَهُۥ
- அவருக்கு
- fī l-arḍi
- فِى ٱلْأَرْضِ
- பூமியில்
- waātaynāhu
- وَءَاتَيْنَٰهُ
- இன்னும் அவருக்குக் கொடுத்தோம்
- min kulli shayin
- مِن كُلِّ شَىْءٍ
- ஒவ்வொருபொருளின்
- sababan
- سَبَبًا
- அறிவை
நிச்சயமாக நாம் அவருக்குப் பூமியில் ஆதிக்கத்தைக் கொடுத்து வளமிக்க வசதி வாய்ப்பையும் அளித்திருந்தோம். ஒவ்வொரு பொருளையும் (தமது இஷ்டப்படி) செய்யக்கூடிய வழியையும் நாம் அவருக்கு அளித்திருந்தோம். ([௧௮] ஸூரத்துல் கஹ்ஃபு: ௮௪)Tafseer
فَاَتْبَعَ سَبَبًا ٨٥
- fa-atbaʿa
- فَأَتْبَعَ
- பின்தொடர்ந்தார்
- sababan
- سَبَبًا
- ஒரு வழியை
அவர் (பூமியில்) ஒரு வழியைப் பின்பற்றிச் சென்றார். ([௧௮] ஸூரத்துல் கஹ்ஃபு: ௮௫)Tafseer
حَتّٰىٓ اِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فِيْ عَيْنٍ حَمِئَةٍ وَّوَجَدَ عِنْدَهَا قَوْمًا ەۗ قُلْنَا يٰذَا الْقَرْنَيْنِ اِمَّآ اَنْ تُعَذِّبَ وَاِمَّآ اَنْ تَتَّخِذَ فِيْهِمْ حُسْنًا ٨٦
- ḥattā
- حَتَّىٰٓ
- இறுதியாக
- idhā balagha
- إِذَا بَلَغَ
- அவர் அடைந்தபோது
- maghriba
- مَغْرِبَ
- மறையும் இடத்தை
- l-shamsi
- ٱلشَّمْسِ
- சூரியன்
- wajadahā
- وَجَدَهَا
- கண்டார்/அதை
- taghrubu
- تَغْرُبُ
- மறைவதாக
- fī ʿaynin
- فِى عَيْنٍ
- கடலில்
- ḥami-atin
- حَمِئَةٍ
- சேறு
- wawajada
- وَوَجَدَ
- கண்டார்
- ʿindahā
- عِندَهَا
- அதனிடத்தில்
- qawman
- قَوْمًاۗ
- சில மக்களை
- qul'nā
- قُلْنَا
- கூறினோம்
- yādhā l-qarnayni
- يَٰذَا ٱلْقَرْنَيْنِ
- துல்கர்னைனே!
- immā an tuʿadhiba
- إِمَّآ أَن تُعَذِّبَ
- ஒன்று வேதனை செய்வீர்
- wa-immā an tattakhidha
- وَإِمَّآ أَن تَتَّخِذَ
- அவர்கள் கடைப்பிடிப்பீர்
- fīhim
- فِيهِمْ
- அவர்களில்
- ḥus'nan
- حُسْنًا
- ஓர் அழகியதை
சூரியன் மறையும் (மேற்குத்) திசையை அவர் அடைந்தபொழுது சேற்றுக் கடலில் சூரியன் மறைவதை(ப் போல்) கண்டார். அவ்விடத்தில் ஒருவகை மக்களையும் கண்டார். (நாம் அவரை நோக்கி) "துல்கர்னைனே! நீங்கள் (இவர்களைத் தண்டித்து) வேதனை செய்ய அல்லது அவர்களுக்கு நன்மை செய்ய (உங்களுக்கு முழு சுதந்தரம் அளித்திருக்கிறோம்)" என்று கூறினோம். ([௧௮] ஸூரத்துல் கஹ்ஃபு: ௮௬)Tafseer
قَالَ اَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهٗ ثُمَّ يُرَدُّ اِلٰى رَبِّهٖ فَيُعَذِّبُهٗ عَذَابًا نُّكْرًا ٨٧
- qāla
- قَالَ
- கூறினார்
- ammā
- أَمَّا
- ஆகவே
- man ẓalama
- مَن ظَلَمَ
- எவன்/அநியாயம் செய்தானோ
- fasawfa nuʿadhibuhu
- فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُۥ
- வேதனை செய்வோம்/அவனை
- thumma
- ثُمَّ
- பிறகு
- yuraddu
- يُرَدُّ
- திருப்பப்படுவான்
- ilā rabbihi
- إِلَىٰ رَبِّهِۦ
- தன் இறைவனிடம்
- fayuʿadhibuhu
- فَيُعَذِّبُهُۥ
- வேதனை செய்வான்/அவனை
- ʿadhāban nuk'ran
- عَذَابًا نُّكْرًا
- வேதனை/கொடியது
ஆகவே அவர் (அவர்களை நோக்கி "உங்களில்) எவன் (என் கட்டளையை மீறி) அநியாயம் செய்கிறானோ அவனை நாம் (தண்டித்து) வேதனை செய்வோம். பின்னர், அவன் தன் இறைவனிடம் கொண்டு போகப்பட்டு அவனும் அவனை மிக்க கடினமாக வேதனை செய்வான்" என்றார். ([௧௮] ஸூரத்துல் கஹ்ஃபு: ௮௭)Tafseer
وَاَمَّا مَنْ اٰمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهٗ جَزَاۤءً ۨالْحُسْنٰىۚ وَسَنَقُوْلُ لَهٗ مِنْ اَمْرِنَا يُسْرًا ۗ ٨٨
- wa-ammā
- وَأَمَّا
- ஆகவே
- man
- مَنْ
- எவர்
- āmana
- ءَامَنَ
- நம்பிக்கை கொண்டார்
- waʿamila
- وَعَمِلَ
- இன்னும் செய்தனர்
- ṣāliḥan
- صَٰلِحًا
- நற்செயலை
- falahu
- فَلَهُۥ
- அவருக்கு இருக்கிறது
- jazāan
- جَزَآءً
- கூலி
- l-ḥus'nā
- ٱلْحُسْنَىٰۖ
- அழகிய
- wasanaqūlu
- وَسَنَقُولُ
- இன்னும் கூறுவோம்
- lahu
- لَهُۥ
- அவருக்கு
- min amrinā
- مِنْ أَمْرِنَا
- நம் காரியத்தில்
- yus'ran
- يُسْرًا
- இலகுவானதை
அன்றி, "எவன் நம்பிக்கை கொண்டு (நாம் கூறுகிறபடி) நற்செயல்கள் செய்கிறானோ அவனுக்கு (இறைவனிடத்திலும்) அழகான நற்கூலி இருக்கிறது. நாமும் நம்முடைய வேலைகளில் சுலபமான வேலைகளையே (செய்யும்படி) அவனுக்குக் கூறுவோம். ([௧௮] ஸூரத்துல் கஹ்ஃபு: ௮௮)Tafseer
ثُمَّ اَتْبَعَ سَبَبًا ٨٩
- thumma
- ثُمَّ
- பிறகு
- atbaʿa
- أَتْبَعَ
- பின்தொடர்ந்தார்
- sababan
- سَبَبًا
- ஒரு வழி
பின்னர், அவர் (மற்ற) ஒரு வழியைப் பின்பற்றி நடந்தார். ([௧௮] ஸூரத்துல் கஹ்ஃபு: ௮௯)Tafseer
حَتّٰىٓ اِذَا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلٰى قَوْمٍ لَّمْ نَجْعَلْ لَّهُمْ مِّنْ دُوْنِهَا سِتْرًا ۙ ٩٠
- ḥattā
- حَتَّىٰٓ
- இறுதியாக
- idhā balagha
- إِذَا بَلَغَ
- அவர் அடைந்தபோது
- maṭliʿa
- مَطْلِعَ
- உதிக்குமிடத்தை
- l-shamsi
- ٱلشَّمْسِ
- சூரியன்
- wajadahā
- وَجَدَهَا
- கண்டார்/அதை
- taṭluʿu
- تَطْلُعُ
- உதிப்பதாக
- ʿalā qawmin
- عَلَىٰ قَوْمٍ
- மீது/ஒரு சமுதாயம்
- lam najʿal
- لَّمْ نَجْعَل
- நாம் ஆக்கவில்லை
- lahum
- لَّهُم
- அவர்களுக்கு
- min dūnihā
- مِّن دُونِهَا
- அதற்கு முன்னாலிருந்து
- sit'ran
- سِتْرًا
- ஒரு தடுப்பை
அவர் சூரியன் உதிக்கும் (கிழக்குத்) திசையை அடைந்த பொழுது சில மக்களைக் கண்டார். அவர்கள் மீது சூரியன் உதயமாகி (அவர்கள் வெயிலில்) இருப்பதையும் கண்டார். அவர்களுக்கும் சூரியனுக்கும் இடையில் நாம் யாதொரு தடுப்பையும் ஏற்படுத்தவில்லை. (ஆடையணிந்தோ, வீடு கட்டியோ, சூரிய வெப்பத்தைத் தடுத்துக் கொள்ளக்கூடிய ஞானம் இல்லாத காட்டு மிராண்டிகளாக இருந்தனர்.) ([௧௮] ஸூரத்துல் கஹ்ஃபு: ௯௦)Tafseer