وَمَا ظَلَمْنٰهُمْ وَلٰكِنْ ظَلَمُوْٓا اَنْفُسَهُمْ فَمَآ اَغْنَتْ عَنْهُمْ اٰلِهَتُهُمُ الَّتِيْ يَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ مِنْ شَيْءٍ لَّمَّا جَاۤءَ اَمْرُ رَبِّكَۗ وَمَا زَادُوْهُمْ غَيْرَ تَتْبِيْبٍ ١٠١
- wamā ẓalamnāhum
- وَمَا ظَلَمْنَٰهُمْ
- நாம் அநீதி இழைக்கவில்லை/அவர்களுக்கு
- walākin
- وَلَٰكِن
- எனினும்
- ẓalamū
- ظَلَمُوٓا۟
- அநீதி இழைத்தனர்
- anfusahum
- أَنفُسَهُمْۖ
- தங்களுக்கே
- famā aghnat
- فَمَآ أَغْنَتْ
- பலனளிக்கவில்லை
- ʿanhum
- عَنْهُمْ
- அவர்களுக்கு
- ālihatuhumu
- ءَالِهَتُهُمُ
- தெய்வங்கள்/ அவர்களுடைய
- allatī
- ٱلَّتِى
- எவை
- yadʿūna
- يَدْعُونَ
- அழைக்கின்றார்கள்
- min dūni l-lahi
- مِن دُونِ ٱللَّهِ
- அல்லாஹ்வையன்றி
- min shayin
- مِن شَىْءٍ
- சிறிதும்
- lammā jāa
- لَّمَّا جَآءَ
- வந்த போது
- amru
- أَمْرُ
- கட்டளை
- rabbika
- رَبِّكَۖ
- உம் இறைவனின்
- wamā
- وَمَا
- அவை அதிகப்படுத்தவில்லை
- zādūhum
- زَادُوهُمْ
- அவை அதிகப்படுத்தவில்லை அவர்களுக்கு
- ghayra
- غَيْرَ
- தவிர
- tatbībin
- تَتْبِيبٍ
- அழிவை
இவர்களில் எவருக்குமே நாம் தீங்கிழைக்கவில்லை. எனினும், அவர்களே தங்களுக்குத் தீங்கிழைத்துக் கொண்டனர். உங்கள் இறைவனின் வேதனை வந்த சமயத்தில் அல்லாஹ்வை யன்றி அவர்கள் அழைத்துக் கொண்டிருந்த தெய்வங்களில் ஒன்றுமே அவர்களுக்கு யாதொரு பயனும் அளிக்கவில்லை; அன்றி நஷ்டத்தையே அவை அவர்களுக்கு அதிகப்படுத்தின! ([௧௧] ஸூரத்து ஹூது: ௧௦௧)Tafseer
وَكَذٰلِكَ اَخْذُ رَبِّكَ اِذَآ اَخَذَ الْقُرٰى وَهِيَ ظَالِمَةٌ ۗاِنَّ اَخْذَهٗٓ اَلِيْمٌ شَدِيْدٌ ١٠٢
- wakadhālika
- وَكَذَٰلِكَ
- இது போன்றுதான்
- akhdhu
- أَخْذُ
- பிடி
- rabbika
- رَبِّكَ
- உம் இறைவனின்
- idhā akhadha
- إِذَآ أَخَذَ
- அவன் பிடித்தால்
- l-qurā
- ٱلْقُرَىٰ
- ஊர்களை
- wahiya
- وَهِىَ
- அவையோ
- ẓālimatun
- ظَٰلِمَةٌۚ
- அநியாயம் புரிந்தவை
- inna
- إِنَّ
- நிச்சயமாக
- akhdhahu
- أَخْذَهُۥٓ
- அவனுடைய பிடி
- alīmun
- أَلِيمٌ
- துன்புறுத்தக் கூடியது
- shadīdun
- شَدِيدٌ
- மிகக் கடுமையானது
அநியாயம் செய்யும் ஊராரை அவர்களின் அநியாயத்தின் காரணமாக உங்கள் இறைவன் பிடிக்கக் கருதினால் இவ்வாறே அவன் பிடித்துக் கொள்கின்றான். ஏனென்றால், நிச்சயமாக அவனுடைய பிடி மிக்க கடினமானதாகவும் துன்புறுத்தக் கூடியதாகவும் இருக்கிறது. ([௧௧] ஸூரத்து ஹூது: ௧௦௨)Tafseer
اِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَاٰيَةً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الْاٰخِرَةِ ۗذٰلِكَ يَوْمٌ مَّجْمُوْعٌۙ لَّهُ النَّاسُ وَذٰلِكَ يَوْمٌ مَّشْهُوْدٌ ١٠٣
- inna
- إِنَّ
- நிச்சயமாக
- fī dhālika
- فِى ذَٰلِكَ
- இதில்
- laāyatan
- لَءَايَةً
- ஓர் அத்தாட்சி
- liman
- لِّمَنْ
- எவருக்கு
- khāfa
- خَافَ
- பயந்தார்
- ʿadhāba
- عَذَابَ
- வேதனை
- l-ākhirati
- ٱلْءَاخِرَةِۚ
- மறுமையின்
- dhālika
- ذَٰلِكَ
- அது
- yawmun
- يَوْمٌ
- நாள்
- majmūʿun
- مَّجْمُوعٌ
- ஒன்று சேர்க்கப்படும்
- lahu
- لَّهُ
- அதில்
- l-nāsu
- ٱلنَّاسُ
- மக்கள்
- wadhālika
- وَذَٰلِكَ
- இன்னும் அது
- yawmun
- يَوْمٌ
- நாள்
- mashhūdun
- مَّشْهُودٌ
- சமர்ப்பிக்கப்படும்
மறுமையின் வேதனைக்குப் பயப்படக்கூடியவருக்கு நிச்சயமாக இதில் நல்ல ஓர் அத்தாட்சி இருக்கிறது. மனிதர்கள் அனைவரும் ஒன்று சேர்க்கப்படும் நாளாகும் அது. அன்றி, அவர்கள் அனைவரும் (இறைவனின் சந்நிதியில்) கொண்டு வரப்படக்கூடிய நாளுமாகும். ([௧௧] ஸூரத்து ஹூது: ௧௦௩)Tafseer
وَمَا نُؤَخِّرُهٗٓ اِلَّا لِاَجَلٍ مَّعْدُوْدٍۗ ١٠٤
- wamā nu-akhiruhu illā
- وَمَا نُؤَخِّرُهُۥٓ إِلَّا
- நாம் பிற்படுத்த மாட்டோம்/அதை/தவிர
- li-ajalin
- لِأَجَلٍ
- ஒரு தவணைக்கே
- maʿdūdin
- مَّعْدُودٍ
- எண்ணப்பட்டது
ஒரு சொற்ப தவனைக்கேயன்றி அதனை நாம் பிற்படுத்தி வைக்கவில்லை. ([௧௧] ஸூரத்து ஹூது: ௧௦௪)Tafseer
يَوْمَ يَأْتِ لَا تَكَلَّمُ نَفْسٌ اِلَّا بِاِذْنِهٖۚ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَّسَعِيْدٌ ١٠٥
- yawma yati
- يَوْمَ يَأْتِ
- நாளில்/அது வரும்
- lā takallamu
- لَا تَكَلَّمُ
- பேசாது
- nafsun
- نَفْسٌ
- எந்த ஓர் ஆன்மா
- illā
- إِلَّا
- தவிர
- bi-idh'nihi
- بِإِذْنِهِۦۚ
- அவனுடைய அனுமதி கொண்டே
- famin'hum
- فَمِنْهُمْ
- அவர்களில்
- shaqiyyun
- شَقِىٌّ
- துர்ப்பாக்கியவான்
- wasaʿīdun
- وَسَعِيدٌ
- இன்னும் நற்பாக்கியவான்
அது வரும் நாளில் அவனுடைய அனுமதியின்றி எந்த ஒரு மனிதனும் (அவனுடன்) பேச முடியாது. அவர்களில் துர்ப்பாக்கியவான்களும் உள்ளனர்; நற்பாக்கியவான்களும் உள்ளனர். ([௧௧] ஸூரத்து ஹூது: ௧௦௫)Tafseer
فَاَمَّا الَّذِيْنَ شَقُوْا فَفِى النَّارِ لَهُمْ فِيْهَا زَفِيْرٌ وَّشَهِيْقٌۙ ١٠٦
- fa-ammā
- فَأَمَّا
- ஆகவே
- alladhīna shaqū
- ٱلَّذِينَ شَقُوا۟
- துர்ப்பாக்கியமடைந்தவர்கள்
- fafī l-nāri
- فَفِى ٱلنَّارِ
- நரகில்
- lahum
- لَهُمْ
- அவர்களுக்கு
- fīhā
- فِيهَا
- அதில்
- zafīrun
- زَفِيرٌ
- பெரும் கூச்சல்
- washahīqun
- وَشَهِيقٌ
- இன்னும் இறைச்சல்
துர்ப்பாக்கியவான்கள் நரகத்தில் (வீழ்த்தப்படுவார்கள். வேதனையைத் தாங்க முடியாது) அதில் அவர்கள் பெரும் கூச்சலிட்டுக் கதறுவார்கள். ([௧௧] ஸூரத்து ஹூது: ௧௦௬)Tafseer
خٰلِدِيْنَ فِيْهَا مَا دَامَتِ السَّمٰوٰتُ وَالْاَرْضُ اِلَّا مَا شَاۤءَ رَبُّكَۗ اِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيْدُ ١٠٧
- khālidīna
- خَٰلِدِينَ
- அவர்கள் நிரந்தரமானவர்கள்
- fīhā
- فِيهَا
- அதில்
- mā dāmati
- مَا دَامَتِ
- நிலைத்திருக்கும்வரை
- l-samāwātu
- ٱلسَّمَٰوَٰتُ
- வானங்கள்
- wal-arḍu
- وَٱلْأَرْضُ
- இன்னும் பூமி
- illā
- إِلَّا
- தவிர
- mā shāa
- مَا شَآءَ
- நாடியதை
- rabbuka
- رَبُّكَۚ
- உம் இறைவன்
- inna
- إِنَّ
- நிச்சயமாக
- rabbaka
- رَبَّكَ
- உம் இறைவன்
- faʿʿālun
- فَعَّالٌ
- செய்பவன்
- limā yurīdu
- لِّمَا يُرِيدُ
- நாடுவான்/எதை
உங்கள் இறைவன் நாடினாலன்றி வானங்களும் பூமியும் நிலைத்திருக்கும் காலம் வரையில் அதில் அவர்கள் தங்கியும் விடுவார்கள். நிச்சயமாக உங்களது இறைவன், தான் விரும்பிய வற்றை (தடையின்றி) செய்து முடிப்பவன். ([௧௧] ஸூரத்து ஹூது: ௧௦௭)Tafseer
۞ وَاَمَّا الَّذِيْنَ سُعِدُوْا فَفِى الْجَنَّةِ خٰلِدِيْنَ فِيْهَا مَا دَامَتِ السَّمٰوٰتُ وَالْاَرْضُ اِلَّا مَا شَاۤءَ رَبُّكَۗ عَطَاۤءً غَيْرَ مَجْذُوْذٍ ١٠٨
- wa-ammā
- وَأَمَّا
- ஆகவே
- alladhīna suʿidū
- ٱلَّذِينَ سُعِدُوا۟
- நற்பாக்கியமடைந்தவர்கள்
- fafī l-janati
- فَفِى ٱلْجَنَّةِ
- சொர்க்கத்தில்
- khālidīna
- خَٰلِدِينَ
- அவர்கள் நிரந்தரமாக தங்குவார்கள்
- fīhā
- فِيهَا
- அதில்
- mā dāmati
- مَا دَامَتِ
- நிலைத்திருக்கும்வரை
- l-samāwātu wal-arḍu
- ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلْأَرْضُ
- வானங்கள்/இன்னும் பூமி
- illā mā shāa
- إِلَّا مَا شَآءَ
- நாடியதைத் தவிர
- rabbuka
- رَبُّكَۖ
- உம் இறைவன்
- ʿaṭāan
- عَطَآءً
- அருட்கொடையாக
- ghayra majdhūdhin
- غَيْرَ مَجْذُوذٍ
- முடிவுறாதது
நற்பாக்கியவான்கள் சுவனபதியில் (நுழைந்து விடுவார்கள்.) உங்கள் இறைவன் நாடினாலன்றி வானங்களும் பூமியும் நிலைத்திருக்கும் காலம் வரையில் அதில்தான் அவர்கள் தங்கி விடுவார்கள். (அது) முடிவுறாத (என்றும் நிலையான) ஓர் அருட் கொடையாகும். ([௧௧] ஸூரத்து ஹூது: ௧௦௮)Tafseer
فَلَا تَكُ فِيْ مِرْيَةٍ مِّمَّا يَعْبُدُ هٰٓؤُلَاۤءِ ۗمَا يَعْبُدُوْنَ اِلَّا كَمَا يَعْبُدُ اٰبَاۤؤُهُمْ مِّنْ قَبْلُ ۗوَاِنَّا لَمُوَفُّوْهُمْ نَصِيْبَهُمْ غَيْرَ مَنْقُوْصٍ ࣖ ١٠٩
- falā taku
- فَلَا تَكُ
- ஆகிவிடாதீர்
- fī mir'yatin
- فِى مِرْيَةٍ
- சந்தேகத்தில்
- mimmā yaʿbudu
- مِّمَّا يَعْبُدُ
- வணங்குபவற்றில்
- hāulāi
- هَٰٓؤُلَآءِۚ
- இவர்கள்
- mā yaʿbudūna
- مَا يَعْبُدُونَ
- இவர்கள் வணங்கவில்லை
- illā kamā
- إِلَّا كَمَا
- தவிர/போன்றே
- yaʿbudu
- يَعْبُدُ
- வணங்கினார்(கள்)
- ābāuhum
- ءَابَآؤُهُم
- மூதாதைகள் இவர்களுடைய
- min qablu
- مِّن قَبْلُۚ
- முன்னர்
- wa-innā
- وَإِنَّا
- நிச்சயமாக நாம்
- lamuwaffūhum
- لَمُوَفُّوهُمْ
- முழுமையாகக் கொடுப்போம்/இவர்களுக்கு
- naṣībahum
- نَصِيبَهُمْ
- பாகத்தை/ இவர்களுடைய
- ghayra manqūṣin
- غَيْرَ مَنقُوصٍ
- குறைக்கப்படாமல்
(நபியே! இணைவைத்து வணங்கும்) இவர்கள் வணங்குபவைகளைப் பற்றி (இவர்களிடம் ஏதும் ஆதாரம் இருக்குமோ என்று) நீங்கள் சந்தேகப்பட வேண்டாம். (யாதொரு ஆதாரமுமில்லை. எனினும்,) இதற்கு முன்னர் இவர்களுடைய மூதாதைகள் வணங்கிக் கொண்டிருந்தது போன்றே இவர்களும் (யாதொரு ஆதாரமுமின்றியே) வணங்குகின்றனர். இவர்களுடைய (வேதனையின்) பாகத்தை (இவர்களுடைய மூதாதைகளுக்குக் கொடுத்து இருந்தவாறே) இவர்களுக்கும் முழுமையாக யாதொரு குறைவுமின்றி நிச்சயமாக நாம் கொடுப்போம். ([௧௧] ஸூரத்து ஹூது: ௧௦௯)Tafseer
وَلَقَدْ اٰتَيْنَا مُوْسَى الْكِتٰبَ فَاخْتُلِفَ فِيْهِ ۗوَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚوَاِنَّهُمْ لَفِيْ شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيْبٍ ١١٠
- walaqad
- وَلَقَدْ
- திட்டவட்டமாக
- ātaynā
- ءَاتَيْنَا
- கொடுத்தோம்
- mūsā
- مُوسَى
- மூஸாவுக்கு
- l-kitāba
- ٱلْكِتَٰبَ
- வேதத்தை
- fa-ukh'tulifa
- فَٱخْتُلِفَ
- மாறுபாடு கொள்ளப்பட்டது
- fīhi
- فِيهِۚ
- அதில்
- walawlā
- وَلَوْلَا
- இல்லையெனில்
- kalimatun
- كَلِمَةٌ
- ஒரு வாக்கு
- sabaqat
- سَبَقَتْ
- முந்தியது
- min
- مِن
- இருந்து
- rabbika
- رَّبِّكَ
- உம் இறைவன்
- laquḍiya
- لَقُضِىَ
- முடிக்கப்பட்டிருக்கும்
- baynahum
- بَيْنَهُمْۚ
- இவர்களுக்கிடையில்
- wa-innahum
- وَإِنَّهُمْ
- நிச்சயமாக அவர்கள்
- lafī shakkin
- لَفِى شَكٍّ
- சந்தேகத்தில்தான்
- min'hu
- مِّنْهُ
- அதில்
- murībin
- مُرِيبٍ
- மிக ஆழமான (சந்தேகம்)
நிச்சயமாக நாம் மூஸாவுக்கு ஒரு வேதத்தைக் கொடுத்திருந்தோம். (இந்தக் குர்ஆனில் இவர்கள் மாறுபடுகின்ற வாறே) அதிலும் அவர்கள் மாறுபட்டார்கள். (அவர்கள் தண்டனையடையும் காலம் மறுமைதான் என்று) உங்கள் இறைவனின் வாக்கு முன்னரே ஏற்பட்டிராவிடில் (இம்மையிலேயே) இவர்களுடைய காரியம் முடிவு பெற்றிருக்கும். நிச்சயமாக (மக்காவாசிகளாகிய) இவர்களும் (இந்தக் குர்ஆனைப் பற்றிக் குழப்பமான) சந்தேகத்தில் இருக்கின்றனர். ([௧௧] ஸூரத்து ஹூது: ௧௧௦)Tafseer