ஸூரா ஸூரத்துல் லஹப் - Word by Word

تَبَّتْ يَدَآ اَبِيْ لَهَبٍ وَّتَبَّۗ ١

அழியட்டும் அபூலஹபின் இரு கரங்கள்; அவனுமே அழியட்டும்! ([௧௧௧] ஸூரத்துல் லஹப்: ௧)

مَآ اَغْنٰى عَنْهُ مَالُهٗ وَمَا كَسَبَۗ ٢

அவனுடைய பொருளும், அவன் சேகரித்து வைத்திருப் பவைகளும் அவனுக்கு யாதொரு பயனுமளிக்காது. ([௧௧௧] ஸூரத்துல் லஹப்: ௨)

سَيَصْلٰى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍۙ ٣

வெகு விரைவில் அவன் கொழுந்துவிட்டெரியும் நெருப்பை அடைவான். ([௧௧௧] ஸூரத்துல் லஹப்: ௩)

وَّامْرَاَتُهٗ ۗحَمَّالَةَ الْحَطَبِۚ ٤

விறகு சுமக்கும் அவனுடைய மனைவியோ, ([௧௧௧] ஸூரத்துல் லஹப்: ௪)

فِيْ جِيْدِهَا حَبْلٌ مِّنْ مَّسَدٍ ࣖ ٥

அவளுடைய கழுத்தில் முறுக்கேறிய ஈச்சங்கயிறுதான். (அதனால் சுருக்கிடப்பட்டு அவளும் அழிந்துவிடுவாள்.) ([௧௧௧] ஸூரத்துல் லஹப்: ௫)